εκ της ιστοσελίδος www.romfea.gr
Ιερισσός | Χρήστος Καναρόπουλος
Με μεγαλοπρέπεια η Ιερισσός ετίμησε τον προστάτη των καραβοκύρηδων, τον Άγιο Νικόλαο, Επίσκοπο Μύρων της Λυκίας τον Θαυματουργό, την Τρίτη 6η Δεκεμβρίου ε.ε., στον πανηγυρίζοντα ομώνυμο μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό που έχει ανυψώσει ο φιλόχριστος Λαός της προς τιμήν του.
Του Όρθρου και της πανηγυρικής Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος από τους Πανοσιολογιώτατους Αρχιμανδρίτες π. Λεόντιο Καρίκα, π. Παϊσιο Σουλτανικά και π. Βαρθολομαίο Χατζόγλου, τον και κατ’ ανάθεση Προϊστάμενο του ως άνω Ιερού Ναού, καθ’ ότι προσωρινά στερείται εφημερίου, τους Αιδεσιμολογιωτάτους Πρωτ. π. Εμμανουήλ Λούπο, τον και κτίτορα του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου, και π. Μακάριο Ζωνάρα, και τον Ιεροδιάκονο π. Εφραίμ Τσόλη.
Ο ευλογημένος Λαός της Ιερισσού προσήλθε ομοθυμαδόν και τίμησε τον Άγιο και Προστάτη του με επικεφαλής τον Δήμαρχο Αριστοτέλη κ. Γεώργιο Ζουμπά, τον Αντιδήμαρχο κ. Δημήτριο Ψιλιάγκο, τον Δημοτικό Σύμβουλο κ. Ιωάννη Δουλάκη, αρκετούς Δημοτικούς και Τοπικούς Συμβούλους και τον Πρόεδρο της Ιερισσού κ. Γεώργιο Πασχαλίδη. Την γιορτή κόσμησαν με την παρουσία τους ο φιλόχριστος Λιμενάρχης Ιερισσού κ. Ζαφείρης Γιόκοτος με αρκετούς αξιωματικούς συνεργάτες του, εκπροσωπώντας το Λιμενικό Σώμα που γιορτάζει και τιμά σήμερα τον Προστάτη του.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στη βιοτή του Αγίου Νικολάου, στην συμμετοχή στην Α’ εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., στο τεράστιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο του στα Μύρα της Λυκίας της Μ. Ασίας, όπου διακόνησε την Εκκλησία ως Επίσκοπος και κυρίως στάθηκε στον αρετοστόλιστο χαρακτήρα του και τη χριστοζωή του, εξαιτίας της οποίας και τιμάται ιδιαιτέρως σε παγχριστιανική κλίμακα. Υπενθύμισε στη συνέχεια ο ομιλητής ότι για να φθάσει ο Άγιος στο ύψος αυτό της αρετής χρειάστηκε εκούσια να θάψει το θέλημά του, ζώντας με απόλυτη υπακοή τον Νόμο και το θέλημα του Θεού χωρίς αντίρρηση και αντιλογία. Ο Άγιος ζώντας αγιοπνευματική ζωή υπήρξε ελεύθερος, τόνισε ο Δεσπότης, θυμίζοντας από την προς Ρωμαίους Επιστολή (Ρωμ. στ’, 19) του Παύλου την ανάγκη ο ακόλουθος του Χριστού να προσφέρει τον εαυτό του θεληματικά ως δούλο στον Κύριο, στη Δικαιοσύνη δηλαδή του Θεού, ασκώντας αρετοζωή και αγιοζωή, άρα χριστοζωή, για να φτάσει στο ύψος της αγιότητας.
Η εξάρτηση του ανθρώπου από τον νόμο της αμαρτίας, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, οδηγεί αναπόφευκτα στην υποδούλωση στον νόμο αυτό, στην αιχμαλωσία δηλαδή στον αδυσώπητο δυνάστη του πάθους και τελικά υποδουλώνει τον άνθρωπο στον εγωκεντρισμό του. “Δούλος Θεού” στην εκκλησιαστική γλώσσα, ερμήνευσε ο Δεσπότης, σημαίνει την εκούσια υποταγή στο θέλημα του Θεού, την υποτακτική μας σχέση με τον Θεό, είναι ο όρος αυτός συνώνυμος με τον όρο “αγιασμός” και “τελείωσις”, αυτό που είναι και ο προορισμός του ανθρώπου.
Και κατέληξε ο Μητροπολίτης: «Ελεύθερος τελικά είναι μόνο ο άγιος άνθρωπος, όλες οι άλλες “ελευθερίες” είναι δουλείες, γιατί η δήθεν απελευθέρωση του ανθρώπου από τους κανόνες της ηθικής, αναπόφευκτα συνοδεύεται από την δουλεία στον ανελέητο δυνάστη του πάθους, ή καλύτερα των παθών μας. Εκείνος που “δουλεύει τω Θεώ” είναι ελεύθερος, γιατί μπορεί να πει σαν τον θείο Παύλο «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Οι άλλες κοσμικές ελευθερίες ως επί το πολύ και ιδίως σήμερα οδηγούν στην λατρεία της σάρκας, του εαυτού μας, του κόσμου γενικά, που τελικά γίνεται χαλινάρι και μας σέρνει από πτώση σε πτώση. Η εκούσια υπακοή στο θέλημα του Θεού είναι προϋπόθεση για να είναι ο άνθρωπος ελεύθερος!»
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Λιμενάρχης κ. Ζ. Γιόκοτος και οι εκλεκτοί συνεργάτες του εδεξιώθηκαν τον Σεβασμιώτατο, τους Κληρικούς και τους Άρχοντες του τόπου στο Λιμεναρχείο Ιερισσού, τιμώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον θαλασσινό Άγιο Νικόλαο και την απτή προστασία του στους ναυτικούς.
[widgetkit id=547]