Η Κωμόπολις των Περιστερών Θεσσαλονίκης της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου πανηγύρισε με κάθε μεγαλοπρέπεια τον προστάτη της Όσιο Ευθύμιο τον Νέο, μεγάλο ασκητικό ανάστημα του 9ου αιώνος μ.Χ. Στον προ ολίγου χρόνου ανακαινισμένο και εγκαινιασμένο, παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β’, πεντάτρουλλο Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα Περιστεράς, κτίσματος του 871 μ.Χ., και με μέγα θησαυρό να τον πλουτίζει τα Ιερά Λείψανα του Οσίου Ευθυμίου του Νέου μέσα στην αργυρή τους λάρνακα, προσήλθε ομοθυμαδόν ο φιλάγιος λαός της Περιστεράς και των περιχώρων για να τιμήσει τον προστάτη του που ανέδειξε ουσιαστικά τον τόπο τους στις πλαγιές του Χορτιάτη, δίπλα στη μεγαλώνυμo πόλη της Θεσσαλονίκης.
Των Ακολουθιών του Όρθρου και της λαμπράς Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος υπό πλειάδος Κληρικών της Μητροπόλεως και εξ Αγίου Όρους.
Του ευλογημένου Λαού προεξήρχαν οι Αντιδήμαρχοι Θέρμης κ.κ. Απόστολος Τσολάκης και Βασίλειος Μουστάκας, η Δημοτική Σύμβουλος κα Ευαγγελία Κούτρη, ο Διευθυντής Τροχαίας Θεσσαλονίκης Ταξίαρχος κ. Θωμάς Γέρμανος, ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Δημήτριος Ντισλής και ο τ. Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης και πολιτευτής κ. Φάνης Παπάς.
Τα Ιερά Αναλόγια ετίμησαν με την τέχνη τους, πέραν του εξαίρετου τοπικού Ιεροψάλτη και τ. Προέδρου Περιστεράς κ. Γεωργίου Κουτσιλά, οι Μουσικολογιώτατοι κ.κ. Στυλιανός Ζαχαρίου, Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού της του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης και Σωτήριος Παπαϊωάννου, Πρωτοψάλτης Γαλαρινού.
Καταστόλιστος ο Ναός, άρτια εξοπλισμένος, με εξαίρετες φορητές Ιερές Εικόνες, έργα του αγιογράφου κ. Θεοδώρου Βογδάνου και φροντισμένος ιδιαίτερα από τους Παν. Αρχιμ. π. Δωρόθεο Ζέρβα, Γεν. Αρχιερατικό Επίτροπο της Ι.Μ. Ιερισσού και τον Εφημέριο Παν. Αρχιμ. π. Ευθύμιο Μαρμαλίδη, μοσχοβολούσε χάρη Θεού έχοντας κάτω από τους τρούλλους του σαν πολύτιμη κληρονομιά τα τιμιώτερα λίθων πολυτελών Ιερά Λείψανα του Οσίου, που προσέτρεξαν να προσκυνήσουν οι πιστοί.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ανεφέρθη διεξοδικά στην αγία βιοτή του Οσίου Ευθυμίου που γεννήθηκε το 823 ή το 824 μ.Χ. στην μικρασιατική Οψώ της Γαλατίας, στα μέρη της Άγκυρας.
Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Νικήτας, ήταν έγγαμος με σύζυγό του την Ευφροσύνη, με την οποία απέκτησαν και τέκνα.
Εγκατέλειψε όμως τα εγκόσμια και το 841 μ.Χ. μόνασε αρχικά στον Βιθυνικό Όλυμπο, ενώ το 843 μ.Χ. κείρεται Μοναχός και λαμβάνει το όνομα Ευθύμιος.
Το 859 μ.Χ. κείρεται μεγαλόσχημος Μοναχός και αναχωρεί για τον Άθωνα.
Οι πειρατικές επιδρομές των Αράβων της Κρήτης εμποδίζουν την άσκησή του στον γεραρό Άθωνα και καταφεύγει αρχικά στη νήσο των Νέων, δηλαδή τον Άγιο Ευστράτιο.
Και πάλι το 867 μ.Χ. αναγκάζεται να καταφύγει στα Βραστά της Χαλκιδικής, όπου ιδρύει Λαύρα και ζει ένα χρονικό διάστημα κοντά στη Θεσσαλονίκη ως στηλίτης.
Πλήθος πιστών συρρέουν στην περιοχή για να τον γνωρίσουν και να λάβουν την ευχή του μεγάλου ασκητού που κατά διαστήματα έφευγε από το Ησυχαστήριό του στον χείμαρρo των Βραστών και επέστρεφε στον αγαπημένο του Άθωνα.
Το 870 μ.Χ. λαμβάνει εντολή από τον Κύριο για την ανέγερση της Μονής Αγίου Ανδρέου στην Περιστερά, στον ίδιο χώρο όπου ευρισκόταν παλαιός ξεχασμένος Ιερός Ναός επ’ ονόματι του Πρωτοκλήτου που είχε μετατραπεί, δυστυχώς, σε μάνδρα προβάτων.
Με τη βοήθεια 2-3 εργατών μόνος ο Άγιος ανεγείρει τον σημερινό πεντάτρουλλο Ιερό Ναό και το 871 μ.Χ. αρχές Σεπτεμβρίου τον εγκαινιάζει με προεστώτα τον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Μεθόδιο, όπως μας πληροφορεί ο βιογράφος και μαθητής του Άγιος Βασίλειος ο εξ Αθηνών.
Παράλληλα ο Όσιος ανεγείρει γυναικεία Μονή και αναχωρεί από την Περιστερά το 884 μ.Χ., αφού τοποθετεί στην ανδρώα Ιερά Μονή Ηγούμενο τον εγγονό του Μεθόδιο και Ηγούμενη στο γυναικείο Μοναστήρι την εγγονή του Ευθυμία.
Για μεγαλύτερη άσκηση και ησυχία αναγκάζεται ο Άγιος να βρει καταφύγιο στην έρημη νήσο Ιερά, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, όπου στις 15 Οκτωβρίου του 898 μ.Χ., ύστερα από σύντομη ασθένεια, κοιμάται και ανέρχεται στον Κύριο και Θεό του σε ηλικία 74 ετών.
Το σκήνωμά του μεταφέρεται από δύο μαθητές του, Μοναχούς της Μονής του Αγίου Ανδρέα, στη Θεσσαλονίκη και τελικώς θάβεται στις 13 Ιανουαρίου του 899 μ.Χ. στο Καθολικό της Μονής του.
Την πορεία αυτή του Αγίου μαρτυρεί Παρεκκλήσι που προεξέχει στην νοτιοανατολική γωνία του Ναού του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης, αφιερωμένο στη μνήμη του και δεικνυόμενο μέχρι και σήμερα.
Περαίνοντας ο Σεβασμιώτατος παρεκάλεσε τον Λαό του Θεού, ενόψει της μεγαλοπρέπειας του Πεντάτρουλλου Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέα, να μεταβάλλουν τον εσωτερικό ψυχικό τους κόσμο σε ναό του Θεού, να στολίσουν την ψυχή τους με τις κανδήλες της πίστεως, να φωταγωγήσουν τον νου τους με το ανέσπερο φως των πολυελαίων και να μετατρέψουν τη συνείδησή τους σε
αγια-τράπεζα που χωράει Χριστό και ανθρώπινο πρόσωπο!
Προ της απολύσεως και αφού ευλόγησε το κόλλυβο του Αγίου, ο Σεβασμιώτατος επέδωσε το ύψιστο παράσημο της Μητροπόλεως στον φιλόχριστο και δυναμικό Πρόεδρο της Κοινότητος Περιστερών κ. Δημήτριο Ντισλή, νέο άνθρωπο και ευλογημένο που μαζί με τους συντοπίτες του συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάπλαση και φροντισμένη εικόνα τη σημερινή του Ναού του Αγίου Ανδρέα!
Μεγάλη προς τούτο ήταν η χαρά του Λαού, γιατί η τιμή στον Πρόεδρο τους αντανακλούσε στα πρόσωπα τα δικά τους, τα ευλογημένα!
{flickrset}72177720302906549|573|430|155253811@N05|Y{/flickrset}
{youtube}jVS73LUky9w{/youtube}