Τή μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου, Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας τοῦ Μεγάλου, ἑόρτασε μέ λαμπρότητα ὁ ὁμώνυμος Ἐνοριακός Ἱερός Ναός τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου Παλαιοκάστρου.
Ἐκεῖ εὑρέθη καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ πού ἐπισήμως καί γιά πρώτη φορά ἐπεσκέφθη τήν ὄμορφη αὐτή Κοινότητα, παρότι εἶχε λάβει μέρος σέ ἄλλη ἱερά Ἀκολουθία κατά τό περασμένο ἔτος, στόν σεπτό αὐτό χῶρο. Πλαισιωμένος ἀπό τόν ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Ἰγνάτιο Σαρόγλου, τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Νήφωνα Καζάνα, τόν Ἱερομόναχο π. Χρυσόστομο Ἀθανασιάδη, τόν Αἰδεσιμολογιώτατο π. Ἀγάπιο Παπαδόπουλο καί τόν Ἱεροδιάκονο π. Γεώργιο Tρικκαλιώτη, ἐτέλεσε τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία, στήν ὁποία μετεῖχε σύσσωμο τό χωριό, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἀντιδήμαρχο Πολυγύρου κ. Χρῆστο Βορδό καί τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Δῆμο Δημηνᾶ.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἑορτῆς τοῦ Μεγάλου Πατρός καί Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀνέλυσε τήν ἀνεκτίμητη προσφορά τῶν Ἁγίων Πατέρων μας στήν ἱστορική διαδρομή τῆς Ἐκκλησίας καί μάλιστα τήν οὐσιαστική καί θεόπνευστη συμμετοχή τους στή διαμόρφωση καί τόν ὁριστικό καθορισμό τῶν δογμάτων τῆς πίστεώς μας.
Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, εἶπε ὁ Δεσπότης, εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Πατέρων• αὐτή πού ὡς μεγάλους διδασκάλους της ἀποδέχεται τούς Ἁγίους Πατέρες. Οἱ Πατέρες, λόγῳ τῆς κοινωνίας τους μέ τόν Θεό, ἀπέκτησαν τή θεογνωσία καί τήν ὁμολόγησαν στήν Ἐκκλησία σέ συνοδικές ἐκφράσεις. Ἐκεῖνοι ἔφθασαν στόν φωτισμό καί στή θέωση, ἐκεῖνοι χάρισαν κῦρος στίς Οἰκουμενικές Συνόδους καί ἀποτέλεσαν τήν πνευματική τους ὑποδομή. Γι’ αὐτό δικαίως εἶναι καί ἀποκαλοῦνται ἀπλανεῖς καί θεόπνευστοι ἐκκλησιαστικοί διδάσκαλοι καί θεολόγοι. Βίωσαν στήν πράξη τόν Θεό, γι’ αὐτό καί μποροῦν, γι’ αὐτό καί ἀξιώθηκαν νά μιλοῦν γιά τόν Θεό. Ἔφθασαν στή ‟θεωρία” τοῦ Θεοῦ, γιατί στήν πράξη ἔζησαν ἀκέραια τό θέλημά Του.
Ὁ ἄνθρωπος κάθε ἐποχῆς, παρετήρησε ὁ ὁμιλητής, ὑπερηφανεύεται γιά τό ὅτι μέσα στό σύμπαν εἶναι τό μόνο λογικό ὄν. Κι ὅμως οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν ὅτι καταχρηστικά ὅλοι οἱ ἄνθρωποι λέγονται λογικοί. Λογικοί, κατ’ αὐτούς δέν εἶναι ὅσοι ἔμαθαν τούς λόγους καί τά βιβλία τῶν παλιῶν σοφῶν, ἀλλά ἐκεῖνοι πού ἔχουν λογική ψυχή καί μποροῦν νά διακρίνουν τί εἶναι καλό καί τί εἶναι κακό καί ἀποφεύγουν ὅσα εἶναι πονηρά καί βλαβερά γιά τήν ψυχή, ἐνῶ μέ ζῆλο δίνουν προσοχή σ’ ὅσα εἶναι καλά κι ὠφέλιμα γι’ αὐτήν καί τά ἐφαρμόζουν μέ πολλή εὐχαριστία στόν Θεό. Οἱ ἄνθρωποι μέ λογική ψυχή γιά ἕνα πράγμα φροντίζουν: νά ὑπακούουν καί νά ἀρέσουν στόν Θεό τῶν ὅλων, γιατί καταλαβαίνουν τί εἶναι τό σῶμα καί τί ἡ ψυχή. Καταλαβαίνουν δηλαδή, ὅτι τό σῶμα εἶναι φθαρτό καί πρόσκαιρο κι ὀλιγοχρόνιο, ἐνῶ ἡ ψυχή εἶναι θεϊκή κι ἀθάνατη ὡς πνοή τοῦ Θεοῦ, πού συνδέθηκε μέ τό σῶμα μέ σκοπό τή δοκιμασία καί τή θέωση.
Καί κατέληξε: «Ἡ λογική ψυχή, κατά τόν Μέγα Ἀντώνιο, στέκοντας ἀμετακίνητη πάνω σέ καλή προαίρεση κατευθύνει, σάν μέ χαλινάρι ἄλογο, τό συναίσθημα καί τήν ἐπιθυμία πού εἶναι τά μή λογικά της πάθη καί νικώντας καί συγκρατώντας τα καί γινόμενη ἀφεντικό τους στεφανώνεται κι ἀξιώνεται νά διαμένη στόν οὐρανό. Αὐτό εἶναι τό βραβεῖο τῆς νίκης καί τῶν κόπων της ἀπό τόν δημιουργό Θεό. Αὐτή τή νίκη ἡ Ἐκκλησία τήν ὀνομάζει θέωση. Πρόκειται γιά τή συμμετοχή τοῦ ἀνθρώπου στή ζωή τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι ἄνθρωποι τή γεύονται, ὀνομάζονται θεούμενοι, θεοφόροι καί πνευματοφόροι. Πρόκειται γιά τούς Ἁγίους Πατέρες πού ζώντας τόν Θεό ‟μαθαίνουν” τήν ποιότητά Του, τούς ἀποκαλύπτει τήν ‟ποιότητά” Του κι Αὐτοί μέτοχοι ζωῆς πλημμυρισμένης ἀπό ἁγιοπνευματική Χάρη ἀξιώνονται νά γίνουν ζῶσα κι ἀπλανής φωνή τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Πατέρες ἐβίωσαν μέ ἄκρα ἁγνότητα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἁγιοπνευματική τους ἐμπειρία τούς παρέχει τό ἀξίωμα τοῦ ‟θεολογεῖν”, τούς ἀνυψώνει σέ πάγχρυσα στόματα τῆς Ἐκκλησίας!».
Ἡ πανηγυρική Θεία Λειτουργία ἐπερατώθη μέ λιτανεία τῆς σεπτῆς εἰκόνος τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου πέριξ τοῦ ἱεροῦ του Ναοῦ, ἐπ’ εὐλογίᾳ τοῦ φιλαγίου Λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί τοῦ τόπου.
Πρό τῆς ἀπολύσεως τόν Σεβασμιώτατο προσεφώνησε καί καλωσόρισε στήν Ἐνορία ὁ Ἐφημέριος τῆς Κοινότητος π. Ἰγνάτιος, ὁ ὁποῖος καί προσέφερε ὡς ἐνθύμιο τῆς πρώτης παρουσίας του στό Χωριό, ἱερό ἐπιγονάτιο μέ κεντημένη τή σεπτή μορφή τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου. Εὐχαριστώντας ὁ Μητροπολίτης μας, ζήτησε νά ἀκολουθοῦμε τά βήματα τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου, ὡς καλυτέρα ἀπόδειξη τοῦ σεβασμοῦ μας καί τῆς τιμῆς στά σεπτά πρόσωπα τῶν Ἁγίων μας.
[widgetkit id=77]