Τήν Δ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, 30η Μαρτίου τ.ἔ., ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί ἐτέλεσε τή Θεία Λειτουργία τοῦ Μ. Βασιλείου στόν Ἱερό Ναό Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Πλατανοχωρίου.
Τήν ἡμέρα αὐτή ἐτελέσθη τό τεσσαρακονθήμερο Ἱερό Μνημόσυνο τοῦ 15χρονου μαθητοῦ Χαραλάμπους Νικολαΐδου, ὁ ὁποῖος ἔπεσε θύμα τροχαίου δυστυχήματος. Πρόκειται γιά τόν υἱό τοῦ Προέδρου τοῦ Τοπικοῦ Συμβούλου καί Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβούλου τῆς Ἐνορίας κ. Γρηγορίου Νικολαΐδου, συμπαραστάτου τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Πλατανοχωρίου Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Νήφωνος Καζάνα καί λίαν ἀγαπητοῦ καί σεβαστοῦ καθ’ ὅλα προσώπου τοῦ Πλατανοχωρίου.
Γιά τόν λόγο αὐτό συμμετεῖχαν στή Θεία Λειτουργία ἤ προσῆλθαν στό Ἱερό Μνημόσυνο, ἀφοῦ διακόνησαν στίς Ἐνορίες τους, οἱ Πανοσιολογιώτατοι Ἀρχιμανδρίτες π. Λεόντιος Καρίκας, π. Κυπριανός Στραζέρου καί π. Νήφων Καζάνας, ὁ καί Ἐφημέριος, οἱ Αἰδεσιμώτατοι π. Ἀθανάσιος Ἀγγελής (ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως), π. Ἀθανάσιος Κοντός (συνταξιοῦχος ἐφημέριος Ν. Ἀπολλωνίας), π. Σταῦρος Τράκας, π. Ἀντώνιος Παπασωτηρίου, π. Κωνσταντῖνος Σουφτᾶς, π. Δημήτριος Κατσιρμᾶς καί π. Ἀστέριος Κοντός καί ὁ Ἱερολογιώτατος Διάκονος π. Ἐφραίμ Τσόλης.
Ὁ Ἱερός Ναός τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος καί τό προαύλιό του ἐπληρώθη ἀσφυκτικά ἀπό τήν παρουσία τοῦ εὐλογημένου Λαοῦ τοῦ Θεοῦ πού προσῆλθε νά δοξολογήση τόν Θεό, νά συμπροσευχηθῆ ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ νέου παιδιοῦ καί νά συμπαρασταθῆ στήν οἰκογένειά του. Γιά τόν λόγο αὐτό μετεῖχαν τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως καί ἀρκετοί ἄρχοντες τοῦ τόπου• ὁ ὑποψήφιος Ἀντιπεριφερειάρχης κ. Στυλιανός Βαλιάνος, ὁ Πρόεδρος τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Δήμου Πολυγύρου κ. Δημήτριος Ζαγκίλας, ὁ Ἀντιδήμαρχος Δημοτικῆς Ἑνότητος Ζερβοχωρίων κ. Δημήτριος Κοντογιώργης, ὁ Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πολυγύρου κ. Χρυσόστομος Βουλγαράκης, ὁ Πρόεδρος τῆς Τοπικῆς Κοινότητος Γεροπλατάνου κ. Δημήτριος Σεραφείμ κ.ἄ..
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του στό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, περί τῆς θεραπείας τοῦ σεληνιαζομένου νέου καί πειραζομένου ὑπό τοῦ πονηροῦ, ἀνεφέρθη ἐκτενῶς στόν διάβολο καί τό ζοφῶδες ἔργο του ἐπί τοῦ ἀνθρώπου καί ὁλοκλήρου τοῦ σύμπαντος. Παρετήρησε ὅτι ὁ διάβολος εἶναι προσωπική ὕπαρξη, εἶναι ἀντίπαλος τοῦ Θεοῦ, ὁ χειρότερος ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι θεοκτόνος καί ἀνθρωποκτόνος μαζί, πατέρας τοῦ ψεύδους καί τῆς ἀπάτης, παράσιτο πού περιπαίζει καί πειράζει τήν ὅλη δημιουργία τοῦ Θεοῦ καί τόν ἄνθρωπο, ἕνα προσωπικό παράσιτο πού κάνει καί τό κακό ἕνα παράσιτο δίπλα στό ὄν. Ὁ πονηρός δαίμων, εἶπε ὁ Δεσπότης, πειράζει τόν ἄνθρωπο προβάλλοντας ὡς ἐφικτή τή δυνατότητα τῆς αὐτοζωῆς, τή δυνατότητα πραγματώσεως τῆς ζωῆς χωρίς τόν Θεό, μακριά ἀπ’ τόν Θεό, τή δυνατότητα νά φτάνη τό πλάσμα ὁ κτιστός ἄνθρωπος, ἀπό μόνος του στήν ἰσοθεΐα καί τήν αὐτοθέωση καί τήν αὐτοσωτηρία. Πρόκειται γιά τήν αὐθαιρεσία ἤ τήν αὐθάδεια τῆς ὁμοιώσεως μέ τόν Θεό χωρίς τόν Θεό. Εἶναι ἕνας πειρασμός πού γοητεύει δυστυχῶς τόν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἀρέσκεται καί αὐτοανακηρύσσεται Θεός καί γιά τόν ὁποῖο τά πάντα ἐπιτρέπονται. Μά αὐτό εἶναι μία ψεύτικη-ἀνόητη ἐπιδίωξη, πού ἐκδέχεται ὡς ζωή τήν ἄρνηση τῆς ζωῆς καί ὁδηγεῖ τελεσίδικα στόν θάνατο.
Ὁ διάβολος, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, ἔχει τή δυνατότητα νά προσβάλλη τόν ἄνθρωπο, ὄχι ὅμως καί νά ἐκβιάση τό αὐτεξούσιό του, τήν ἐλευθερία του. Ἀπό τόν ἄνθρωπο ἐξαρτᾶται τό νά δεχθῆ ἤ νά ἀπορρίψη τήν προσβολή. Ναί, ἔχει δύναμη! Μά ἡ ἐξουσία του, κατά τούς Πατέρες, εἶναι “περίγειος”, ἐξουσία στά γήϊνα, ἐξουσία πού δέν συνιστᾶ κυριαρχία πάνω στά ὄντα καθαυτά, ἀλλά εἶναι πειρασμός τῆς ἐλευθερίας τῶν ὄντων πού ὁ Θεός δοκιμάζει παραχωρώντας τούς πειρασμούς. Ὁ διάβολος, τόνισε ὁ Δεσπότης, πειράζει μέ τούς λογισμούς καί μέ τούς λογισμούς ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στή συμμετοχή τῆς νεκρώσεώς του. Ἡ τέχνη τοῦ διαβόλου εἶναι τό νά κατασκευάζη πράγματα χωρίς ζωή, ποικιλόμορφες φαντασίες, κενούς λόγους,εἰκόνες, χρησιμοποιώντας ἀκατανόμαστα κι ἀναρίθμητα πονηρά τεχνάσματα, παίρνοντας ἀφορμή, δυστυχῶς, ἀπό τά πάθη πού φωλιάζουν μέσα στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ὑποκινώντας μέσα μας τούς ἐμπαθεῖς λογισμούς. Καί ἀνάλογα μέ τό πάθος πού χαρακτηρίζει τήν ψυχή, παίρνουν τή συγγενική μ’ αὐτό μορφή καί μᾶς πλησιάζουν.
Ἄν ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος, βρίσκεται σέ ἐγρήγορση, νήφει δηλαδή, εἶναι σέ θέση νά φυλάξη καί τόν ἔξω ἄνθρωπο. Ἀλλά ἐμεῖς καί οἱ κακοῦργοι δαίμονες ἀπό κοινοῦ διαπράττουμε τίς ἁμαρτίες. Καί οἱ δαίμονες μόνο μέ λογισμούς, δηλαδή μέ φανταστικές εἰκόνες, ζωγραφίζουν στόν νοῦ ὅπως θέλουν τήν ἁμαρτία• ἐμεῖς ὅμως μέ λογισμούς ἐσωτερικῶς καί μέ ἔργα ἐξωτερικῶς. Στό χέρι μας εἶναι νά ποῦμε ναί στόν Θεό καί ὄχι στόν διάβολο φυλάσσοντας τίς αἰσθήσεις καί τόν ἔσω μας κόσμο.
Τέλος συμπαρεστάθη στούς γονεῖς τοῦ κεκοιμημένου νέου ἀδελφοῦ μας, λέγοντάς τους πώς ὁ πόνος στά χέρια τοῦ Θεοῦ γίνεται αἰτία χαρᾶς, χωρίς ὅμως τόν Θεό πολλαπλασιάζεται καί καθίσταται ἀφόρητος μέ τή συνεργία τοῦ διαβόλου.
[widgetkit id=106]
Τό ἀπόγευμα τῆς ἰδίας ἡμέρας στίς 6 καί μισή ὁ Σεβασμιώτατος προέστη τοῦ Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ στήν κατάμεστη Ἐνορία Ἁγίων Ἀναργύρων Ἀρναίας, συμπαραστατούμενος ἀπό τούς Ἐφημερίους τῆς Κωμοπόλεως καί τόν ἐξ Ἀρναίας καταγόμενο π. Στέφανο Γιάνναρο, πού διακονεῖ στήν Ἱερά Μητρόπολη Λαρίσης. Τό θέμα τό ὁποῖο ἀνέπτυξε ἦταν ἡ Ἐνορία ὡς «ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν». Ἡ Ἐνορία εἶναι ἡ ὅλη Ἐκκλησία, παρετήρησε ὁ Δεσπότης, ὁ Χριστός παρατεινόμενος στούς αἰῶνες, εἶναι τό Διαρκές Μυστικό Δεῖπνο πού ὁ Κύριος τελεῖ καί παρακάθηνται συνδαιτυμόνες στή δεσποτική φιλοξενία οἱ Ἀπόστολοί Του, ἡ Θεοτόκος, ὁ Πρόδρομος, οἱ Ἅγιοι, οἱ Μάρτυρες, οἱ Ὅσιοι, ὁ Ἱ. Κλῆρος καί ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ, ἔκπαλαι καί ἕως τοῦ αἰῶνος. Εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας μιά διαρκής Πεντηκοστή, μιά διαρκής Ἀνάσταση, μιά διαρκής βρῶσις καί πόσις Χριστοῦ! Αὐτό εἶναι ἡ Ἐνορία!
{youtube}2aa8LAGqRHI{/youtube}
[widgetkit id=107]