Τήν Παρασκευή, 27η Μαρτίου 2015, ἡ Ἐκκλησία μας ἔψαλε στούς Ἱερούς Ναούς τόν Ἀκάθιστο Ὕμνο, πρός τιμήν τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Ἡ Ἀρναία ἔχει τήν μεγάλη εὐλογία νά φυλάσσεται στό Ἵδρυμα Ἀγάπης -ὅπου φιλοξενοῦνται οἱ Γέροντες τοῦ Τόπου μας- ἡ περίπυστος εἰκόνα τῆς Ἀειπαρθένου, ἡ ἐπονομαζομένη «Παναγία τοῦ Ἀκαθίστου». Ἄλλωστε τό Σάββατο τοῦ Ἀκαθίστου ἑορτάζει τό φερώνυμο Παρεκκλήσιο τοῦ Ἱδρύματος αὐτοῦ τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως. Ἔτσι τήν Παρασκευή τό ἀπόγευμα στίς 5 ἡ ὥρα ἐψάλη ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου στό Ἵδρυμά μας καί ὁ Ὄρθρος τῆς κυριωνύμου ἡμέρας.
Ἀκολούθως, καί παρά τήν κακοκαιρία, ἐν πομπῇ ὁ Λαός μας μέ ἐπικεφαλῆς τόν Αἰδεσ. π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη, ἔφερε τήν ἁγία Εἰκόνα ὅπως κάθε χρόνο στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, ἐπ’ εὐλογία τῆς Πόλεως καί τῶν κατοίκων της. Τήν ἁγία εἰκόνα καί τόν φιλόχριστο Λαό τοῦ Θεοῦ ὑπεδέχθη πρό τῶν θυρῶν τοῦ Ἁγίου Στεφάνου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, μαζί μέ τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Λεόντιο Καρίκα, τόν Προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Αἰδεσ. π. Ἀθανάσιο Κοῦκο καί τόν Διάκονο π. Μελέτιο Τσόγκα. Ἡ κατάνυξις, ἡ συγκίνησις τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί ὁ ὑπέροχος Ἀκάθιστος Ὕμνος ἀποδοσμένος ἀπ’ τούς ἐξαίρετους Ἱεροψάλτες τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, ἐδημιούργησαν μιά εὐλογημένη ἀτμόσφαιρα ὅπου ἡ χάρις τῆς Θεοτόκου περίσσευε. Καί φυσικά μέ τήν ἴδια ζέση ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ, μετά τήν Ἀκολουθία, ἐπανενθρόνισε τήν ἁγία Εἰκόνα στό Παρεκκλήσιο τῆς Παναγίας τοῦ Ἀκαθίστου, στή θέση της, ἐν πομπῇ.
[widgetkit id=265]
Τήν Κυριώνυμο ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, Σάββατο 28η Μαρτίου τ. ἔ., ἐτελέσθη στό Παρεκκλήσιο τῆς Παναγίας τοῦ Ἀκαθίστου τοῦ Ἱδρύματος Ἀγάπης ἡ πανηγυρική Θεία Λειτουργία, πρός τιμήν τῆς Παντανάσσης, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ, πλαισιουμένου ὑπό τῶν Πανοσιολογιωτάτων Ἀρχιμανδριτῶν π. Λεοντίου Καρίκα καί π. Νήφωνος Καζάνα, τῶν Αἰδεσ. π. Ἀθανασίου Κούκου π. Κωνσταντίνου Ἀγούλα καί π. Γεωργίου Τρικκαλιώτη καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Μελετίου Τσόγκα.
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του, ἀφοῦ μακάρισε τόν ἀείμνηστο προκάτοχό του κυρό ΝΙΚΟΔΗΜΟ καί ἐπήνεσε τόν Διευθυντή τοῦ Ἱδρύματος καί Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀρχιμ. Π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, πού μαζί μέ τόν εὐλογημένο Λαό τοῦ Θεοῦ ἀνήγειραν τό εὐαγές αὐτό Ἵδρυμα καί ἔγιναν κτίτορές του, ἀπευθυνόμενος στό πυκνό ἐκκλησίασμα παρετήρησε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας τοποθετεῖ στόν κύκλο τοῦ ἐνιαυτοῦ τίς ἑορτές τίς Δεσποτικές, τίς Θεομητορικές, τῶν Ἁγίων μας κλπ., γιά νά διακηρύξη μέ ὅλη της τήν ψυχή ὅτι κάθε στιγμή ἐμεῖς οἱ χριστιανοί ὀφείλουμε νά οἰκοδομοῦμε ἐντός μας τόν Χριστό, νά “μορφώνωμε” μέσα μας τόν Κύριο, οἰκοδομῶντας ἔτσι τή νέα ζωή πού προῆλθε ἀπό τό πανάγιο αἷμα Του. Μάλιστα ἔφερε στά χείλη του τήν φράση τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου: «Εἰ γάρ ἅ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἑμαυτόν συνίστημι» (Γαλ. β΄ 18), δηλαδή, «Ἐάν ἐκεῖνο πού γκρέμισα, τό ξανακτίζω καί πάλι, φανερώνω ὅτι εἶμαι ἐπιπόλαιος καί ἀσύνετος»!
Ὁ Κύριος, συνέχισε ὁ Δεσπότης, ζητάει ἀπό μᾶς νά ξεριζώσουμε κάθε κακή καταβολή ἀπ’ τό καρδιακό μας περιεχόμενο, νά ξεριζώσουμε κάθε ρίζα πού μέ τόν καιρό βλαστάνει φυντάνι ἁμαρτωλό καί συνάμα νά γίνουμε φυτευτές τοῦ σπόρου τῆς ἀρετῆς, πού μᾶς ἐξασφαλίζει τήν πνευματική καρποφορία καί ἀνακαίνισή μας. Βέβαια, ὑπεγράμμισε ὁ ὁμιλητής, τό ἔργο τοῦ γκρεμίσματος τοῦ τείχους τοῦ αἴσχους τῆς ἁμαρτίας ἀπό τά ἔγκατά μας καί ἡ ἀνέγερση τῆς “καινῆς ἐν Χριστῷ κτίσεως” ἐντός μας γιά νά φθάσουμε στή “θέα τοῦ Θεοῦ” δέν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση, οὔτε θέμα αὐτοματισμῶν. Ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀληθινά μεγάλη καί ἡ ἀπόφαση τοῦ ἀνθρώπου γιά ἀναγέννηση μπορεῖ νά εἶναι ἰσχυρή, ὅμως ἡ συντονισμένη συνεργασία τους δέν εἶναι ἔργο μιᾶς στιγμῆς, ἀλλά ἀπαιτεῖ κόπους, πνευματικούς ἱδρῶτες καί θυσίες πολλές.
Ἡ νέα οἰκοδομή, εἶπε ὁ Δεσπότης, ἡ ἀναστάσιμη ἀνέγερση, ἀνακαίνιση καί ἀναγέννηση τοῦ ἔσω μας ἀνθρώπου προβάλλει, ὡς εἶναι φυσικό, ὡς λαμπρό οἰκοδόμημα, ἀλλά ὅμως καί ὁ “παλαιός ἄνθρωπος” ἀντιπαλεύει τό καινούργιο. Κι ἐνῶ “τά γκρεμισμένα ὑλικά” τοῦ παλαιοῦ κόσμου ἔχουν πεταχθῆ ὡς ἄχρηστα, πολλές φορές ἐπαναχρησιμοποιοῦνται στή νέα οἰκοδομή ὡς ὠφέλιμα καί ἀναγκαῖα. Καί τοῦτο γιατί ὁ πνευματικός ἀγώνας κουράζει, ἡ γοητεία τοῦ κακοῦ παρασύρει καί ἡ ἁμαρτία ὡς πλανεύτρα ζητεῖ ἀντεκδίκηση!
Ἐδῶ, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος, ὀφείλουμε νά προσέξουμε. Ἡ κατάφασή μας στίς σειρῆνες τῆς πτώσεως συνιστᾶ συνειδητή παραχώρηση καί προσχώρηση στόν κόσμο τῶν αἰσθήσεων πού κυριαρχεῖ τό δαιμονικό καί τό ἄλογο ἤ παράλογο. Ἄν ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ νέου πνευματικοῦ μας κτίσματος ἦταν ἀνέφικτη, δέν θά μᾶς καλοῦσε ἡ Ἐκκλησία νά φθάσουμε εἰς “ἄνδρα τέλειον”, “εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ”! Οἱ πτώσεις μπορεῖ νά εἶναι πολλές, τό νά ὑποκύψης ὅμως στόν πειρασμό τοῦτο συνιστᾶ καί ὑποστασιάζει τόν σωματικό μας θάνατο. Λοιπόν, ἀγωνιστικό πνεῦμα καί ἀντιστασιακό φρόνημα ἐναντίον τοῦ κακοῦ μᾶς ἐξασφαλίζουν ὁμαλή πορεία καί “συνάντηση” μέ τόν Κύριο τῆς δόξης!
[widgetkit id=266]