Στίς 2 μηνός Νοεμβρίου τοῦ 1912, μέ ἐντολή τοῦ Ὑπουργοῦ τῶν Ναυτικῶν Νικολάου Στράτου, ὁ Ναύαρχος 
Κουντουριώτης ἀπελευθερώνει τό Ἃγιον Ὂρος καί παράλληλα ἀποβιβάζει ἂγημα 250 πεζοναυτῶν στήν Ἱερισσό, τήν ἀρχοντική κυρά τῆς Χαλκιδικῆς. Τήν ἂλλη μέρα καταφθάνει καί ὁ οὐλαμός τοῦ Ὑπολοχαγοῦ Λυμπέρη Καλοπόθου καί ἀργότερα ὁ 1ος Λόχος ὑπό τίς διαταγές τοῦ Λοχαγοῦ Μιχάλη Μιχάλου. Βεβαίως ὁ Ὁπλαρχηγός καπετάν Γεώργιος Γιαγλῆς, ὁ μετέπειτα ἁγιορείτης Μοναχός Γαβριήλ καί ὁ Ὑπαρχηγός του Χριστόδουλος Τσόχας καί μαζί τους ὁ Ἱερισσιώτης Ἀστέριος Ψέμμας καί ὁ γιός του Δημήτρης ἒχουν ξεκαθαρίσει τό τοπίο στήν Ἱερισσό, καθότι ἀνάγκασαν τούς Τούρκους νά ὑποχωρήσουν ἀπό τή Χαλκιδική, πού οὐσιαστικά μένει δυνάμει ἐλεύθερη ἀπό τίς 15 Ὀκτωβρίου τοῦ 1912!
Οἱ Ἱερισσιώτες, λοιπόν, δέν ἀρκέστηκαν μονάχα στό ξεσήκωμα τοῦ 1821, πού τό πλήρωσαν ἀκριβά μέ τή θυσία τετρακοσίων παλληκαριῶν τή Λαμπρο – Τρίτη τοῦ ἒτους αὐτοῦ τῆς Παλιγγενεσίας τοῦ Ἒθνους μας στό Μαῦρο Ἀλώνι, ξεσήκωμα πού κατέπνιξαν οἱ Τοῦρκοι, ἀλλά πρωτοστάτησαν καί στούς Βαλκανικούς πολέμους, καταφέρνοντας νά μᾶς κληροδοτήσουν τόπο ἐλεύθερο καί περήφανο!
Αὐτή τήν κληρονομιά, αὐτό τό εὐαγγέλιο τῆς νίκης τοῦ 1912 γιόρτασε μεγαλόπρεπα ὁ ἐθνικά ὑπερήφανος Λαός τῆς Ἱερισσοῦ, τήν Κυριακή 3η Νοεμβρίου στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Πόλεως μέ τόν Ὂρθρο καί τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία, Ἀκολουθίες στίς ὁποῖες προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τούς Ἐφημερίους τῆς Ἱερισσοῦ Αἰδ. Πρωτ. π. Βασίλειο Ἀνυφαντῆ καί π. Μακάριο Ζωνάρα καί τόν Διάκονό του π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη.
Σύμπας ὁ Λαός τῆς Ἱερισσοῦ κατέκλυσε τόν Ναό τῆς Παναγίας, πού μεγαλόπρεπα ξανάχτισαν τά παιδιά της μετά τούς φοβερούς σεισμούς τοῦ 1932. Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ ἃπαντες οἱ Βουλευτές τῆς Χαλκιδικῆς κ. Γεώργιος Βαγιωνᾶς, κα Κυριακή Μάλαμα καί κ. Ἀπόστολος Πάνας, ὁ Δήμαρχος Ἀριστοτέλη κ. Στέλιος Βαλιάνος, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Νικόλαος Αὐγερινός, οἱ Δημοτικές Σύμβουλοι κες Μαριλένα Ζαμάνη καί Κατερίνα Μήτρου, ὁ Δημοτικός Σύμβουλος κ. Χριστόδουλος Γιουβανάκης, ἡ Περιφερειακή Σύμβουλος κα Κατερίνα Ζωγράφου, ὁ Λιμενάρχης Ἱερισσοῦ κ. Εὐθύμιος Πέτρου, ὁ Συνταγματάρχης κ. Σταῦρος Εὐθυμιάδης ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Διοικητοῦ Γ΄ Σώματος Στρατοῦ, ὁ Διοικητής Α.Τ. Ἀρναίας κ. Γεώργιος Χαϊδευτός, πολλοί Τοπικοί Σύμβουλοι κ.ἂ.
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἐτελέσθη Δοξολογία, μέ παρόντες τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες τῶν Δημοτικῶν Σχολείων, τοῦ Γυμνασίου καί τοῦ Λυκείου τῆς Ἱερισσοῦ πού περήφανα κρατοῦσαν τίς σημαῖες τους, ἐνῶ τόν πανηγυρικό τῆς ἡμέρας ἐξεφώνησε ἡ Φιλόλογος Καθηγήτρια κα Εὐαγγελία Μπαλτζῆ, ἡ ὁποία μέ ζέουσα πίστη καί ὑψηλό ἐθνικό φρόνημα παρουσίασε τά ἱστορικά γεγονότα τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Πόλεως, παραθέτοντας πρός τοῦτο σειρά ἱστορικῶν ντοκουμέντων καί γεγονότων. Καταπληκτικός ἦταν ὁ ἐπίλογος τῆς παιδαγωγοῦ, πού μεταξύ ἂλλων ἀνέφερε καί τά κάτωθι.
«Μετά τό δικαίωμα στή ζωή, πού ἐξασφαλίζει τό “ζῆν”, ἡ ἐλευθερία εἶναι τό ἀνώτερο ἀπό τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, γιατί βεβαιώνει τό “ἀξιοπρεπῶς ζῆν”. Προσδίδει ἀξιοπρέπεια καί ποίοτητα στήν ἀνθρώπινη ζωή, εἶναι ἡ ἀπαραίτητη συνθήκη γιά νά μεγαλουργήσει κάθε ἒλλογο ὂν. Ἐξάλλου, ὁ ἂνθρωπος ἒχει τόσο μεγάλη ἀνάγκη νά εἶναι αὐτόβουλος καί ἀνεξάρτητος, πού ἀγωνίζεται μέ ὃλες του τίς δυνάμεις γιά τήν κατάκτηση καί διατήρηση τῆς ἀτομικῆς καί συλλογικῆς ἐλευθερίας. Ἑπομένως, ἡ προσωπική καί ἡ ἐθνική ἐλευθερία σηματοδοτοῦν τήν ἀπαρχή τῆς ἐξέλιξης, δίνουν νόημα στήν ἀνθρώπινη ὓπαρξη…
»Στή σύγχρονη ἐποχή, μαζί μέ τούς ὁρατούς κινδύνους τῆς πολιτικῆς ἐπιβολῆς, προστέθηκαν οἱ ἀόρατες ἀπειλές πού κυοφορεῖ ὁ τρόπος ζωῆς. Ὁ ὑλικός εὐδαιμονισμός, ἡ θεοποίηση τῆς τεχνολογίας ὁδηγοῦν σέ μούδιασμα τῆς σκέψης, σέ σταδιακό μιθριδατισμό ἐξαιτίας τοῦ ὁποίου ὁ ἂνθρωπος ἀπεμπολεῖ ἐλευθερίες χωρίς νά τό ἀντιλαμβάνεται. Ἀνακύπτει, λοιπόν, τό ἐρώτημα κατά πόσο ὁ ἂνθρωπος σήμερα εἶναι σέ θέση νά διαφυλάττει τήν ἐλευθερία του, ἒστω κι ἂν ἱστορικά οἱ ἀγῶνες καί οἱ θυσίες του γιά τή διεκδικησή της φαίνεται πώς προϊδεάζουν γιά τό περιεχόμενο μιᾶς ἀπάντησης. Συνεπῶς, ἐπειδή δέν θέλουμε καί δέν μποροῦμε νά ζοῦμε μέ ἁλυσίδες στά χέρια ἢ στό μυαλό, εἶναι στό χέρι ὃλων μας νά θωρακίσουμε τό “νοεῖν”, ὣστε νά διαφυλάξουμε τό ἐλευθέρως “πράττειν”. Ἂλλωστε, “Θέλει ἀρετή καί τόλμη ἡ ἐλευθερία”, ὃπως ἀναφέρει ὁ ποιητής Ἀνδρέας Κάλβος!»
Κατόπιν ἐψάλη Τρισάγιο στό μνημεῖο τῶν πεσόντων καί ἐκ μέρους τοῦ κ. Δημάρχου ἐπεδόθησαν ἒπαινοι στούς μαθητές τῆς Γ΄Λυκείου πού εἰσῆλθαν στά Πανεπιστήμια.
Τέλος οἱ μαθητές καί οἱ μαθήτριες Σχολείων, Γυμνασίου καί Λυκείου παρέλασαν ἐνώπιον τῶν Ἀρχῶν καί τῶν Γονιῶν τους μέ καμάρι!
{flickrset}72157711629091146|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}