Σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τήν Τετάρτη 28η Φεβρουαρίου τ.ἔ., ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος, ἀκολουθούμενος ἀπό τόν Διάκονό του π. Γεώργιο Κυριάκου, ἐτέλεσε τήν κατανυκτική Ἀκολουθία τῆς Ἑσπερινῆς Προηγιασμένης τῆς Τετάρτης τῆς Β΄ Ἑβδομάδος Νηστειῶν στόν Ἱερό Ναό Τιμίου Προδρόμου τῆς Ν. Μαδύτου. Ὁ εὐλογημένος λαός τῆς Ἐνορίας, ἔχοντας τίς ρίζες του στά ἁγιασμένα χώματα τῆς Μικρασίας, κατέκλυσε τόν Ἱερό Ναό, στόν ὁποῖο διακονοῦν ὁ Παν/τος Ἀρχιμ. π. Λεόντιος Καρίκας, ὁ καί Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς τοπικῆς Περιφερείας καί ὁ π. Ἰωακείμ Περίφανος.
Μέσα στό εὐλογημένο κλῖμα τῆς περιόδου αὐτῆς ὁ Σεβασμιώτατος ἀπηύθυνε λόγο ἀγαθό στό ποίμνιό του, ἀναφερθείς μέ καρδιακά λόγια στήν ἀπό ὀρθοδόξου πλευρᾶς θεώρηση τῆς προσευχῆς, τῆς θεοδίδακτης αὐτῆς εὐλογίας πού ὁ Κύριος μᾶς δίδαξε νά τήν χρησιμοποιοῦμε καί νά ἀπολαμβάνουμε τούς γλυκούς της καρπούς. Προσευχή, εἶπε ὁ ὁμιλητής, εἶναι ἡ ἀνάβαση τοῦ νοῦ πρός τόν Θεό ἤ ζήτηση ἀπό τόν Θεό αὐτῶν πού πρέπει (Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός). Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, συνέχισε, βιώνει τήν προσευχή ὡς μεσίτη μεταξύ τοῦ Δημιουργοῦ καί τῶν πλασμάτων Του, δηλαδή τῶν ἀνθρώπων, ἐνῶ ὁ Ὅσιος Νείλος ἀσκητικά γευόμενος τήν εὐωδία Χριστοῦ βεβαιώνει: «Προσευχή εἶναι ἡ συναναστροφή τοῦ νοῦ μέ τόν Θεό».
Ὁ Ὁσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης θά προσθέση: «Ἡ προσευχή ὡς πρός τήν ποιότητά της εἶναι κοινωνία καί ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό καί ὡς πρός τήν ἐνέργειά της, σύσταση καί διατήρηση τοῦ κόσμου, συμφιλίωση μέ τόν Θεό, συγχώρηση τῶν ἁμαρτημάτων, γέφυρα πού σώζει ἀπό τούς πειρασμούς, τεῖχος πού μᾶς προστατεύει ἀπό τίς θλίψεις, πηγή τῶν ἀρετῶν, πρόξενος τῶν χαρισμάτων καί τέλος τροφή τῆς ψυχῆς καί φωτισμός τοῦ νοῦ».
Καί κατέληξε ὁ Δεσπότης: «Στό χῶρο τῆς Ἀνατολῆς, ἐκεῖ πού σμίχτηκε τό πύρωμα τῆς ἐρήμου μέ τίς μαρμαρυγές τοῦ Πνεύματος, ἐκεῖ οἱ Ὅσιοι βίωσαν τήν προσευχή ὡς τροφή τοῦ νοῦ, ὡς πόθο πρός τόν Θεό πού ὁδηγεῖ στήν ἀποξένωση ἀπό τόν “κόσμο” καί στήν ἐπίγνωση τοῦ Θεοῦ ὅπως δηλαδή τό ψωμί εἶναι τροφή τοῦ σώματος καί ἡ ἀρετή τροφή τῆς ψυχῆς, ἔτσι καί ἡ τροφή τοῦ νοῦ εἶναι ἡ πνευματική προσευχή. Ὁ Ἰησοῦς, λοιπόν, ἄς εἶναι ἡ γλυκιά μελέτη τῆς καρδιᾶς μας, ἄς εἶναι τό ἐντρύφημα τῆς γλώσσας μας, ἄς εἶναι ἡ διαρκής ἀπασχόληση καί σκέψη τοῦ νοῦ μας. Μ’ ἕνα λόγο ὁ Ἰησοῦς ἄς εἶναι ἡ ἀναπνοή μας…»
[widgetkit id=685]