Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ…

Τόν Ἀκάθιστο Ὓμνο πού θέλγει τίς ψυχές τῶν Ὀρθοδόξων ἀνά τήν Οἰκουμένη, ἒψαλε μέ κάθε μεγαλοπρέπεια ἡ Ἀρναία, ἡ ἱστορική καί ἀρχοντική ἓδρα τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, ὃπως ἂλλωστε καί ὁλόκληρη ἡ Μητρόπολή μας καί ἡ Ἑλλάδα μας. Κέντρο στήν Ἀρναία τῆς μεγάλης γιορτῆς ἡ Παναγία τοῦ Ἀκαθίστου, τό ἱδρυματικό -ἐμβληματικό Παρεκκλήσιο τῆς Στέγης Γερόντων, πού περικοσμεῖ τό Ἳδρυμα Ἀγάπης πού ζύμωσε καί πύργωσε μέ τήν ἀγάπη του ὁ ἀείμνηστος Ἱερισσοῦ Νικόδημος. Ἀπό νωρίς τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς, 12ης Ἀπριλίου ἐ.ἒ., τελέστηκε ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου μέ Ὂρθρο στήν Παναγούδα ἀπό τόν Αἰδ. Οἰκ. π. Ἰωάννη Ἀγγελίδη καί κατόπιν σχηματίστηκε πομπή πού μέ ψαλμούς καί ὓμνους μετέφερε τήν θαυματουργή εἰκόνα λιτανευτικῶς στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, γιά νά τήν ὑποδεχθῆ μέ κωδωνοκρουσίες ὁ φιλόχριστος Λαός τῆς Ἀρναίας, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟ, πλαισιούμενο ἀπό τόν Παν. Ἀρχιμ. π. Παΐσιο Σουλτανικᾶ, τόν Αἰδ. Οἰκ. π. Γεώργιο Τρικαλιώτη καί τόν Διάκονο π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη.

Ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ προσῆλθε γιά νά τιμήση τήν Παντάνασσα μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἀντιδήμαρχο κ. Ἀργύριο Τσακνῆ, τούς Περιφερειακούς Συμβούλους κ. Στέλιο Βαλιάνο καί κ. Δημήτριο Τζηρίτη, τόν Πρόδρο τοῦ Λιμενικοῦ Ταμείου κ. Ἰωάννη Δουλάκη, τούς Δημοτικούς Συμβούλους κα Κασσάνδρα Λάμπρου, κ. Χαράλαμπο Λαζαρίδη κ. Χριστόδουλο Γιουβανάκη καί κ. Ἰωάννη Λαμπρινό, τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Γεώργιο Διαμαντούδη κ.ἂ..
Μετά τήν ἐμμελῆ ἀπόδοση τῶν Δ΄Στάσεων τοῦ Ὓμνου, ὁ Σεβασμιώτατος ἒλαβε γιά λίγο τόν λόγο καί στό πολυπληθές ἐκκλησίασμα παρετήρησε ὃτι στόν Ἀκάθιστο Ὓμνο παρατηροῦμε ὃτι ἡ Ἐκκλησία συνέθεσε δύο Κοντάκια: «Τό προσταχθέν μυστικῶς λαβών ἐν γνώσει…» καί τό «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τά νικητήρια…», Τροπάρια θεσπέσια πού τό πρῶτο ἀποτελεῖ συγκεφαλαίωση, ἐπιτομή καί φυσική ἀπόληξη τοῦ ὑπέροχου Ἀκάθιστου Ὓμνου. Ἀποδίδει θεολογικά σέ λίγες ἀράδες τόσο τό περιεχόμενό του, ὃσο καί τό πρακτικό σωτηριῶδες μήνυμά του γιά τό ἀνθρώπινο Γένος. Στό σημεῖο αὐτό ὁ ὁμιλητής ἀπέδωσε στήν νεοελληνική τό θεομητορικό αὐτό μεγαλούργημα ὡς ἑξῆς: «Ὃταν ὁ Ἀσώματος Ἀρχάγγελος Γαβριήλ πληροφορήθηκε αὐτό πού μέ τρόπο μυστηριώδη τοῦ παραγγέλθηκε ἀπό τόν Θεό, παρουσιάστηκε ἀμέσως στήν οἰκία τοῦ Ἰωσήφ, λέγοντας σ’ Αὐτήν πού δέν γνώρισε γάμο, τήν ἀειπάρθενο Θεοτόκο· Αὐτός πού μέ τήν κατάβασή Του στή γῆ χαμήλωσε τούς οὐρανούς, ἒρχεται νά χωρέση ὁλόκληρος χωρίς καμμιά ἀλλοίωση μέσα σου. Αὐτόν βλέποντάς Τον μέσα στή γαστέρα σου νά παίρνη τή μορφή τοῦ δούλου, νά ταπεινώνεται καί νά γίνεται ἂνθρωπος, μέ καταλαμβάνει ἒκσταση καί δέος καί σοῦ φωνάζω δυνατά· Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε»! Ὃλη ἡ θεολογία γιά τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας μας συμπυκνωμένη σέ λίγες ἀράδες!
Συνεχίζοντας ὀ Σεβασμιώτατος ἀπέδωσε τό δεύτερο Τροπάριο ὡς ἑξῆς: « Σέ ̓σένα, Θεοτόκε, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό ἐγώ ἡ Πόλη Σου ἀποδίδω μέ εὐγνωμοσύνη τήν ἒνδοξη νίκη, επειδή λυτρώθηκα ἀπό τίς φοβερές συμφορές. Ἀλλά Σύ, ἐπειδή ἒχεις ἀκατανίκητη δύναμη, ἐλευθέρωσέ με ἀπό κάθε εἶδος κινδύνου, γιά νά Σοῦ φωνάζω δυνατά:Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε»! Πρόκειται γιά ΤΟΝ ΥΜΝΟ τῆς Ἐκκλησίας πού ρίγη συγκινήσεως γεννᾶ τό ψάλσιμό του. Φαίνεται πώς δέν ἒχει ἂμεση σχέση μέ τή θεολογία καί τό φιλολογικό περιεχόμενο τοῦ Ἀκάθιστου Ὓμνου, μά εἶναι τό στεφάνι πού ἒπλεξε ὁ Λαός τῆς Βασιλεύουσας Πόλεως τοῦ Κωνσταντίνου, ὃταν θαυματουργικά ἡ Βλαχερνιώτισσα Παναγία μας στά χέρια τοῦ Πατριάρχου Σεργίου περιφερόμενη στά κάστρα καί στούς πύργους της, τήν ἒσωσε ἀπό τήν πολιορκία τῶν Ἀβάρων καί ὂχι μόνο…
Τό πρῶτο Τῆς τό ψάλλουμε γιά νά κηρύξουμε τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας· τό δεύτερο γιά νά ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη τῆς Ρωμηοσύνης γιά τήν ἀείποτε προστασία Της στό Γένος μας!!!
Κατόπιν σχηματίστηκε πομπή καί λιτανευτικῶς ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Ἀκαθίστου ἐπέστρεψε στό ἐκκλησάκι της στό Ἳδρυμα Ἀγάπης.

{flickrset}72157708178410444|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}

…………………………………………………………………………………………………

Τήν ἑπόμενη ἡμέρα, Σάββατο τοῦ Ἀκαθίστου τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στήν Παναγούδα, τό παρεκκλήσιο τοῦ Ἱδρύματος, προεξάρχοντος τοῦ Ἐπισκόπου μας, πλαισιουμένου ἀπό τούς Παν. Ἀρχιμ. π. Βενέδικτο Νεοσκητιώτη τόν Ἁγιορείτη, π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη Πρωτοσύγκελλο, π. Δωρόθεο Ζέρβα καί π. Παΐσιο Σουλτανικᾶ, τούς Αἰδ. Οἰκ. π. Ἰωάννη Ἀγγελίδη, π. Κωνσταντίνο Ἀγούλα καί π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη καί τόν Διάκονο π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη. Τόσο τό Παρεκκλήσιο, ὃσο καί ὁ προαύλειος χῶρος τοῦ Ἱδρύματος ἐγέμισαν ἀπό προσκυνητές, πού προσῆλθαν γιά νά τιμήσουν τήν Παναγία καί νά ἐκφράσουν τήν ἀγάπη τους καί τό σεβασμό τους στούς γέροντες πού φιλοξενεῖ κάτω ἀπό τή στέγη του τό Ἳδρυμα. Ἐπικεφαλῆς ὁ Ἀντιπεριφερειάρχης κ. Ἰωάννης Γιώργου, ἡ Περιφερειακή Σύμβουλος κ. Κατερίνα Ζωγράφου, ὁ Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Στέλιος Βαλιάνος, ὁ Πρόεδρος Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Γεώργιος Διαμαντούδης κ.ἂ.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στήν ἳδρυση τοῦ Οἲκου Εὐγηρίας, στούς κόπους τῶν πρωτεργατῶν τοῦ φιλόδοξου αὐτοῦ ἒργου καί τόνισε ὃτι ἡ Ἐκκλησία βλέπει τόν ἂνθρωπο ὡς ὁλότητα, μαζί σῶμα καί ψυχή καί γιά τοῦτο κοπιάζει νά τόν διακονήση, σάν νά φροντίζη τόν Κύριό μας, πού σάν “ἂλλος”, ὃμοιος κατά πάντα μέ μᾶς, ἦλθε καί φρόντισε καί διακόνησε τό ἀνθρώπινο Γένος. Ὑπενθύμισε δέ περαίνοντας, ὃτι ἡ Ἐκκλησία μας βλέπει τόν ἂνθρωπο σάν « τό μέγα καί πρᾶγμα καί ὂνομα, τό τῆς θείας φύσεως ἀπεικόνισμα», κατά τόν Ἃγιο Γρηγόριο τόν Νύσσης καί τόν βοηθάει μ’ ὃλη της τή δύναμη στήν ἐπίγνωση τῆς μοναδικότητας, τοῦ μεγαλείου τοῦ ἀξιώματός του καί τοῦ ἒνθεου προορισμοῦ του.
Κατόπιν προσφέρθηκε τό παραδοσιακό κουρμπάνι μέ νηστίσιμα ἐδέσματα πρός ὃλο τό ἐκκλησίασμα.

{flickrset}72157706549734571|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}