Μέ ἐθνική συγκίνηση καί θρησκευτική μεγαλοπρέπεια γιόρτασε ἡ ἀρχόντισσα Ἱερισσός, ὡς ἐπίκεντρο καί ἱστορικῶς προβεβλημένο κέντρο, τό “ΟΧΙ” τοῦ Ἔπους τοῦ ’40. Δηλαδή τήν ἀπόφαση τοῦ Λαοῦ μας, μέ ὤθηση τῶν τότε Κυβερνητῶν του, στήν ἀπαίτηση τοῦ φασιστικοῦ Ἄξονα γιά τήν παράδοση ἱερῶν καί ἑστιῶν στίς ὀρέξεις του. Μιά ἀπαίτηση πού ἄν πραγματοποιόταν, τότε ἡ Χώρα πού γέννησε τήν ἐλευθερία καί τή Δημοκρατία θά ἔπεφτε ὡς λάφυρο στά χέρια καί στίς ἐμμονές ἀνάξιων δικτατόρων πού θέλησαν νά λεκιάσουν τήν Ὑφήλιο. Ὁ λόγος γιά τή σύμπραξη τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας, τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας καί τῶν δορυφόρων τους ἐναντίον τῶν ἐλεύθερα σκεπτομένων Λαῶν, πού μέ εἰρήνη καί ἀξιοπρέπεια πορεύονταν τόν δρόμο τῆς ἀνθρωπιᾶς καί τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ. Καί βρέθηκε ἡ Ἑλλαδίτσα μας, παρά τό συμβιβασμό Μεγάλων Δυνάμεων καί Χωρῶν, νά πῆ ὄχι στίς ὀρδές τῆς ἀνελευθερίας, τοῦ ρατσισμοῦ καί τῆς ἀνθρώπινης γελοιοποίησης καί τοῦ ὑποβιβασμοῦ τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, ὑπέροχος συνεχιστής τοῦ ὡραίου καί τοῦ ἀληθινοῦ τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδας καί τοῦ πολιτισμοῦ της.
Μέ τήν ὁλοπρόσωπη καί ὁλοφάνερη παρουσία τῆς Παναγίας μας στά βουνά τῆς Πίνδου, ὁ Ἕλληνας φαντάρος μέ τά λιγοστά μέσα του καί τά σχετικά ἐλάχιστα ὅπλα του μπροστά στή δύναμη αὐτοκρατοριῶν, ἔμαθε τόν κόσμο, καλύτερα, δίδαξε τήν ἀνθρωπότητα πῶς οἱ λαοί μένουν ἐλεύθεροι καί τίμιοι. Δίδαξε πώς ὁ ἄνθρωπος, ὁ πλασμένος ἀπό τόν Θεό, τό τελειότερο Δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἔχει τή μεγαλύτερη ἀξία μέσα στά σύμπαντα. Καί πάλι δίδαξε, πώς ὅταν τό ζῆ αὐτό, τότε ἔχει βοηθό καί τόν Δημιουργό του, μέ τίς δεήσεις τῆς Παντάνασσας Μητέρας Του!
Κατόπιν συμφωνίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μέ τόν Δῆμο Ἀριστοτέλη, κέντρο τῆς γιορτῆς τῆς Δημοκρατίας καί τοῦ “ΟΧΙ” ἐπελέγη ἡ Ἱερισσός καί ὁ Καθεδρικός Ναός τῆς Παναγίας. Τοῦ πανηγυρικοῦ Ὄρθρου καί τῆς λαμπρᾶς Θείας Λειτουργίας πρός τιμήν τῆς Θείας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πρός τό Γένος μας προέστη ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τούς Ἐφημερίους τῆς Ἱερισσοῦ Πρωτ. π. Βασίλειο Ἀνυφαντῆ καί π. Μακάριο Ζωνάρα καί τόν Διάκονο π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα. Ὁ Λαός τῆς Ἱερισσοῦ τίμησε τούς παπποῦδες, τίς γιαγιάδες καί τούς ζῶντες ἥρωες καί ἡρωΐδες τῆς Πίνδου πού πότισαν μέ τό αἷμα τους τήν Ἑλληνική Βόρειο Ἤπειρο, τούς Ἁγίους Σαράντα, τό Τεπελένι, τό Ἀργυρόκαστρο, τήν Πρεμετή… καί τούς τίμησαν γιά νά θυμοῦνται οἱ Μεγάλοι τῆς Γῆς πώς μιά φούχτα Ρωμιοί- Ἕλληνες κρατήσανε ἀκέραιο τό φιλότιμο καί τήν ἀξιοπρέπεια τῶν Λαῶν τῆς Γῆς! Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ ὁ Δήμαρχος Ἀριστοτέλη κ. Στυλιανός Βαλιάνος, ἡ Πρόεδρος τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου κα Μαρία Ἐνεχηλίδου, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Ἀλέξιος Ἀντωνίου, οἱ Δημοτικοί Σύμβουλοι κ. Γεώργιος Λαμπράκης καί κα Δήμητρα Μανωλούδα, ὁ Διοικητής τοῦ Ἀστυνομικοῦ Τμήματος Ἀρναίας Ὑπαστυνόμος Α΄ κ. Ἀναστάσιος Καραμπατᾶς, ὁ Διοικητής Πυροσβεστικῶν Ὑπηρεσιῶν Ἱερισσοῦ Πυραγός κ. Γεώργιος Ἀναγνωστᾶκος, ὁ Λιμενάρχης Ἱερισσοῦ κ. Εὐθύμιος Πέτρου μέ τούς συνεργάτες τους κ.ἄ.
Τόν Πανηγυρικό τῆς Ἡμέρας ἐξεφώνησε ἡ λαμπρή ἐκπαιδευτικός κ. Σοφία Ἰωαννίδου. Ἡ ἐκλεκτή ὁμιλήτρια βασίστηκε στά πραγματικά ἱστορικά γεγονότα τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καί στά σχετικά πρόσωπα καί τά ἱστορικα γεγονότα τοῦ ’40 στήν Ἑλλάδα μας καί κατέπληξε ὁμολογουμένως ὅλους μέ τίς καίριες παρατηρήσεις της καί τά ὀρθά συμπεράσματά της. Μίλησε γιά τό ὑψηλό φρόνημα τοῦ Λαοῦ μας τότε, τή συνοχή καί τό ἀτσάλινο φρόνημα τοῦ Ἕλληνα, τή ρωμαλαιότητα τῆς γυναίκας τῆς Πίνδου, τό ἀτσάλινο φρόνημα τοῦ Ἕλληνα φαντάρου, τό ἠθικό τό ὑπέροχο τῶν νέων ἀνθρώπων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καί τήν ἀπόφαση Λαοῦ καί Κλήρου νά προασπιστοῦν τά ἱερά χώματά μας. Κυρίως ὅμως μίλησε, καί μπράβο της, για τή φανερή παρουσία τῆς Παναγίας μας στά κακοτράχαλα βουνά τῆς Βορείου Ἠπείρου καί τήν εὐλογία καί τή Σκέπη της πού ἀτσάλωναν τήν ἰαχή “ΑΕΡΑ” τοῦ Ἕλληνα φαντάρου! Γιά τοῦτο, συγχαίροντας τήν Καθηγήτρια κ. Σοφία Ἰωαννίδου, παραθέτουμε αὐτούσια τήν ὁμιλία της σέ pdf.
Παίρνοντας τόν λόγο ὁ Ποιμενάρχης μας, μέ δυό λόγια συνεχάρη τήν ὁμιλήτρια γιά τό πλέξιμο τοῦ λόγου της καί συνόψισε λέγοντας:
«Πρέπει νά σταθοῦμε σέ τρεῖς λόγους-αἰτίες πού ἔκαναν τότε τήν Ἑλλάδα εὐλογημένη καί τή δόξασαν:
α) Ὁ Ἑλληνικός Λαός τότε ἦταν ἑνωμένος, ἔχοντας πνεῦμα αὐτοθυσίας.
β) Οἱ τότε κυβερνῆτες, ἄν καί ὄχι δημοκρατικά ἐκλελεγμένοι, ἤρθησαν στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί ἔπραξαν τό καθῆκον τους.
γ) Ὁ Λαός εἶχε πίστη στόν Θεό καί ἀπόλυτο σεβασμό στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία του. Καί
δ) Οἱ ἰθύνοντες εἶχαν φροντίσει τήν περιφρούρηση τοῦ Ἑλληνικοῦ ἐδάφους πού ἐγγυόταν τήν ἀσφάλεια τῆς Χώρας.
Αὐτά ὑπῆρξαν τά ἐχέγγυα καί οἱ βάσεις τῆς λαμπρῆς προβολῆς καί νίκης τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τοῦ “ΟΧΙ” του! Κυρίως ὅμως, κατέληξε ὁ Δεσπότης, ὁ θεσμός τῆς οἰκογένειας ἦταν ἀτσάλινος καί οἱ γονεῖς ἀνέτρεφαν τά παιδιά τους μέ τά ὀράματα τῆς ἐλευθερίας καί τῆς πίστεως! Αὐτό σημαίνει ’40!»
Μετά τή Δοξολογία πού ἐτελέσθη στόν Ναό, Λαός, Ἄρχοντες καί Κλῆρος μετέβησαν στό Μνημεῖο τῶν Ἡρώων, ὅπου κατατέθηκαν στέφανοι μπρός τιμήν τῶν ἐνδόξων νεκρῶν μας. Κατόπιν ἀκολούθησε Παρέλαση τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν τῶν Δημοτικῶν Σχολείων, Γυμνασίων καί Λυκείων τῆς Πόλεως ἐνώπιον τῶν Ἐπισήμων, ἀντιπροσωπεῖες τῶν ὁποίων μέ τίς σημαῖες τους, τούς Δασκάλους καί Καθηγητές τους συμμετεῖχαν στή Θεία Λειτουργία καί τή Δοξολογία στόν Ἱερό Ναό.
{flickrset}72157720083120486|573|430|155253811@N05|Y{/flickrset}