Την Κυριακή 14η Μαΐου τ.έ., ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ επεσκέφθη με τους Διακόνους του π. Νικόδημο Κωτινούδη και π. Νικόλαο Τσεπίση την Ενορία Αγίου Γεωργίου Παλαιοχώρας, όπου ιερουργεί ο εκλεκτός Αιδ. Πρωτ. π. Χαράλαμπος Κωστόπουλος.
Τον Σεβασμιώτατο υπεδέχθησαν ο Παν. Αρχιμ. π. Νήφων Καζανάς και ο Εφημέριος του Ναού, ο ευλογημένος Λαός της Παλαιόχωρας και οι Άρχοντές του: ο Αντιδήμαρχος Ζερβοχωρίων κ. Χρήστος Κομπόγιαννος, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Χρήστος Φυλαχτός, ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Νικόλαος Καμπούρης, ο τ. Βουλευτής και νυν πολιτευτής κ. Ευθύμιος Καρανάσιος, η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ζερβοχωρίων κα Μαγδαληνή Λειβαδιώτου κ.ά.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, με αφορμή την Ευαγγελική Περικοπή της Κυριακής της Σαμαρείτιδος από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, όπου σύμφωνα με το Ιερό Κείμενο η Εκκλησία απολαμβάνει τον θαυμάσιο διάλογο της Αγίας Φωτεινής με τον Θεάνθρωπο Κύριο στο φρέαρ του Ιακώβ (Ιωάν. δ΄ 5-42), θεόπνευστο κείμενο όντως που επισφραγίζει: α) τη Θεανθρωπότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δηλαδή, το ότι ο Κύριός μας είναι τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος, ο αναμενόμενος Μεσσίας της Παλαιάς Διαθήκης καθ’ ομολογίαν Του, β) που διακηρύσσει επίσης ότι ο Θεός είναι Πνεύμα και προσεγγίζεται και προσκυνείται πνευματικά και που τέλος γ) διατρανώνει το θέλημα του Ουρανού να προσφέρη στο πλάσμα Του – τον άνθρωπο- ‘’το Αγιοτριαδικό ύδωρ της αληθείας και αθανασίας’’ στο πρόσωπο και με το πρόσωπο του Χριστού, ο ομιλητής στάθηκε στις Πηγές που αείποτε προσέφερε ο κόσμος στον άνθρωπο για να ξεδιψάση και πνευματικά και σωματικά και στη μοναδική Πηγή της Ζωής και της Αλήθειας, στον Χριστό μας, που προσφέρεται αέναα για να σωθή ο κόσμος και να ζήση!
Έκανε λόγο ο Επίσκοπός μας: α) για την πηγή της γνώσης που από τη δημιουργία του ο άνθρωπος απολαμβάνει αδιάπτωτα, β) την πηγή των υλικών αγαθών, των ανέσεων, της γλυκείας λεγομένης ζωής που ‘’πλουτίζεται’’ με την τεχνική εξέλιξη και την τεχνική πρόοδο των τέκνων του Αδάμ μέχρι τα σήμερα και γ) την πηγή της ηδονής που ξεδιψάνε συνήθως τα νιάτα και ταλανίζει το συναίσθημα και το αίσθημα όλων των ανθρώπων που γεννήθηκαν και όσων πρόκειται να γεννηθούν, καταλήγοντας ότι ναι μεν έχουμε ανάγκη από αυτές τις πηγές στην πορεία της ζωής μας ως άνθρωποι, πηγές όμως που και πρόσκαιρες είναι και ξεδιψούν πρόσκαιρα πάλι τον οδοιπόρο της ζωής και πολλές φορές, δυστυχώς, τον φυλακίζουν ή ακόμα και τον ευτελίζουν μέσα από τις… χάρες και τις υποσχέσεις τους…
Τέλος ο Σεβασμιώτατος, χωρίς να απορρίπτη τις πρόσκαιρες αυτές πηγές και τη συμβολή τους στην ανθρώπινη υπόσταση και τον πολιτισμό, προέβαλε τη γάργαρη Πηγή της Εκκλησίας, την όντως Αλήθεια που ονομάζεται Χριστός, την Αυτόρριζα της Ζωής που κατά πάντα και δια πάντα προσκαλεί τον Άνθρωπο και Πλάσμα Του να μετέχη δια του Τιμίου Του Σώματος και του Ζωηρού Του Αίματος στην Αγιοτριαδική Ζωή και Βασιλεία, ως συμμέτοχος και μέτοχος της Ζωής του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, του όντως Θεού και Δημιουργού και Πλάστου των απάντων. Αυτής της Ζωής οι μέτοχοι, είπε χαρακτηριστικά ο Δεσπότης, ζήσαμε και ζούμε «…ὡς λυπούμενοι ἀεί δέ χαίροντες, ὡς πτωχοί πολλούς δέ πλουτίζοντες, ὡς μηδέν ἔχοντες καί πάντα κατέχοντες», δηλαδή, «…ζούμε πάντοτε χαρούμενοι και ας νομίζουν για μας οι πολλοί, λόγω των δοκιμασιών μας, ότι είμαστε βυθισμένοι στην λύπη, ζούμε πάντοτε πλούσιοι πνευματικά, ποτίζοντας πολλούς με πνευματικούς και ουράνιους θησαυρούς και ας μας θεωρούν οι πολλοί ως φτωχούς, και τέλος, ας φαινόμαστε ότι δεν έχουμε τίποτε κι όμως ζούμε όντως και τα κατέχουμε όλα, λόγω του πλούσιου Θεού που για χάρη μας επτώχευσε!» (Β΄ Κορινθ. στ΄ 10).
{flickrset}72177720308271783|570|430|155253811@N05|Y{/flickrset}
{youtube}Z9iPnnL_BME&ab{/youtube}