Για δεκαπέντε μέρες τώρα η Χαλκιδική έζησε τη θερμουργό ζέση της πίστεως στον Θεό και την υπερβάλλουσα τιμή στην Παντάνασσα στο Προσκύνημα της Μ. Παναγίας της ομώνυμης Κωμοπόλεως.
Σαν κοσμοσυρροή και κοσμοπλήμμυρα θα χαρακτηρίζαμε την προσέλευση των πιστών που σύναξε το Προσκύνημα υπό τη σκέπη του, για να εκφράσει και να εκδηλώσει ο λαός του Θεού το παράπονο του, τον πόνο του, τη χαρά του, την ευγνωμοσύνη του, το τάμα του γενικά στη Μεγαλόχαρη.
Αποκορύφωμα όλης αυτής της διαδρομής των Ακολουθιών, Όρθρων, Θ. Λειτουργιών, Παρακλήσεων, Εσπερινών, Αποδείπνων και Ιερών Αγρυπνιών, η Παραμονή και η κυριώνυμος ημέρα της Εορτής. Των όλων Ιερών Ακολουθιών προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος που υποδέχθηκε το ποίμνιό του κατά Ενορία και συνολικώς όλες αυτές τις μέρες στο Προσκύνημα.
Την Παραμονή της Εορτής τελέστηκε ο Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός της Κοιμήσεως και ακολούθως εψάλησαν τα Εγκώμια της Υπεραγίας Θεοτόκου και πραγματοποιήθηκε η περιφορά του Επιταφίου Της πέριξ του Προσκυνήματος και του μεγάλου πανηγυριού που το περιβάλλει. Ασταμάτητο ποτάμι ο Παναγιοσκέπαστος Λαός μας προσήλθε στη Χάρη Της με επικεφαλής τον Βουλευτή Χαλκιδικής κ. Απόστολο Πάνα, τον Αντιπεριφερειάρχη Χαλκιδικής κ. Ιωάννη Γιώργο, τον εφηφισμένο Δήμαρχο Αριστοτέλη κ. Στέλιο Βαλιάνο, τον Αντιδήμαρχο κ. Ιωάννη Μητροφάνη, τον Πρόεδρο του Τ.Σ. κ. Κων/νο Πασχάλη, τους Δημ. Συμβούλους κα Μαρία – Ελένη Ζαμάνη, κ. Γεώργιο Κούκο, και εκπροσώπους της ΕΛ.Α.Σ και φορέων του τόπου μας.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και Μητροπολιτικός Επίτροπος του Ιερού Προσκύνηματος Παν. Αρχ. π. Ιγνάτιος Ριγανάς, ο οποίος με θεολογική ενάργεια και ποιητικό οίστρο παρουσίασε το πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου, μάλλον δε “το Μυστήριο της Κυρίας Θεοτόκου”, όπως βεβαίως η ορθόδοξη παράδοση και θεολογία το βιώνει.
Στάθηκε χαρακτηριστικά στης πλούσιας υμνολογίας της ημέρας τα κείμενα και μάλιστα στο υμνολογικό κορύφωμα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου: “Ἐν τῇ Γεννήσει σου, σύλληψις ἄσπορος, ἐν τῇ Κοιμήσει σου, νέκρωσις ἄφθορος, θαῦμα ἐν θαύματι διπλοῦν…”, δηλαδή: “Τούτο το θαύμα το διπλό μέσα από θαύματα υπέρλογα γιορτάζουμε:· κατά τη γέννησή Σου μεν, η σύλληψη Σου ήταν άσπορη, χωρίς συνέργεια ανδρός, κατά τη Κοίμησή Σου δε Θεοτόκε, γνώρισες μεν θάνατο, αλλά παρέμεινες άφθαρτη γεμάτη ζωή…” (κάθισμα της Ακολουθίας του Όρθρου της Κοιμήσεως). Δηλαδή ο ομιλητής εσμίλευσε την προσωπικότητα της Θεοτόκου, παρουσιάζοντάς Την ως ένα θεόπλεχτο κέντημα που η Χάρις του Θεού νίκησε τους όρους της φύσεως και υπέρλογα, όχι όμως παράλογα, τους υπερέβη για να δωρίσει στα Ουράνια τη δυνατότητα ο Θεός μεν να γίνει Εμμανουήλ, δηλαδή Θεός σαρκοφόρος, στα επίγεια δε να γνωρίσουν ζωή και να μοσχοβολήσουν Ανάσταση με την Κοίμηση, μετάσταση και την προς ουρανούς άνοδό Της, ως προμήνυμα βεβαιώς της κοινής Αναστάσεως όλων των ανθρώπων.
Ανήμερα της Εορτής, κυρίως νέος κόσμος με τα παιδιά του στην αγκαλιά υπερεπλήρωσε το Προσκύνημα με επικεφαλής τον τέως Υπουργό και Δήμαρχο κ. Χρήστο Πάχτα, τον Άρχοντα του Οικ. Πατριαρχείου και του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κ. Ανέστη Αρνόπουλο, τον Πρόεδρο της Κοινότητας κ. Κωνσταντίνο Πασχαλίδη, την Περιφερειακή Σύμβουλο κα Κατερίνα Ζωγράφου, τον Δημ. Σύμβουλο κ. Γεώργιο Κούκο και τον Διοικητή του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Αρναίας κ. Δημήτριο Αλεξανδρή.
Στην προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος απέδωσε την κοσμοπλημμύρα στο Προσκύνημα ως αποκορύφωμα της πίστεως και της πιστότητος του Λαού του Θεού απέναντι στον Κύριο και της τιμής προς την Κυρία των Αγγέλων. Παρετήρησε όμως ότι στις ελάχιστες αναφορές που υπάρχουν στα Ευαγγέλια για το πρόσωπο της Παναγίας, καταφαίνεται πασιφανώς πως αυτή η πίστη του Λαού βασίζεται στο προζύμι της πίστεως της Θεοτόκου.
Υπενθύμισε από το εν Κανά θαύμα του Κυρίου στη χαρά του γάμου, τα λόγια της Παναγίας: “ό,τι αν λέγη υμίν, ποιήσατε…” (Ιωάν. β’ 5), δηλαδή: “ό,τι σας λέγει ο Υιός μου, αυτό να εφαρμόζετε”.
Και πάλι επανέφερε στη μνήμη τα λόγια του Κυρίου από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, προς την ευλογημένη γυναίκα, που μακάρισε την κοιλία που Τον εβάσταξε και τους μαστούς που Τον θήλασαν: “Μενούνγε μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν…” (Λουκ. ια’ 28).
Δηλαδή: “Γυναίκα, αληθινά μακάριοι είναι εκείνοι που ακούνε το λόγο του Θεού και τον φυλάγουν, δηλαδή τον τηρούν απαρασάλευτα”! Ζήτησε, μ’ άλλα λόγια ο Δεσπότης, η πίστη προς τον Θεό και η τιμή προς την Πάναγνο Μητέρα Του να μετουσιωθούν, να μεταφραστούν σε ορθόδοξο βίωμα και ορθόδοξο τρόπο ζωής.
«Σας ικετεύω, είπε, κάντε την πίστη ζωή, αφήστε τον Θεό να κηρύσσεται μέσα από τα έργα σας! Ας καλέσουμε επιτέλους τον κόσμο να ‘ρθει στην Εκκλησία, παρέχοντάς του τη δυνατότητα να ψηλαφήσει ανάγλυφα τη Χριστοζωή, την αρετοζωή, δηλαδή την Αγιοτριαδική ζωή, μέσα από τη δική μας ζωή! Κι αυτή η ψηλάφηση, παρακαλώ, να γίνει όχι με ανέξοδες φιλολογίες και καθώς πρέπει κηρύγματα, αλλά με χειροπιαστό κάλεσμα την προσωπική μας πορεία και το βίωμα, προς επαλήθευση!».
{flickrset}72157710328190186|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}