Τήν Κυριακή 12η Ἰουνίου τ.ἔ., κατά τήν ὁποία ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τόν Χορό τῶν 318 Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων πού συγκρότησαν τό 325 μ.Χ., ἐπί Μεγάλου Κωνσταντίνου τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο στή Νίκαια τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἡ ὁποία κατεδίκασε τόν Ἄρειο, κηρύσσοντας στήν Οἰκουμένη ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος Ἄνθρωπος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας. Τόν πλαισίωσαν οἱ Ἐφημέριοι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Παν/τος Ἀρχιμ. π. Παΐσιος Σουλτανικᾶς καί Αἰδ. Οἰκ. π. Γεώργιος Τρικκαλιώτης καί οἱ Διάκονοι π. Μελέτιος Τσόγκας καί π. Γεώργιος Κυριάκου.
Ὁ Λαός τῆς Ἀρναίας ὑπερεπλήρωσε ἔσωθεν καί ἔξωθεν τόν Μητροπολιτικό Ναό, διότι κατά τήν ἡμέρα αὐτή ἐτελέσθη τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ἁγνῆς ψυχῆς τῆς ἀειμνήστου Ἕλλης Τσιφούτη, ἡ ὁποία διακόνησε μέ ζῆλο, ἀπαράμιλλη πιστότητα καί ἀφοσίωση ἐπί τριάμισι χρόνια περίπου ὡς οἰκονόμος τόν Ἐπίσκοπό μας. Ἕνας λίαν ἀγαπητός καί ἀποδεκτός ἀπό ὅλους τούς ἀρναιῶτες ἄνθρωπος, πολύ πιστός στήν Ἐκκλησία, ἐντιμότατη στίς καθημερινές της σχέσεις μέ ὅλους καί πολύ ἀγαπητή στόν Δεσπότη, ἔφυγε νωρίς χτυπημένη ἀπό τήν ἐπάρατο νόσο.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στήν Ἀρχιερατική Προσευχή τοῦ Κυρίου μας πού ἀναγνώστηκε μέ τήν εὐαγγελική περικοπή τῶν Πατέρων, ἀπό τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, τονίζοντας τήν ἐπικαιρότητά της ἰδιαιτέρως στήν σημερινή ἐποχή. Μίλησε γιά τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός μας ἀναφερόμενος στόν Πατέρα Του ἐδήλωσε ὅτι ἡ ἐπίγεια ζωή Του, δηλαδή ἡ κατά Χριστόν Οἰκονομία, δέν ἦταν τίποτε ἄλλο παρά ἡ φανέρωση τοῦ Ὀνόματος καί τοῦ Προσώπου τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο.
Ἐπίσης συνέχισε λέγοντας ὅτι ὁ Κύριος ἑρμήνευσε μέ τήν Ἀρχιερατική Του Προσευχή τί σημαίνει γιά τό ἀνθρώπινο ἡ Αἰώνια Ζωή, πού ὁ Ἴδιος ἐπαγγέλλετο καί ἐκήρυττε. Αἰώνιος Ζωή δέ γιά τόν Χριστό μας εἶναι τό νά γνωρίζη ὁ ἄνθρωπος τόν ἀληθινό Θεό καί Αὐτόν πού ὁ Πατήρ ἔστειλε στόν κόσμο νά Τόν φανερώση, δηλαδή τόν Ἰησοῦ Χριστό. Νά γνωρίση δηλαδή ὁ κόσμος ὅτι Αἰώνια Ζωή εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ χθές καί σήμερον ὁ Αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας.
Ἀκόμα ἀπό τήν Ἀρχιερατική τοῦ Κυρίου Προσευχή, ὁ Ἐπίσκοπός μας ἔφερε στό σήμερα τήν ἀνάγκη τῆς ἑνότητος στήν Ἐκκλησία, ὑπενθυμίζοντας ἐκεῖνο τό περίφημο τοῦ Κυρίου μας: «…ἵνα ἕν ὦσιν, καθώς Ἠμεῖς…», γιά τό ὁποῖο παρεκάλεσε τόν Πατέρα Του. Στό σημεῖο αὐτό ὁ ὁμιλητής ἀνεφέρθη σέ παιχνίδια ἐξουσίας πού παίζονται ἐντός τῆς Ἐκκλησίας καί μάλιστα εἰς βάρος τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, ἐν ὄψει βεβαίως τῆς συγκλήσεως μετά ἀπό χίλια χρόνια γιά τά Ὀρθόδοξα δεδομένα, τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου στήν Κρήτη. Ἔχομε ὑποχρέωση νά διατηρήσουμε ἀλώβητη τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί ἀμόλυντο τόν αἱμάτινο μανδύα Της, τόν ἄρραφο χιτῶνα Της, πού Τῆς χάρισε ὡς ἔνδυμα τή Μεγάλη Παρασκευή τό ἀπόγευμα ὁ Δομήτωρ Της στά Ἱεροσόλυμα, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος.
Καί κατέληξε μέ ἕναν ὕμνο γιά τό πρόσωπο τῆς ἀειμνήστου Ἕλλης Τσιφούτη, πού ὡς μητέρα του καί στήριγμά του τήν ἔζησε στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου.
Καλόν Παράδεισο, ἀδελφή μας Ἕλλη, πού γι’ Αὐτόν κοπίασες!
[widgetkit id=482]