Τήν Κυριακή 24η Ἰανουαρίου τ.ἒ. πού στίς Ἐκκλησίες μας ἀναγινώσκεται ἡ Εὐαγγελική Περικοπή τοῦ θαύματος τῆς ἰάσεως τοῦ Τυφλοῦ τῆς Ἰεριχοῦς ἀπό τόν Κύριό μας, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους του π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα ἐπεσκέφθη τήν Ἐνορία Τιμίου Προδρόμου Νέας Μαδύτου καί προέστη τοῦ Ὂρθρου καί τῆς ἀκολουθησάσης Θείας Λειτουργίας. Τόν ὑπεδέχθησαν ὁ Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ π.Ἰωακείμ Περίφανος καί ὁ Ἀντιδήμαρχος Βόλβης καί ἐκλεκτός Ἐκκλησιαστικός Σύμβουλος κ. Νικόλαος Πανταζίδης. Νά σημειωθῆ ὃτι παράλληλα μέ τή Θεία Λειτουργία ἐτελέσθησαν τό 40νθήμερο Ἱερό Μνημόσυνο τοῦ ἀειμνήστου ἀδελφοῦ μας Στυλιανοῦ Τσίφτη, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη σέ ἡλικία 52 ἐτῶν πληγείς ἀπό τόν κορωναϊό καί τό τρίμηνο Ἱερό Μνημόσυνο τοῦ ἀδελφοῦ μας Σπυρίδωνος Ζωγράφου. Ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ, παρ’ ὃλες τίς προφυλάξεις γιά τήν ἀποφυγή διασπορᾶς τοῦ κορωναϊοῦ, τηρουμένων ὃλων τῶν μέτρων τῆς Πολιτείας, προσῆλθε γιά νά λάβη τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί νά συμπαρασταθῆ στούς λυπημένους ἀδελφούς μας.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του, μέ τήν εὐκαιρία τῆς κραυγῆς τοῦ Τυφλοῦ τῆς Ἰεριχοῦ πρός τόν Κύριό μας: «Ἰησοῦ υἱέ Δαυΐδ, ἐλέησόν με» (Λουκ. ιη΄38) πού ἀκούστηκε ἀπό τό Εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ (Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ, ιη΄ 35-43) καί τόν πόνο πού σκόρπισε ἰδίως ἡ πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ νέου ἀδελφοῦ μας Στυλιανοῦ, ἒκανε λόγο γιά πανανθρώπινη κραυγή καί ἱκεσία τοῦ σύνολου ἀνθρώπου πρός τόν Κύριό μας γιά τήν ὑγιεία τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος τοῦ Ἀδαμιαίου Γένους. Εἶναι ἡ διαχρονική κραυγή “παγγενοῦς τοῦ Ἀδάμ” πρός τόν Ἰησοῦ, ἀπό τότε πού μέ εὐθύνη τῶν προπατόρων μας τό κεντρί τῆς ἀμαρτίας χύνει τό δηλητήριο τῆς ἀσθένειας καί τοῦ θανάτου σέ κάθε ἀνθρώπινη ὓπαρξη.
Ὁ πολύς κόσμος σήμερα ἀρνεῖται νά βιώση αὐτό πού λέγεται “χριστιανική ζωή”, γιατί οἱ χριστιανοί ἐκφράζουμε μιά πίστη χωρίς θυσία καί πολιτευόμαστε χωρίς Σταυρό, κάτι πού κανέναν δέν ἐπηρεάζει καί δέν πείθει. Μάθαμε στόν κόσμο πώς τό Εὐαγγέλιο κηρύσσει τό ἦθος τῆς ἀνέσεως καί τῆς ἀσφάλειας καί πώς ὀ Χριστός μᾶς ἀπαλλάσει ἀπό κινδύνους καί διακινδυνεύσεις, ἐπειδή τάχα εἲμαστε… δικοί Του! Τόν ζυμώσαμε μέ τήν ἂρνηση τοῦ Σταυροῦ, πού μαραίνει, μωραίνει καί ἐκκοσμικεύει τήν ἲδια τήν Ἐκκλησία, εἶπε ὁ Δεσπότης, κενώνοντάς την ἀπό τόν δυναμικό σωτηριολογικό δυναμισμό της. Ξεχάσαμε τήν τέχνη νά ἀντιμετωπίζουμε τίς δοκιμασίες καί νά πολεμᾶμε τούς πειρασμούς, ἀνίκανοι νά ἀντιτάξουμε τήν ἂρνηση στά… “θαύματα”, στά μηχανεύματα τοῦ Ἀντιχρίστου, μέ τά ὁποῖα μᾶς εὐτελίζει καί μᾶς περιπαίζει.
Τό ὀρθόδοξο πατερικό ἦθος μᾶς λέει ὃτι δέν πρέπει νά χαιρόμαστε ὃταν βρεθοῦμε σέ ἂνεση, γιατί ἡ ὃδος τοῦ Θεοῦ εἶναι καθημερινός Σταυρός καί φυσικά κανείς δέν ἀνέβηκε στόν οὐρανό μέ ἂνεση ( Ἰσαάκ ὀ Σύρος). Ποτέ ἡ Ἐκκλησία, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, δέν ὑποτίμησε τίς θλίψεις καί τίς δυσχέρειες καί τούς πειρασμούς τῆς ζωῆς. Ἀντίθετα διδάσκει, μέ τό στόμα τοῦ Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, ὃτι ὃπου ὑπάρχει τό Πανάγιο Πνεῦμα, ἐκεῖ ἀκολουθεῖ σάν σκιά ὁ διωγμός καί ἡ πάλη. Ἀλλά καί ὁ Μέγας Ἀντώνιος διδάσκει πώς χωρίς θλίψεις, δοκιμασίες καί πειρασμούς κανείς δέν ἀνέβηκε στόν οὐρανό! Καί τοῦτο γιατί δέν εἶναι φτιαγμένη ἀπό τή φύση της ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό, ὣστε νά μᾶς πλησιάζη ἁπλά καί αὐτόματα, ἀλλά μᾶς ἀγγίζει μέσα ἀπό πολλούς κόπους καί μεγάλες φροντίδες καί κυρίως μέ τή συνεργία τοῦ Χριστοῦ.
Βέβαια, ὁ Θεός παραχωρεῖ κι ἐπιτρέπει τούς πειρασμούς καί τίς δοκιμασίες νά μᾶς κατατρυγοῦν, γιά νά κοιτάξουμε λιγάκι πρός τά πάνω, νά ἀτενίσουμε λίγο τόν οὐρανό. Οἱ θλίψεις δοκιμάζουν τή γνησιότητα καί τήν αὐθεντικότητα τῆς ζωῆς τοῦ Χριστιανοῦ καί οἱ πειρασμοί διακρίνουν τούς ἀληθινούς ἀπό τούς κίβδηλους ἀγωνιστές. Ὁ Μέγας Βασίλειος, παρετήρησε ὁ Σεβασμιώτατος, γράφει: «Τόν κυβερνήτη τοῦ πλοίου τόν δοκιμάζει ἡ τρικυμία, τόν ἀθλητή τό στάδιο, τόν στρατηγό ἡ πολεμική παράταξη, τόν μεγαλόψυχο ἡ συμφορά, τόν χριστιανό δέ τόν δοκιμάζουν οἱ πειρασμοί»!
Καί κατέληξε ὀ Ἐπίσκοπός μας: «Ἐάν δέν ὀργώσουμε τῆς ψυχῆς μας τό χωράφι, ρωτάει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ἐάν δέν τό σπείρουμε καί δέν τό ποτίσουμε μέ τούς κρουνούς τῶν δακρύων μας τώρα, πού βρισκόμαστε στήν περίοδο τῆς δοκιμασίας καί τῶν πειρασμῶν, πότε ἂλλοτε θά κατορθώσουμε νά φτάσουμε στήν ἐπίγνωση τοῦ Θεοῦ καί στήν κατάνυξη; Γιατί ἂν καί κυκλωμένοι ἀπό παντοῦ ἀπό θλίψεις καί κινδύνους καί φόβους καί φροντίδες, ἐντούτοις τόσο ἀμέριμνα ζοῦμε στήν παροῦσα ζωή, ἐάν τίποτε ἀπ’ ὃλα αὐτά δέν ὑπῆρχε, ἀλλά ὃλη ἡ ζωή μας ἧταν χωρίς λύπες καί ταλαιπωρίες, πότε θά μπορούσαμε νά ἐπιθυμήσουμε τά μελλοντικά ἀγαθά; Ἂλλωστε ὃλων τῶν Ἁγίων, τῶν φίλων τοῦ Χριστοῦ, «δοκιμάστηκε μέ πολλές θλίψεις τό πλεόνασμα τῆς χαρᾶς τους» (Β΄ Κορ. η΄2)· κάτι πού ὢθησε τόν Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ νά γράψη: «Βγάλε ἀπό τή μέση τούς πειρασμούς καί τούς λογισμούς καί κανείς δέν σώζεται, κανείς δέν ἁγιάζει. Αὐτός πού ἀποφεύγει πειρασμό ὠφέλιμο, ἀποφεύγει ζωή αἱώνια! Λοιπόν, δέν πετᾶμε τόν Σταυρό μας, ἀλλά κράζουμε τήν ὣρα τοῦ πόνου πρός τόν Ἰησοῦ: “Κύριε, δῶσ’ μου δύναμη, τή στιγμή τοῦ πειρασμοῦ”!»
Μέ μεγάλη χαρά ὁ Σεβασμιώτατος ἐπιθεώρησε τήν συνέχιση τοῦ μεγάλου ἒργου τῆς ἁγιογραφήσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἀπό τόν ἐξαίρετο Ἁγιογράφο κ. Θεόδωρο Βογδάνο καί μέ εὐχαρίστηση πολλή ἐπέδωσε τά εὒσημα στόν ἀεικίνητο Προϊστάμενο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου καί Γενικό μας Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο Παν. Ἀρχιμ. π. Δωρόθεο Ζέρβα, στά Μέλη τοῦ Συμβουλίου, ὡς καί στόν φιλάγιο Λαό τῆς Νέας Μαδύτου πού μέ στερήσεις καί ἐν μέσῃ κρίσει στηρίζει πάσῃ δυνάμει τήν ὡραία ἀλλά πολυδάπανη αὐτή πρωτοβουλία!!!
{flickrset}72157718019222323|570|440|155253811@N05|Y{/flickrset}
{youtube}heTxHtSFmwg{/youtube}