Τήν Κυριακή, 9η Ἰουλίου 2017 (Ε΄ Κυριακή Ματθαίου), ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν Διονυσίου τοῦ Ρήτορος καί Μητροφάνους τοῦ Πνευματικοῦ, πνευματικῶν ἀναστημάτων τῶν σπηλαίων τῆς Σκήτης τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Πατέρων οἱ ὁποῖοι διετέλεσαν φωτιστές τοῦ λαοῦ τῆς Χαλκιδικῆς κατά το τέλος τοῦ 16ου καί τίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰῶνος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος συνοδευόμενος ἀπό τόν Παν/το Ἀρχιμ. π. Λεόντιο Καρίκα καί τούς Διακόνους π. Ἐφραίμ Τσόλη καί π. Γεώργιο Κυριάκου, ἐπεσκέφθη τόν ὁμώνυμο πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό τῶν Ὁσίων στήν Στρατονίκη.
Τόν Σεβασμιώτατο ὑπεδέχθησαν ὁ Ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας Ἁγίου Νικολάου Στρατονίκης Παν/τος Ἀρχιμ. π. Εὐστράτιος Λιασῆς, ὁ Πρόεδρος τῆς Τοπικῆς Κοινότητας κ. Ἰωάννης Μαρκογιαννάκης καί ἐκλεκτή χορεία ἁγιορειτῶν πατέρων οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦνται στά Σπήλαια τῆς Σκήτης τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, στόν τόπο πού ἀσκήθηκαν οἱ τιμώμενοι ἅγιοι, ἀποτελουμένη ἀπό τούς Παν/τους Ἱερομ. Νεκτάριο καί Θεοδόσιο καί τούς ὁσιολογιωτάτους Μοναχούς Εὐθύμιο καί Γρηγόριο.
Στήν Εὐχαριστιακή Σύναξη προσῆλθαν, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Παν/το Ἀρχιμ. π. Παΐσιο Σουλτανικᾶ, τά παιδιά τῆς Γ΄ Περιόδου τῶν Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως πού φιλοξενοῦνται στό Προσκύνημα τῆς Μεγάλης Παναγίας, δηλαδή περί τά 70 ἀγόρια, συνοδευόμενα ἀπό τά στελέχη τῆς Κατασκηνώσεως, πού πάνω ἀπό 30 χρόνια διακονοῦνται μέ πολλή ἀγάπη ἀπό τήν τοπική μας Ἐκκλησία περίπου πάνω 300 παιδιά ἐτησίως.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ πρῶτα ἀναφέρθηκε στη βιοτή καί τό τεράστιο πνευματικό καί κατηχητικό ἔργο τῶν τιμωμένων Ὁσίων στή Χαλκιδική καί ἰδίως στήν Στρατονίκη, ὅπου καί ὁ Ναός τους, ἑστίασε μέ πολύ ἐνδιαφέρον στήν εὐαγγελική περικοπή τῶν Γεργεσηνῶν (Ματθ. η΄ 28 – θ΄1), ὅπως ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος τήν διαφυλάσσει. Μίλησε δηλαδή πρός τό ἐκκλησίασμα καί τά νέα παιδιά για τόν διάβολο καί τό ψυχοφθόρο ἔργο του ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς συνολικῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ. Παρετήρησε ὅτι ὁ διαβολος εἶναι προσωπική ὕπαρξη, εἶναι ὁ κηρυγμένος ἀντίπαλος τοῦ Θεοῦ καί ὁ χειρότερος ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Ἐκκλησία, εἶπε κατά λέξη, μιλάει για τόν διάβολο ὡς θεοκτόνο καί ἀνθρωποκτόνο μαζί, πατέρα τοῦ ψεύδους καί τῆς ἀπάτης, ὡς παράσιτο πού περιπαίζει καί πειράζει τήν ὅλη δημιουργία τοῦ Θεοῦ καί τόν ἄνθρωπο.
Ὁ Ἁγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, συνέχισε ὁ ὁμιλητής ζώντας τόν Θεό ὡς Ζωοποιό καί ὡς ἄκρα ἀγαθότητα, διδάσκει ὁτι ὁ σατανάς εἶναι ὁ μεσίτης καί ὁ πρόξενος τῆς νεκρώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ διάβολος εἶναι ὁ πατέρας τοῦ θανάτου γιατί ἐργάζεται πάνω στήν ἁμαρτία καί στά πάθη, μάλλον δέ ἐργάζεται μέ τήν ἁμαρτία καί τά πάθη. Μέ τούς δαιμονικούς λογισμούς καί πειρασμούς ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο σέ συμμετοχή τῆς νεκρώσεώς του, γελοιοποιῶντας τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία καί προσωπικότητα. Ἡ τέχνη τοῦ διαβόλου εἶναι ἡ τέχνη νά κατασκευάζη πράγματα χωρίς ζωή, νά παρουσιάζη λαμπρές ἐπιφάνειες χωρίς περιεχόμενο, χωρίς ὕπαρξη. Κατά δέ τόν Ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, ἀπό τά πάθη πού φωλιάζουν μέσα στήν ψυχή παίρνουν οἱ δαίμονες τίς ἀφορμές καί ὑποκινοῦν μέσα μας τούς ἐμπαθεῖς λογισμούς. Κατόπιν πολεμοῦν μέ αὐτούς τόν νοῦ καί τόν βιάζουν νά δώση τή συγκατάθεσή του στήν ἁμαρτία. Ἀφοῦ νικηθῆ, τόν ὁδηγοῦν στήν κατά διάνοια ἁμαρτία• καί ὅταν αὐτή συντελεσθῆ, τόν φέρνουν αἰχμάλωτο στήν πράξη. Κατόπιν, αὐτοί πού μέ τούς λογισμούς ἐρήμωσαν τήν ψυχή, ἀποχωροῦν μαζί μέ αὐτούς καί μένει στόν νοῦ μόνο τό εἴδωλο τῆς ἁμαρτίας…
Καί κατέληξε ὁ Δεσπότης με τά λόγια τοῦ Ὁσίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου: «Ὁ διάβολος δεν μπορεῖ νά πλησιάση τόν ἄνθρωπο ἤ νά φέρη σέ αὐτόν πειρασμούς, ἄν δεν ἀμελήση ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος ἤ δεν παραχωρήση ὁ Θεός. Ὁ διάβολος ζητάει νά πειράξη ὅσους χάνονται σέ αἰσχρούς λογισμούς, ἐξ αἰτίας τῆς οἰήσεως καί ὑπερηφανείας ἤ τοῦ λογισμοῦ καί τοῦ δισταγμοῦ καί τῆς διψυχίας τους». Προσοχή λοιπόν στή φύλαξη τῶν αἰσθήσεων καί στούς λογισμούς πού πονηρά εἰσάγει στόν ψυχισμό μας ὁ διάβολος…
[widgetkit id=628]