Ἡ ἀρχόντισσα τῆς Νεωτέρας Ἑλλάδος, ἡ Ὕδρα τῶν καραβοκύρηδων τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ ᾿21, ντυμένη στά γιορτινά της, τίμησε μέ κάθε μεγαλοπρέπεια τόν Νεομάρτυρα Κωνσταντῖνο τόν Ὑδραῖο, τό παλληκάρι της πού στά 1800 πότισε μαρτυρικά μέ τό αἷμα του τό δένδρο τῆς λευτεριᾶς τοῦ Λαοῦ μας, πού τότε ἀχνόφεγγε.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἅγιος Ὕδρας, Σπετσῶν. Αἰγίνης, Τροιζηνίας καί Ἑρμιονίδος κ. ΕΦΡΑΙΜ, ἐκλεκτός Ἱεράρχης, ἐθεώρησε καλό κι ἐκάλεσε νά συμμετάσχη στίς λαμπρές ἑορταστικές ἐκδηλώσεις τόν Μητροπολίτη μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟ, ὁ ὁποῖος καί συμμετεῖχε στήν πανήγυρη.
Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, Τετάρτη 13η Νοεμβρίου, στίς 6:30 τό ἀπόγευμα ἐτελέσθη ὁ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός τοῦ Ἁγίου στόν περίφημο Καθεδρικό Ἱερό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ὕδρας, τό Καθολικό τῆς πρώην Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης, τή λεγομένη Παναγία τῶν Ναυμάχων! Ἕνας Ναός σύμβολο τῆς νεοελληνικῆς ταυτότητας καί ἱστορίας, ἕνα Ναός πού συντεριάζει καί ὑποστασιάζει τήν πίστη τῶν Ἑλλήνων στόν Χριστό καί τήν καρδιά τοῦ ἀγῶνα, τοῦ ξεσηκωμοῦ τῶν ραγιάδων κατά τοῦ Ὀθωμανικοῦ ζυγοῦ τό 1821. Σ’ αὐτό τό σύμβολο τῆς Ρωμηοσύνης μέ τά Ἱερά Λείψανα τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου νά μοσχοβολοῦν Χριστό κι Ἀνάσταση κι Ἑλλάδα ξεκίνησαν οἱ Ἀκολουθίες. Τοῦ Ἑσπερινοῦ προεξῆρχε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, πλαισιούμενος ἀπό τόν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μαραθῶνος κ. ΜΕΛΙΤΩΝΑ καί τόν κυριάρχη Ἐπίσκοπο κ. ΕΦΡΑΙΜ.
Ὁ Λαός πολύς, παρά τήν ἔντονη κακοκαιρία, μέ ἐπικεφαλῆς τόν εὐγενέστατο καί φιλόχριστο Δήμαρχο Ὑδραίων κ. Ἄγγελο Κοτρώνη καί τούς σπουδαστές τῆς Ἀκαδημίας Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ Ὕδρας ὑπό τόν διευθυντή τους κ. Ἰωάννη Κόκιο, Ὑποπλοίαρχο καί ἄλλους τοπικούς ἄρχοντες. Τά ψαλτήρια τοῦ μπαρουτοκαπνισμένου Ναοῦ τίμησαν στόν δεξιό χορό ἡ χορωδία τοῦ κ. Δημητρίου Καλομοίρη, Πρωτοψάλτη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἁγίου Δημητρίου Κηφισιᾶς καί τόν ἀριστερό χορό ὁ Πρωτοψάλτης τοῦ Ναοῦ κ. Ἄγγελος Διαμαντόπουλος, ἔξοχοι μαΐστορες τῆς βυζαντινῆς μας Παραδόσεως.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας στάθηκε στή σκηνή τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου τοῦ Νεομάρτυρος στήν γενέτειρά του τήν Ὕδρα ἀπ’ τή Ρόδο, πού ξενιτεύθηκε γιά νά ἐργασθῆ στό σπίτι τοῦ Τούρκου Μπέη, ὅπου καί ἔγινε ἐξωμότης καί ἀποστάτης τῆς πίστεώς του παίρνοντας τό ὄνομα Χασάν. Χτύπησε τότε τήν πόρτα τοῦ πατρικοῦ του καί φώναξε: «Ἄνοιξε, μάνα. Ἐγώ εἶμαι ὁ γιός σου ὁ Χασάνης πού ἦρθα ἀπό τήν Ρόδο».
Κι ἡ μάνα μέ τσακισμένη φωνή ἀπαντᾶ: «Ἐγώ δέν γέννησα Χασάν ἀλλά Κωνσταντῖνο. Νά φύγης!». Ἦταν ἡ σπίθα πού ἄναψε τό φιτίλι τῆς πίστης ξανά στήν καρδιά τοῦ παιδιοῦ καί φυσικά τόν ὡδήγησε στό φρικτό μαρτύριο στή μεγαλώνυμο Ρόδο, πού τόν κρέμασαν στίς 14 Νοεμβρίου τοῦ 1800!
Αὐτή τή φωνή τῆς Ἑλληνίδας μαρτυρικῆς μάνας, ἔβαλε σάν θέμα του ὁ Ἐπίσκοπός μας καί τήν ἐπένδυσε μέ τήν κραυγή τοῦ μεγάλου τῶν Ἐθνῶν Ἀποστόλου Παύλου πρός ὅλους μας: «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε…» (Β΄ Κορ. στ΄, 17), γιά νά μιλήση γιά τόν Κωνσταντῖνο τόν Ὑδραῖο.
Ἡ βαθύτερη ἔννοια τοῦ παυλικοῦ αὐτοῦ λόγου, εἶπε ὁ ὁμιλητής, εἶναι πώς χρειάζεται οἱ χριστιανοί χωρίς νά ἀπομακρυνθοῦμε τοπικά ἤ χρονικά ἀπ’ τήν κοινωνία, νά βγοῦμε τροπικά ἀπ’ ὅ,τι σάπιο, βρώμικο καί ἁμαρτωλό περιέχει, δίνοντας μαρτυρία Χριστοῦ στό σήμερα καί προβαίνοντας οὐσιαστικά σέ διαμαρτυρία γιά τήν προκλητική κυριαρχία τοῦ κακοῦ στόν κόσμο μας.
Ἡ ἐκκοσμίκευση, κήρυξε ὁ Δεσπότης, εἶναι ὁ μεγάλος πειρασμός γιά τήν Ἐκκλησία μας σήμερα. Γιά νά ἀρέσωμε στό σάπιο κοσμοείδωλο τοῦ αἰῶνα μας, δυστυχῶς, οἱ χριστιανοί λέμε ναί σέ ὅλες τίς ἀπαιτήσεις τῆς μεταμοντέρνας ἐποχῆς μας, πού γηρασμένη καί πνευματικά νεκρή περιφέρει τό κουφάρι της στόν χρόνο. Δέν ἦλθε ὁ Χριστός στή γῆ, συνέχισε, γιά νά σκεπάση τά κακῶς ἔχοντα καί τήν ἁμαρτία. Ἦλθε γιά νά συντρίψη «τόν κοσμοκράτορα τοῦ αἰῶνος τούτου», δηλαδή τόν διάβολο, τόν ἄρχοντα τῆς ἁμαρτίας καί τά ὄργανά του. Θά μείνωμε στήν κοινωνία διευκρίνισε ὁ Μητροπολίτης μας, θά τιμήσωμε τίς ἐπάλξεις πού μᾶς ἔταξε ὁ Κύριος, ἀλλά θά φυλάξωμε Θερμοπύλες ἀντιστεκόμενοι στή θρασεία κεφαλή τοῦ πολύμορφου κακοῦ πού διεκδικεῖ μέ τήν «παντοδυναμία» τῶν ἀχαλίνωτων αἰσθήσεων νά κυριαρχήση στόν κόσμο.
Σήμερα ὁ κόσμος σάν βλέπει τέτοιους ἀγωνιστές, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος, καρδιοπιάνεται, στηρίζεται, ἐλπίζει ἀκόμη. Γιατί ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἀνθρώπους πού ἡ σιωπή τῆς χριστοζωῆς τους γίνεται κήρυγμα ἐναντίον τοῦ πολύμορφου κακοῦ γιά τούς πολλούς κι ἀνυποψίαστους συμβιβασμένους. Ἔτσι τό βάρος σήμερα πέφτει στούς ὤμους τῶν χριστιανῶν πού διαθέτουν ἀντιστασιακό φρόνημα καί συνειδητοποιημένοι βαδίζουν τόν ἀναγεννητικό ρόλο τῆς Ἐκκλησίας, ἀδιαφορώντας γιά τό κόστος.
Σ’ αὐτό τό σημεῖο ὁ Δεσπότης ἐξέφρασε τό βαθύτατο παράπονο τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τοῦ λεγομένου πνευματικοῦ κόσμου τῆς Πατρίδας μας: «Γιατί στά βιβλία τῆς Ἱστορίας τοῦ Δημοτικοῦ, Γυμνασίου, Λυκείου, γιατί στά Πανεπιστημιακά ἐπιστημονικά συγγράμματα, εἶπε, δέν γίνεται λόγος γιά τό Νέφος τῶν Νεομαρτύρων; Τῶν ἀντιστασιακῶν τῆς περιόδου τῆς σκλαβιᾶς μας στήν Τουρκιά, πού ἐξέθρεψαν καί ἄρδευσαν μέ τό ἅγιο αἷμα τους τό δένδρο τῆς νεοελληνικῆς πραγματικότητας, τῶν παλληκαριῶν τοῦ ἐπαναστατημένου Γένους μας, πού τά κόκκαλά τους σπαρμένα στ’ ἅγια χώματά μας μοσχοβολοῦν λευτεριά καί κηρύσσουν πίστη στόν Χριστό καί σεβασμό στήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια;».
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, Πέμπτη 14η Νοεμβρίου, τῆς πανηγύρεως προέστη ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μαραθῶνος κ. ΜΕΛΙΤΩΝ, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του παρουσίασε μέ γλαφυρότατο τρόπο τό μαρτύριο τοῦ Ἁγίου καί διέκρινε τρία στάδια στήν ὅλη μαρτυρική πορεία τοῦ Νεομάρτυρος. Τό στάδιο τῆς μετανοίας τοῦ Κωνσταντίνου μετά τήν ἀποστασία του. Τό στάδιο τοῦ μαρτυρίου καί τῆς μαρτυρίας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἀπό μέρους του, καί τέλος τήν πορεία του γιά μετοχή στήν ἁγιοτριαδική ζωή καί τή μέθεξη τοῦ Θεοῦ, ζητώντας μιμητές του στό σήμερα.
Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἀκολούθησε, λόγῳ κακῶν καιρικῶν συνθηκῶν, μικρά περιφορά-λιτανεία τῶν τιμίων Λειψάνων τοῦ Ἁγίου καί τῆς σεπτῆς του εἰκόνος πέριξ τοῦ Καθεδρικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί παρετέθη ἐπίσημο γεῦμα στούς Ἀρχιερεῖς στό Ἐπισκοπεῖο τῆς Ὕδρας.
Εὐχόμεθα ταπεινά στόν Ὑδραϊκό Λαό νά ἔχη τήν εὐχή τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Κωνσταντίνου, τοῦ καί τιμίου βλαστοῦ του, ὥστε νά πορεύεται ἄξια τῆς κλήσεως του. Στόν δέ σεπτό Ποιμενάρχη του κ. ΕΦΡΑΙΜ ἐπί ἔτη πολλά νά κλεΐζη τόν ἀρχοντικό «βράχο τῆς λευτεριᾶς», τήν λεβεντογέννα καί ἁγιοτόκο Ἱερά Μητρόπολη τῆς Ὕδρας.
[widgetkit id=42]