Τή μνήμη τῆς προστάτιδός του πανευφήμου ἁγίας Μαρίνης ἑόρτασε μέ κάθε μεγαλοπρέπεια τό ὁμώνυμο Προσκύνημα τοῦ Μοδίου, τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως στίς 16 καί 17 Ἰουλίου τ.ἔ. Πλῆθος Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, μεγάλος ἀριθμός Κληρικῶν, τόσο ἀπό τήν Ἱερά μας Μητρόπολη, ὅσο καί ἐξ ἄλλων Ἱερῶν Μητροπόλεων, ἄρχοντες τοῦ τόπου καί τῆς εὐρύτερης περιοχῆς, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Δήμαρχο Βόλβης κ. Διαμαντῆ Λιάμα, τόν Ταξίαρχο Διοικητή καί τούς ἀξιωματικούς τῶν Δυνάμεων Καταδρομῶν Ρεντίνας μέ τό τιμητικό ἄγημά τους, τόν Ἀντιδήμαρχο κ. Γεώργιο Δεμερτζῆ, τόν Ἀστυνομικό Διοικητή Νέας Ἀπολλωνίας, τόν Βουλευτή κ. Σάββα Ἀναστασιάδη, τήν μπάντα τοῦ Δήμου Βόλβης κ.α.
Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἑσπερινοῦ προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ πλαισιούμενος ἀπό τούς Πανοσιολογιωτάτους Ἀρχιμανδρίτες π. Ἰγνάτιο Ριγανᾶ, τόν καί Γενικό Ἀρχιερατικό μας Ἐπίτροπο, π. Σωσίπατρο Στεφανούδη, ἀπεσπασμένο κληρικό μας στήν Ἱερά Μητρόπολη Σουηδίας, π. Λεόντιο Καρίκα καί π. Στέφανο Τσιγκερλιώτη, τούς Αἰδεσιμολογιωτάτους Οἰκονόμους π. Γεώργιο Κυζιρίδη, π. Ἀθανάσιο Κοῦκο καί τούς Διακόνους π. Ἐφραίμ Τσόλη καί π. Μελέτιο Τσόγκα.
Τόν λόγο ἐκήρυξε μετά τήν περιφορά τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τῆς ἁγίας Μαρίνης καί τῆς ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας πού θησαυρίζονται στό Προσκύνημα καί τῆς πανσέπτου εἰκόνος τῆς ἐορταζούσης Ἁγίας, ἐπί εἰδικῆς ἐξέδρας στηθείσης πρός τοῦτο, ὁ π. Ἰγνάτιος Ριγανᾶς. Προηγήθη ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἀρτοκλασίας καί δέησις ὑπέρ ὑγείας καί φωτισμοῦ τοῦ περιεστῶτος Λαοῦ. Ὁ π. Ἰγνάτιος γλαφυρότατα ἀνεφέρθη στόν βίο καί τό μαρτύριο τῆς δεκαπεντάχρονης ἁγίας Μαρίνης πού μαρτύρησε τόν τρίτο μ.Χ. αἰῶνα, κάνοντας ἐκτεταμένη ἀναφορά στόν τρόπο τῆς ζωῆς τῶν σημερινῶν Χριστιανῶν καί δή τῶν νέων μας ζητώντας προσήλωση στήν Παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας καί συγκρίνοντας τό ὑψηλό καί ζηλωτικό φρόνημα τῶν τότε ἐνδόξων Μαρτύρων μέ τό χλιαρό ψυχικό κόσμο καί οὐσιαστικά ἄνευρο ἀγώνα τῶν σημερινῶν μαθητῶν καί ἀκολούθων τοῦ Κυρίου, ἡμῶν δηλαδή τῶν Χριστιανῶν τοῦ αἰῶνος μας.
[widgetkit id=163]
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς ἑορτῆς προέστη τῶν Ἀκολουθιῶν τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Μητροπολίτης μας κυκλούμενος ἀπό τούς Πανοσιολογιωτάτους Ἀρχιμανδρίτες π. Λεόντιο Καρίκα, π. Νήφωνα Καζάνα, π. Στέφανο Τσιγκερλιώτη καί τούς Διακόνους π. Ἐφραίμ καί π. Μελέτιο. Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος χρησιμοποίησε τήν φράση τοῦ θείου Παύλου ἀπό τήν πρός Γαλάτας του Ἐπιστολή: «Εἰ γάρ ἅ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτόν συνίστημι» (Γαλ. β΄,18), δηλαδή: «Διότι, ἐάν ἐκεῖνα πού κατήργησα καί μέ κόπο γκρέμισα καί ἀθέτησα ὡς ἀνωφελῆ καί ἄχρηστα, αὐτά πάλι ξαναχτίζω καί πάλιν τηρῶ ὡς ἀναγκαῖα, ἀποδεικνύω παραβάτη καί ἀνόητο τόν ἑαυτό μου», γιά νά ἑρμηνεύση τή ζωή καί φρόνημα τῆς Ἁγίας Μαρίνης.
Ἡ Ἐκκλησία εἶπε ὁ Δεσπότης, μᾶς θέλει γκρεμιστές καί οἰκοδόμους. Γκρεμιστές τοῦ τείχους τοῦ αἴσχους τῆς ἁμαρτίας πού φωλιάζει μέσα μας καί μᾶς ἀποκόβει, μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό καί οἰκοδόμους τῆς νέας ἐν Χριστῷ ζωῆς πού μᾶς ἀναδεικνύει οὐρανοπολίτες. Δύσκολο καί κουραστικό τό γκρέμισμα τοῦ κόσμου τῆς ἁμαρτίας. Ἀναγκαῖο ὅμως γιά νά περπατήσουμε στήν “καινότητα”, στό καινούργιο τῆς ἀναστάσιμης καί λαμπρῆς πορείας τοῦ Χριστοῦ. Ἐδῶ, εἶπε χαρακτηριστικά ὁ ὁμιλητῆς, ἐνεδρεύει ἡ “ἀσθένεια” τοῦ πνευματικοῦ “ἀλληθωρισμού”. Μέ τό ἕνα “κοσμικό μάτι” βλέπουμε καί γοητευόμαστε ἀπό τόν διάβολο καί μέ τό ἄλλο, τόν δῆθεν “πνευματικό” ὀφθαλμό κοιτάζουμε καί δεόμαστε στόν Θεό! Ὅ,τι τό πλέον ἐπικίνδυνο, δίψυχο καί ἀνωφελές!
Δέν μπορεῖς νά χτίσης, κατέληξε ὁ Δεσπότης, καινούργιο σπίτι χρησιμοποιώντας σάπια καί ἄχρηστα παλιά ὑλικά! Τά ἴδια σαπισμένα ὑλικά! Ἤ διαλέγεις τήν πρόσκαιρη γοητεία τοῦ διαβόλου πού σάν φρύγανα στό τζάκι κατακαίεται κροταλίζοντας, ἤ ἀποζητεῖς τοῦ Χριστοῦ τό χέρι καί ζῆς αἰώνια! Χριστός καί διάβολος στόν ἴδιο “ἀσκό”, στήν ἴδια ψυχή δέν χωροῦν! Ἤ ὅλα στόν Θεό ἤ τίποτα!
Οἱ μάρτυρες παρέδωσαν φτωχό τόν ἑαυτό τους στόν Θεό καί τόν πῆραν πίσω πλουτισμένο! Ἐμεῖς σήμερα “πλουτίζουμε” μέ τά “θαύματα” καί τά ἐπινοήματα τοῦ διαβόλου καί παίρνουμε πίσω φτωχό καί εὐτελισμένο τόν δίψυχο ἑαυτό μας. Λοιπόν, τί διαλέγεις ἀδελφέ; Ἐρώτησε ὁ ὁμιλητῆς!
Μετά τή Θεία Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος εὐλόγησε τά ἐδέσμαστα καί ἀκολούθησε τό γνωστό κουρμπάνι γιά τή χαρά τῆς ἑορτῆς.
[widgetkit id=164]