Μέ κατάνυξη καί παραδοσιακή λειτουργική λαμπρότητα γιόρτασε ἡ Ἱερά μας Μητρόπολις τή Δεσποτική Ἑορτή τῆς τοῦ Κυρίου Μεταμορφώσεως στό Ὄρος Θαβώρ. Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, Παρασκευή 5η Αὐγούστου τ.ἔ., ἐπίκεντρο τοῦ ἑορτασμοῦ ἦταν ὁ Ἱερός Ναός τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Πλατανοχωρίου, ὅπου τόν Κύριο διακονεῖ μέ ἀφοσίωση καί πιστότητα ὁ ἁγιορείτης Ἱερομόναχος, Παν/τος Ἀρχιμ. π. Νήφων Καζάνας. Τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος μέ τή συνοδεία του, ἀποτελούμενη ἀπό τούς Παν/τους Ἀρχιμ. π. Λεόντιο Καρίκα καί π. Στέφανο Τσιγκερλιώτη, τούς Αἰδ/τους Πρωτ. π. Χαράλαμπο Κωστόπουλο, Οἰκ. π. Κωνσταντῖνο Σουφτᾶ καί Οἰκ. π. Ἀστέριο Κοντό καί τόν Διάκονο π. Μελέτιο Τσόγκα. Τόσο ὁ Ἱερός Ναός, ὅσο καί ὁ προαύλιός του χῶρος ἦταν φροντισμένοι μέ περισσή μέριμνα καί κατά τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν π. Νήφωνα, ὁ ὁποῖος σημειωτέον διαμένει δίπλα στόν Ἱερό Ναό, ὡς ἀφιέρωμα στά Ἱερά Σκηνώματα τοῦ Κυρίου μας.
Ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ προσῆλθε ἀθρόα στό πανηγύρι, μέ ἐπικεφαλῆς τούς Ἀντιδημάρχους κ. Δ. Ζαγκίλα, Δ. Κοντογιώργη καί Χαρ. Λαζαρίδη, τόν Πρόεδρο Μαραθούσης καί τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Ἀλεξ. Βογιατζῆ, τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου Κρήμνης κ. Ἀθαν. Κοντό καί τόν Δημοτικό Σύμβουλο καί Παιδαγωγό κ. Χρ. Φυλακτό. Τό πανηγύρι πού ἀκολούθησε μετά τόν Ἑσπερινό ἦταν λαμπρό καί ἄξιο τῆς Τοπικῆς καί γενικώτερα Χαλκιδικιώτικης Παραδόσεως. Στῆς Ἐκκλησιᾶς τά σκαλοπάτια καί κάτω ἀπό τήν λαμπρότητα τοῦ Δεσποτικοῦ γεγονότος τῆς Μεταμορφώσεως, ὁ Λαός χάρηκε τήν πίστη του καί ἀπόλαυσε τά ζώπυρα τῆς ἑλληνορθόδοξης βιοτῆς καί πολιτείας.
[widgetkit id=503]
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς, Σάββατο 6η Αὐγούστου, ἐπίκεντρο τοῦ ἑορτασμοῦ γιά φέτος ἦταν ὁ Ἱερός Ναός Μεταμορφώσεως Σαρακήνας, ὅπου προσωρινά διακονεῖ ὁ Παν/τος Ἀρχιμ. καί Ἱεροκῆρυξ π. Ἰάκωβος Παπαδόπουλος, μετά τήν πρόσφατο πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ ἀειμνήστου Παν/του Ἀρχιμ. κυροῦ Φιλίππου Τραγάκη, ὁ ὁποῖος ἐπί σειράν ἐτῶν διακόνησε εὐόρκως τίς μικρές Ἐνορίες Σαρακήνας καί Ἁγίου Χαραλάμπους, βάζοντας τήν προσωπική του σφραγίδα στόν Τόπο καί τίς Ἐνορίες αὐτές. Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος συνοδευόμενος ἀπό τόν Παν/το Ἀρχιμ. π. Λεόντιο Καρίκα, τόν συνταξιοῦχο Οἰκ. π. Ἐμμανουήλ Παπαματθαίου καί τούς Διακόνους π. Ἐφραίμ Τσόλη καί π. Μελέτιο Τσόγκα, χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς Μεταμορφώσεως. Ὅλος ὁ Λαός τῆς Σαρακήνας ὁμολογουμένως, προσῆλθε, ἔστω καί ἀπορφανισθείς, στή Θεία Λειτουργία, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Στυλ. Ποντίκη, βεβαίως πρῶτα γιά νά λάβη τή χάρη τοῦ Μεταμορφωθέντος Κυρίου καί ἐπίσης γιά νά δηλώση τήν εὐγνωμοσύνη του στόν ἀπελθόντα ποιμένα του κυρό Φίλιππο καί νά ζητήση σιωπηρῶς ἀπό τόν παρόντα Ἐπίσκοπο τήν σύντομη καί ἄξια πλήρωση τῆς κενωθείσης Ἐφημεριακῆς θέσεως.
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του ἑρμήνευσε τό Δεσποτικό γεγονός τῆς Θείας Μεταμορφώσεως καί ἱστορικά καί θεολογικά, ἀπευθύνοντας στό τέλος τό μήνυμα τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν ξεχωριστή αὐτή ἡμέρα τοῦ λειτουργικοῦ μας χωροχρόνου. Παρετήρησε, δηλαδή, ὅτι τό γεγονός τῆς Μεταμορφώσεως ἔλαβε χώρα λίγο πρό τοῦ Σταυροῦ καί τοῦ Πάθους τοῦ Κυρίου· καί τοῦτο, ἀφ’ ἑνός μέν γιά νά κατανοήσουν οἱ Μαθητές του ὅτι τό Πάθος πού θά ἀκολουθοῦσε καί ὁ Σταυρός Του, ἦταν ἑκούσιο Πάθος τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἦταν ἑκούσια θυσία τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, χάριν τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου καί μόνον. Ὅτι δηλαδή, ὁ Θεός θέλησε καί ἅπλωσε τά χέρια Του πάνω στόν Σταυρό, γιά νά περιβάλη καί νά “ἐνδύση” τό πλάσμα Του μέ ἀθανασία. Ἐφάνη ὁ Θεός ὡς ὁ τελευταῖος τῶν κακούργων καί ἔπαθε θεληματικά, γιά νά ζήση ὁ κόσμος, χωρίς νά ἀποβάλη οὔτε λεπτό τήν δόξα τῆς Θεότητος, ἡ ὁποία πρόσκαιρα ὅμως “ἐταπεινώθη”, χάριν τῆς υἱοθεσίας, ἐπαναπρόσληψης καί ἀνάπλασης τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν Τριαδική Θεότητα. Ὁ Θεός ἄδειασε τούς οὐρανούς καί ταπείνωσε γιά λίγο τή δόξα Του καί πτώχευσε, γιά νά πλουτίση καί νά ζωοποιήση τόν πτωχεύσαντα ἄνθρωπο.
Ὁ δεύτερος λόγος, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, πού ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ μας ἔλαβε χώρα λίγο πρό τοῦ Πάθους τοῦ Κυρίου μας εἶναι τό διαχρονικό μήνυμα τῆς Ἐκκλησίας, τό κήρυγμα τῶν Εὐαγγελίων, τά λόγια τοῦ Χριστοῦ, ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά ζήση χωρίς Θεό! Ἡ Τριαδική Θεότης βεβαίως, ὁ Θεός δηλαδή, εἶναι “ἀνενδεής”, εἶναι ἀίδιος, ἄναρχος, ἀτελεύτητος καί “ἀμέθεκτος” ὡς πρός τήν οὐσία Του. Δέν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος καί ὁ ὅλος κόσμος νά μετάσχη στήν οὐσία τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός δέν ἔχει καμμία ἀνάγκη ἀπό τίποτε. Ὁ ἄνθρωπος καί ὁ κόσμος ἔχει ἀνάγκη ἀπό τόν Θεό, γιά νά ζήση. Τούτη τήν ἀλήθεια τήν ἐξέφρασε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στό ὄρος Θαβώρ σάν εἴδε τό πρόσωπο τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ νά λάμπη ὡς ὁ ἥλιος καί τά ἐνδύματά Του νά ἀπαστράπτουν σάν τό φῶς. Φῶς ὁ Θεός ἄκτιστο ἀπ’ τή φύση Του, ἔλαμψε μπροστά ἀπό τούς τρεῖς Μαθητές Του καί μέ τή συμμαρτυρία Μωυσέως (Παλαιᾶς Οἰκονομίας) καί Ἠλιού (Ἔσχατα – Μαρτυρία τῆς Δευτέρας Του Παρουσίας) ἔδειξε τό μεγαλεῖο Του καί κάλεσε ἄνθρωπο καί σύμπασα τή Δημιουργία γιά συμμετοχή στίς “ἄκτιστες ἐνέργειές Του”, στήν ἁγιοτριαδική μέ ἄλλα λόγια ζωή, ἐπιθυμία πανανθρώπινη καί προαιώνια πού ἐκφράστηκε μέ τή μοναδική φραση τοῦ Πέτρου, ὡς ἐκπροσώπου τοῦ ἀδαμιαίου γένους, “παγγενοῦς” τοῦ Ἀδάμ: «Κύριε καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι…» (Ματθ. ιζ΄ 4), δηλαδή «Κύριε καλό εἶναι νά εἴμαστε καί νά μένουμε ἐδῶ μαζί…»!
Μέ τήν κατά Χριστόν Οἰκονομία, κατέληξε ὁ Δεσπότης, τή Σάρκωση, τά Θαύματα, τή Μεταμόρφωση, τόν Σταυρό, τήν Ἀνάσταση καί τήν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μας, ὁ ἄνθρωπος ἐδῶ καί τώρα κλήθηκε νά μετάσχη στή ζωή τοῦ Θεοῦ, νά ἐμφυτευθῆ στή δόξα τοῦ Θεοῦ καί πάλι, νά ἐμβολιασθῆ στήν Ἁγιοτριαδική ζωή καί τέλος νά καταστῆ μέτοχος Θείας Φύσεως. Αὐτό σημαίνει Μεταμόρφωση. Νά γίνη ὁ ἄνθρωπος φῶς κατά χάριν, μετέχοντας στό Φῶς πού ἀπό τή φύση Του εἶναι ὁ Θεός, ὡς ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης!
[widgetkit id=504]