Τήν Πέμπτη 20η Μαΐου τ. ἔ. τό ἑσπέρας, ἑόρτασε μέ κάθε μεγαλοπρέπεια ἡ ἀρχοντική καί παραδοσιακή Οὐρανούπολις τούς Προστάτες καί Πολιούχους της ἁγίους ἐνδόξους Ἰσαποστόλους καί Μεγάλους Θεοστέπτους Βασιλεῖς Κωνσταντῖνο καί Ἑλένη.
Τοῦ πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ πλαισιουμένος ἀπό τούς Διακόνους του π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα. Τόν ὑπεδέχθη ὁ Ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας Αἰδ. π. Γεώργιος Κυριάκου, ὁ Παν. Ἀρχιμ. π. Βαρθολομαῖος Χατζόγλου ὁ καί Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Β΄ Ἀρχιερατικῆς Περιφερείας Ἱερισσοῦ καί Οὐρανουπόλεως καί ὁ Αἰδ. Πρωτ. π. Μακάριος Ζωνάρας
Τόν λόγον ἐκήρυξε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ἀναφερθείς ἐκτενῶς στό ὑπερμέγιστο ἔργο καί τίς εὐεργεσίες τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου στήν Αὐτοκρατορία του καί τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ὁ Κωνσταντῖνος υἱός τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Χλωροῦ καί τῆς Ἑλένης γεννήθηκε τό 272 μ.Χ. στήν Ναϊσσό τῆς Δακίας-Δαρδανίας τοῦ Θέματος τοῦ Ἰλλυρικοῦ (Νίς τῆς Σερβίας). Τό 312 κατετρόπωσε τόν Μαξέντιο στή Μουλβία Γέφυρα τοῦ Τίβερη ποταμοῦ τῆς Ἰταλίας, μέ λάβαρο καί σημαία του τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας καί ἀναγορεὐτηκε ἀπό τή Γερουσία τῆς Ρώμης Αὐτοκράτωρ τῆς Δύσεως. Τό 313 ὑπέγραψε μέ τόν Λικίνιο τό Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων περί ἀνεξιθρησκείας, βγάζοντας οὐσιαστικά τόν Χριστιανισμό ἀπό τίς Κατακόμβες. Πολέμησε ὃμως καί τόν Λικίνιο καί τό 323 μ.Χ. ἒμεινε ὁ μόνος Μονάρχης Ἀνατολικῆς καί Δυτικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας.
Τό 325 μ.Χ. συγκάλεσε ὡς Αὐτοκράτωρ-Imperator Romanum- στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, τήν ὁποία ἐτίμησε μέ τήν παρουσία του καί προσεφώνησε κατάλληλα ὡς Pondifex Maximus, ἀποβλέποντας στήν ἑνότητα τῆς Αὐτοκρατορίας του, ἑνότητα πολιτισμική, ἑνότητα πίστεως καί ὑπό μία Διοίκηση! Τό 328 μ.Χ. θεμελίωσε τήν Κωνσταντινούπολη, τή Νέα Ρώμη, τήν ψυχή τοῦ Βυζαντίου καί τῆς Ρωμηοσύνης καί κατά τόν ἱστορικό Εὐσέβιο, ἀλλά καί κατά τούς ἱστορικούς Σωκράτη καί Σωζόμενο, ἀσθενήσας στή Νικομήδεια καί ἀφοῦ ἒλαβε τό Βάπτισμα καί τά λοιπά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἐτελεύτησε τό 337 μ.Χ. κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, σέ ἡλικία ἑξήντα πέντε ἐτῶν, ἀπό τά ὁποῖα τριάντα ἓνα Αὐτοκράτωρ. Τό Ἱερό Λείψανό του κατατέθηκε στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Ἀποστόλων Κωνσταντινουπόλεως πού ὁ ἲδιος ἀνήγειρε πρός τοῦτο, ἀνάμεσα σέ δώδεκα λάρνακες, ἐκεῖνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ μας.
Ὁ Μητροπολίτης μας ἐπεράτωσε τόν λόγο του ὡς ἑξῆς: «Ὁ Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας ὑπῆρξε ὁ πρῶτος Αὐτοκράτορας τοῦ Δυτικοῦ καί τοῦ Ἀνατολικοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους! Εἶναι ὁ ἀδιαμφισβήτητος Ρωμαῖος Αὐτοκράτορας στή λάρνακα τοῦ ὁποίου στηρίζεται ἡ ἀείποτε Ρωμηοσύνη, κατά τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη. Αὐτός ὓφανε τόν ἂρρηκτο δεσμό Ρωμηοσύνης καί Ὀρθοδοξίας! Ἒπλασε τήν Ἑλληνορθόδοξη ταυτότητα, τό ὑφαντό τό πολύτιμο τῆς Ρωμαίϊκης Χριστιανοσύνης πού μέχρι σήμερα ἀπαρτίζει τήν ἰδιοπροσωπία τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων, τοῦ Γένους τῶν Ρωμηῶν, μέ βιγλάτορα τό ταπεινό ἀλλά ἀειφεγγές Φανάρι! Ἀλοίμονο σέ ὃσους διανοηθοῦν νά διαταράξουν αὐτήν τήν ἑνότητα, αὐτόν τόν ἂρρηκτο δεσμό! Βυσσοδομοῦν καί μόνο μέ τή σκέψη τους αὐτή ἐναντίον τοῦ Γένους, γιατί καταργοῦν συνειδητά τήν ὑπόστασή του!»