Τήν “Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ”, 17η Μαΐου τ. ἔ., ἑορτή τῶν ἁγίων Ἕξι Νεοπαρθενομαρτύρων πού ὑπέστησαν τό διά πυρός μαρτύριο στόν Γεροπλάτανο τό 1854 ἀπό τούς Τούρκους κατακτητές τῆς Ρωμηοσύνης, τῆς Πατρίδας μας, μετά ἀπό πρόσκληση τοῦ Ἐφημερίου καί τῶν τοπικῶν Πολιτιστικῶν Συλλόγων, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ προέστη τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τῆς εὐλογημένης ὡς ἄνω Κωμοπόλεως.
Ὁ χαριτωμένος Λαός τοῦ Γεροπλατάνου στολισμένος στά ἐθνικά χρώματα, ὑπεδέχθη τόν Σεβασμιώτατο μέ ἐπικεφαλῆς τόν ἄξιο Ἐφημέριό του, Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Κυπριανό Στραζέρου, νέες κοπέλες καί κυρίες ντυμένες μέ παραδοσιακές Μακεδονικές στολές καί τούς Τοπικούς Ἄρχοντες, ὅπως: Τούς Ἀντιδημάρχους Πολυγύρου κ. Δημήτριο Κοντογιώργη καί κ. Δημήτριο Ζαγγίλα, τόν Δημοτικό Σύμβουλο κ. Χρῆστο Φυλαχτό, τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου Γεροπλατάνου κ. Σεραφείμ Δημήτριο, τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου Γαλαρινοῦ κ. Δημήτριο Τζιρίνη καί τόν Πρόεδρο τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Γεροπλατάνου κ. Γεώργιο Καραγιάννη.
Μέσα στόν κατάμεστο Ἱερό Ναό καί πλαισιωμένος ὁ Ἐπίσκοπός μας πέραν τοῦ Ἐφημερίου ἀπό τούς Πανοσιολογιωτάτους Ἀρχιμανδρίτες π. Λεόντιο Καρίκα, π. Νήφωνα Καζάνα, τόν Αἰδεσιμώτατο π. Ἀναστάσιο Λεοντιάδη καί τόν Ἱεροδιάκονο π. Μελέτιο Τσόγκα, ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο ἀναφερόμενος ἀρχικῶς στό μαρτύριο τῶν ἕξ Νεοπαρθενομαρτύρων πού λαμπρύνουν καί ἁγιάζουν τήν Κωμόπολη, ποτίζοντάς την μέ αἷμα ἁγίων καί ὁμολογητῶν τῆς πίστεώς μας. Ἀκολούθως ὁ ὁμιλητής ἀνεφέρθη στήν Εὐαγγελική Περικοπή, τονίζοντας ὅτι τό ἱερό κείμενο σκοπό ἔχει νά παρουσιάση ὄχι μόνο τό φοβερό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ ἐκ γενετῆς Τυφλοῦ, γνωστοῦ ἀνά τήν Ἱερουσαλήμ, μά κυρίως τήν λυσσαλέα προσπάθεια τῶν ὑποκριτῶν Φαρισαίων τῆς ἐποχῆς τοῦ Κυρίου, γιά ἀπόκρυψη τῆς θαυματουργικῆς αὐτῆς κινήσεως τοῦ Κυρίου μας, τή διαστροφή τῆς ἀληθείας, τήν ἐπιχείρηση ἐναντίον τῆς Ἀληθείας, δηλαδή τῆς ἀρνήσεως τῆς Θεότητος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού εὐεργετεῖ τόν Λαό Του θαυματουργώντας. Μέθοδος τῶν Φαρισαίων, ἡ παλαιά, ἀλλά ἀποτελεσματική πληγή τῆς συκοφαντίας! Ἦταν ἡμέρα Σάββατο πού ὁ Ἰησοῦς ἐπετέλεσε τό θαῦμα, ἄρα τούς ἔδιδε τήν εὐκαιρία ὑποκριτικά νά κραυγάσουν: «Ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἁμαρτωλός ἐστίν» (Ἰω. θ΄ 24), διότι δέν τηροῦσε … τήν ἀργία τοῦ Σαββάτου! Ἡ συκοφαντία, εἶπε ὁ Δεσπότης, δέν λείπει ἀπό καμμία ἐποχή καί οἱ ἄνθρωποι ἤ μᾶλλον οἱ ὑπάνθρωποι δοῦλοι της οὐδέποτε ἔπαυσαν νά ἀκονίζουν τήν «γλῶσσαν αὐτῶν ὡσεί ὄφεως», νά κρύπτουν τόν «ἰόν τῶν ἀσπίδων ὑπό τά χείλη αὐτῶν» (Ψαλμός 139,4), κατά τόν προφητάνακτα Δαβίδ, νά χύνουν τό δηλητήριό τους σέ ψυχές, σώματα καί κοινωνίες. Ὁ συκοφάντης, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, μισεῖ τήν ἀλήθεια, βδελύσσεται τήν ἀρετή, φοβᾶται τό φῶς καί προτιμᾶ τήν ἀχλύ τοῦ σκότους. Ἕνας μορφασμός του, μιά πολυσήμαντη χειρονομία του, ἕνα γεμᾶτο δηλητήριο καί ὑπονοούμενα πικρό χαμόγελό του, ἕνα χαρακτηριστικά εἰρωνικό ἀνασήκωμα τῶν ὤμων του εἶναι ἀρκετά νά ἐπισυνάψουν “ρύπους” καί “ὑποψίες” γιά τήν ὑπόληψη τοῦ ὑποψηφίου θύματός τους. Κοιμοῦνται τό βράδυ σκεπτόμενοι ποιόν θά “θάψουν” τό πρωΐ, ποιόν θά στραγγαλίσουν καί θά πνίξουν στό δηλητήριό τους, ἐνῶ κατά τά ἄλλα … “στηρίζουν καί προστατεύουν” τά θύματά τους! Ἀνάβουν φωτιές, κι ὅ,τι δέν μπορεῖ ἡ φωτιά νά κάψη ἁπλά τό μουτζουρώνει, τό στιγματίζει, τό περιθωριοποιεῖ!
Φοβερότερη κοινωνική πληγή ἀπό τή συκοφαντία καί μεγαλύτερο ἐγκληματία ἀπ’ τόν συκοφάντη, εἶπε ὁ Ἐπίσκοπός μας, δέν ἔχει γνωρίσει ὁ κόσμος! Μά κατέληξε, τεράστια εὐθύνη ἔχουν κι ὅσοι ἀνέχονται εὐχαρίστως νά ἀκοῦνε τά λόγια τους, νά τά μηρυκάζουν καί νά τά ἀναπλάθουν ἀκρίτως. Ἀνθρωπιά, λοιπόν, χρειάζεται στίς ἀνθρώπινες σχέσεις καί πολλάκις, γιατί ὄχι, καί στίς ἀντιπαραθέσεις μας. Εἰλικρίνεια καί ντομπροσύνη κι ὄχι δηλητήριο ὑποκρισίας πού φονεύει συνειδήσεις, ὑπολήψεις καί προσωπικότητες!
Μετά τό πέρας τῶν λατρευτικῶν ἐκδηλώσεων, ἀκολούθησαν στό προαύλιο τοῦ παλαιοῦ σχολείου τραγούδια ἀπό τίς χορωδίες τῆς Ὀρμύλιας καί τοῦ Γεροπλατάνου καί παραδοσιακοί χοροί ἀπό τό νεανικό χορευτικό τμῆμα τοῦ ΑΕΣ Γεροπλατάνου, ἀπό τό χορευτικό τμῆμα γυναικῶν ΑΕΣ Γεροπλατάνου καί ἀπό τόν Παγχαλκιδικό Σύλλογο. Κεράσματα καί γλυκίσματα προσφέρθηκαν ἀπ’ τίς νοικοκυρές τοῦ Χωριοῦ σ’ ὅλους τούς καλεσμένους.
[widgetkit id=289]