Τήν Τετάρτη καί Πέμπτη 15η καί 16η Νοεμβρίου τ.ἔ. (2α καί 3η Νοεμβρίου μέ τό Παλαιό Ἡμερολόγιο πού τηρεῖται στό Ἅγιον Ὄρος), ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος, κατόπιν προσκλήσεως, ἐπεσκέφθη τήν γεραρά καί ἱστορική Μονή Ξενοφῶντος, γιά νά προστῆ τῶν ὅλων πανηγυρικῶν λατρευτικῶν ἐκδηλώσεων τοῦ Μοναστηριοῦ, ἐπί τῇ ἀνακομιδῇ τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ προστάτου καί ἐφόρου του Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου. Τόν Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν οἱ Παν/τοι Ἀρχιμ. π. Νήφων Καζάνας (διατελέσας ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς) καί π. Παΐσιος Σουλτανικᾶς, ὁ Διάκονος π. Γεώργιος Κυριάκου, ὁ ἐλλογιμώτατος κ. Γεώργιος Στάθης, ἐπίτιμος Πάρεδρος τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου καί ὁ ὁδηγός τῆς Μητροπόλεώς μας κ. Γεώργιος Ἀρβανίτης.
Τόν Ἐπίσκοπό μας ὑπεδέχθη στόν ἀρσανά τῆς Μονῆς ὁ ἅγιος Καθηγούμενός της Παν/τος Ἀρχιμ. π. Ἀλέξιος καί ἀκολούθησε λαμπρά ὑποδοχή στό Καθολικό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἀπό τήν ἀδελφότητά της, τού λοιπούς ἁγιορεῖτες καί μή πατέρες καί τούς προσκυνητές, οἱ ὁποῖοι προσῆλθαν στό πανηγύρι. Στήν προσφώνησή του ὁ ἅγιος Καθηγούμενος καλοσώρισε τόν Δεσπότη, ἀνεφέρθη μέ θερμά λόγια γιά τό πρόσωπό του, μιλῶντας ἐπιπλέον γιά τήν ἱστορική διαδρομή ἀνά τούς αἰῶνες τῆς ὑπ’ αὐτόν Ἱερᾶς Μονῆς. Στήν ἀνταπάντησή του ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τόν ἅγιο Καθηγούμενο καί τήν ἀδελφότητα τῆς Μονῆς γιά τήν τιμητική πρόσκληση νά μετέχη τῆς πανηγύρεως τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, καθῶς καί τήν Α.Θ.Π. τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο καί τήν Ἱερά Ἐπιστασία τοῦ Ἁγίου Ὄρους γιατί, ὁ μέν Πρῶτος ἐπευλόγησε καί ἡ δεύτερη ἐνέκρινε τήν παρουσία του στό Ἁγιώνυμο Ὄρος. Ὁ Σεβασμιώτατος παρετήρησε ὅτι ἦλθε στήν Βασιλική καί Πατριαρχική Μονή τοῦ Ξενοφῶντος γιά νά ἐναποθέση στά ἱερά σκηνώματά της λίγη ἀπό τήν κοσμική ἀχλύ πού σκεπάζει δυστυχῶς τούς ὥμους ὅλων ὅσοι ζοῦμε ἔξω στόν κόσμο καί νά ζητήση ἀπό τήν Ἔφορο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τόν Μεγαλομάρτυρα καί Τροπαιοφόρο Γεώργιο καί τόν Ὁσιο Ξενοφῶντα, πού ἔζησε τόν 10ο–11ο αἰῶνα, τή χάρη καί τήν εὐλογία τους, στόν δύσκολο ὄντως δρόμο τῆς διακονίας τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Ἱερά Μονή διά τοῦ Καθηγουμένου της καί πεφημισμένου ἁγιορείτου, πρώην ἀνθό τῶν Μετεώρων, ἐχάρισε στόν Σεβασμιώτατο λαμπρά βυζαντινά ἁγιογραφημένη εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπό τήν φημησμένη ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἐπ’ εὐλογίᾳ τοῦ ἰδίου καί τῆς ὑπ’ αὐτόν Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀκολούθησε στίς τέσσερις ἡ ὥρα τό ἀπόγευμα ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἑσπερινοῦ, παρεσχέθη Τράπεζα ἀπό τήν Ἱερά Μονή πρός ὅλους τούς προσκυνητές καί ἀκολούθησε μικρή ἀνάπαυση. Στίς ἕξι ἡ ὥρα τό ἀπόγευμα, ἀφοῦ διαβάστηκε ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἀποδείπνου καί τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἐκκίνησε ὁ Μέγας πανηγυρικός ἁγιορείτικος Ἑσπερινός καί ὁ Ὄρθρος τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἀρτοκλασίας καί χρήσεως διά ἁγίου ἐλαίου τῶν προσκυνητῶν κατά τά πασαπνοάρια. Τόν δεξιό χορό ἐτίμησαν μέ τήν παρουσία τους καί τό ἀγγελικό ψάλσιμό τους ἀδελφοί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου, μαΐστορες τῆς Βυζαντινῆς μουσικῆς, ἐνῶ στόν ἀριστερό χορό ἔψαλλαν καλλικέλαδοι λαϊκοί καί κληρικοί παραδοσιακοί βυζαντινοί Ἱεροψάλτες, πού καταμάγεψαν τούς πάντες. Ἡ ἀγρυπνία διεκόπη στίς 2.30 τό πρωί.
Στίς 7 τό πρωί τῆς κυριωνύμου ἡμέρας τῆς Ἑορτῆς, ἀφοῦ ἐψάλλησαν οἱ Ὥρες, ἐτελέσθη πανηγυρική ἁρχιερατική Θεία Λειτουργία, στήν ὁποία μετεῖχαν ἀδελφοί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί ἐξ ἄλλων Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Νά σημειωθῆ ὅτι στίς ὅλες Ἱερές Ἀκολουθίες προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος, συμπαραστατούμενος ἀπό τόν Θεοφιλέστατο ἐκ τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Ἐπίσκοπο Αἰκατερίνεσμπουργκ κ. Εὐγένιο.
Μετά τό πέρας τῶν Ἀκολουθιῶν παρεσχέθη ἀβραμιαία τράπεζα εἰς ὅλους ἀπό τήν Ἱερά Μονή, στήν ὁποία σημειωτέον παρεκάθησαν ἐκλεκτοί προσκεκλημένοι ἀπό τόν πολιτικό κόσμο, τίς ἀστυνομικές καί στρατιωτικές ἀρχές καί τόν κόσμο τοῦ πνεύματος. Κατά τή διάρκεια τῆς τραπέζης καί πάλι ὁ ἅγιος Ἠγούμενος προσεφώνησε τήν ὁμήγυρι καί ἀνταπάντησε μέ λόγο του ὁ Σεβασμιώτατος. Στήν προσλαλιά του ὁ Ἐπίσκοπός μας διερωτήθη ἐάν, ἐν ὄψει τοῦ φοβεροῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, δικαιοῦται ἡ Ἐκκλησία σήμερα νά καυχηθῆ καί νά κηρύξη ὡς ὁ Παῦλος καί ὁ Μεγαλομάρτυς τό ἁγιογραφικό λόγιο: «Τά στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω» (Γαλ. στ΄,17)! Ἀπαντῶντας στό ἐρώτημα αὐτό ἐξέφρασε τίς ἰσχυρές ἀμφιβολίες του ἄν ὁ σημερινός χριστιανικός κόσμος μπορεῖ νά ἐπαναλάβη κάτι τέτοιο• καί τοῦτο διότι ἡ ἐπικρατοῦσα ἐκκοσμίκευση καί ἡ νοοτροπία τοῦ “ναί σέ ὅλα” στό σημερινό κοσμοείδωλο, πού ἐπικρατοῦν καί στίς τάξεις τῆς Ἐκκλησίας, μᾶλλον δέν ἐπιτρέπουν καί δέν παρέχουν σέ κανέναν μας νά καυχιέται γιά τήν θυσιαστική του πορεία καί ὁμολογία τῆς πίστεως στο Χριστό στόν σημερινό παραπαίοντα κόσμο! Καιρός λοιπόν γιά μαρτυρία, διαμαρτυρία καί μαρτύριο. Διαμαρτυρία στό σάπιο τῆς σημερινῆς κοινωνίας, μαρτυρία ἀληθής τῆς πίστεως καί διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καί στό τέλος -ἄν χρειαστῆ- ἐπιβράβευση ὅλων τούτων καί μέ τό αἷμα τοῦ σώματός μας.
Ἄπειρες εὐχαριστίες στόν πεφιλημένο καί πολυσέβαστό μας Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γέροντα Ἀλέξιο καί τήν περί αὐτόν Ἀδελφότητα, γιά τήν πρόσκληση, τήν ἀβραμιαία φιλοξενία καί τήν ἁγιορείτικη εὐλογία πού λάβαμε κατά τήν μετάβασή μας στό Ὄρος!
[widgetkit id=661]