Τήν Κυριακή 16η Μαΐου τ.ἔ., τή χαρακτηριζόμενη ἀπό τήν Ἐκκλησία μας Κυριακή τῶν Μυροφόρων, θά προσθέταμε τῶν Τολμηρῶν, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα, ἐπεσκέφθη τόν ἱστορικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Ζαγκλιβερίου, πού τόσο ἐτίμησε καί ἀνέδειξε ὁ ἀείμνηστος Πρωτοπρεσβύτερος καί ἐκλεκτός παιδαγωγός π. Παναγιώτης Κορκόντζηλας ὁ ἐκ Πατρῶν Ἀχαΐας, πού διετέλεσε καί Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως ἐπί ἀοιδήμου Μητροπολίτου ΠΑΥΛΟΥ τοῦ Σοφοῦ.
Τόν ὑπεδέχθη μέ μεγάλη χαρά ὁ δυναμικός ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας Αἰδ. Οἰκ. π. Ἰωάννης Κωνσταντίνου, κατά σάρκα γαμβρός τοῦ ἀειμνήστου π. Παναγιώτου καί διάδοχός του, καθότι ἡ σημερινή Πρεσβυτέρα Ἰωάννα εἶναι ἡ ἐκλεκτή καί ἀγαπημένη του θυγατέρα. Μαζί του καί οἱ ἐνορίτες τοῦ Ἀγίου Γεωργίου μέ ἐπικεφαλῆς τήν Πρόεδρο τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Λαγκαδᾶ κα Βασιλεία Λούρδα, τόν Τοπικό Πρόεδρο κ. Νικόλαο Κοπαρανίδη καί τόν τέως ἐντεταλμένο Δημοτικό Σύμβουλο κ. Γεώργιο Κεμαλμᾶ.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος, μέ βάση τήν περικοπή ἀπό τό κατά Μᾶρκον Εὐαγγέλιο ( Μάρκ. ιε΄ 43- ιστ΄ 8) πού ἀναγνώστηκε, διεκήρυξε τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας στόν Ἀναστάντα Κύριό μας ὡς θεμέλιο λίθο τῆς Θεολογίας, βιούμενη ὡς καρδιά τῆς Ἁγιοεμπειρίας καί τοῦ Πιστεύω τῆς Ὀρθοδοξίας!
Τόνισε χαρακτηριστικά: «Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας εἶναι γεγονός ἱστορικά, ἁγιογραφικά καί θεολογικά μεμαρτυρημένο κατά τρόπον ἀναντίρρητο καί ἀπρόσβλητο. Καί τοῦτο διότι δέν μαρτυρεῖται καί δέν κατοχυρώνεται μόνο στά Εὐαγγέλια, ἀλλά καί σ’ ὁλάκερη τἠν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, τή ζωή τῶν Μαρτύρων καί τῶν Ἁγίων μας καί τή θύραθεν σοφία βιώνεται ὡς γεγονός μοναδικῆς καί σωστικῆς σημασίας γιά τόν ἂνθρωπο καί τόν σύμπαντα κόσμο. Σ’αὐτό ἐπάνω θεμελιώνει τήν ἱστορική του πραγματικότητα καί ὑπόσταση ὁ Χριστιανισμός. Ὁ Ἀναστάς Κύριος εἶναι Αὐτός πού τρώει μπροστά στούς Μαθητές Του, Αὐτός πού προσκαλεῖ νά Τόν ἀγγίξη ὁ Θωμᾶς (Ἰωάν. κ 19-29), Αὐτός πού οἱ Μαθητές ἀναγνωρίζουν στήν εὐλογία καί κλάση τοῦ ἄρτου, Αὐτός πού δέν εἶναι “πνεῦμα” (φάντασμα) ὁρατό (Λουκ. κδ΄ 38-40), ἀλλά συγκεκριμένο ὁρατό Πρόσωπο· ὁ ἀγαπημένος Διδάσκαλος. Αὐτός πού προσκυνοῦν οἱ Μαθητές στό ὄρος τῆς Γαλιλαίας ( Ματθ. κη΄ 18). Αὐτός πού στό ἀκρογιάλι τῆς Τιβεριάδος ἀποκαθιστᾶ τόν Πέτρο στό ἀξίωμά του καί γευματίζει μαζί τους (Ἰωάν. κα΄1-25), Αὐτός πού στήν πορεία πρός Ἐμμαούς ἀναθερμαίνει τίς κουρασμένες ψυχές τῶν Μαθητῶν (Λουκ. κδ΄13-35), Αὐτός πού ἐμφανίζεται στήν Μαγδαληνή Μαρία ( Μάρκ. ιστ’ 9-11), Αὐτός πού ἐνδύει τούς ἀποκαρδιωμένους Μαθητές μέ τή θεοπλημμύρα τῆς Αἰώνιας Ζωῆς, τῆς ἐκπηγαζούσης ἀπ’ Αὐτόν (Ματθ. κη΄16-20)»!
Καί κατέληξε ὁ Ἐπίσκοπός μας: «Ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος σημειώνει· “ Ὅταν ἔπλασε ὁ Θεός τόν Ἀδάμ, δέν τοῦ ἔβαλε στό σῶμα φτερά ὅπως στά πουλιά, ἀφοῦ ἔμελλε νά τοῦ δώση στήν Ἀνάσταση τά φτερά τοῦ Πνεύματος, γιά νά ὑψώνεται μέ αὐτά καί νά ἁρπάζεται ὅπου θέλει τό Πνεῦμα. Αὐτά τά νοητά φτερά ἔχουν δοθῆ ἀπό τώρα στίς ψυχές τῶν Ἁγίων καί τίς σηκώνουν ψηλά πρός τό οὐράνιο φρόνημα”. Δυστυχῶς, ζοῦμε μέσα σ’ ἕναν κόσμο πού ἡ ὕπαρξη πιά δέν ταυτίζεται μέ τή ζωή, κατά τόν ἱερό Αὐγουστῖνο. Μέ τήν Ἀνάστασή Του ὅμως ὁ Κύριος μεταμορφώνει τήν ὕπαρξη σέ Ζωή ἢ καλύτερα σέ Ἁγιοζωή!».
Πρό τῆς Ἀπολύσεως τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Μητροπολίτης μας προεχείρισε σέ Πρωτοπρεσβύτερο τόν π. Ἰωάννη Κωνσταντίνου, προσφέροντάς του τόν ἐπιστήθιο Σταυρό πού φοροῦσε ὁ ἲδιος. Ὁ π. Ἰωάννης σημειωθήτω εἶναι ἀπόφοιτος τῆς Παντείου Σχολῆς καί πατέρας τριῶν τέκνων, τό ἡλικιακά πρῶτο τῶν ὁποίων, δηλαδή ὁ Σάββας-Καλοτραπέζης, κατά τό παρελθόν Ἀκαδημαϊκό ἒτος εἰσήχθη στή Σχολή Ναυτικῶν Δοκίμων, τυγχάνει λίαν ἀγαπητός στόν Δεσπότη μας καί εἶναι τό καύχημα τῆς οἰκογενείας του!
Ἐπίσης ἐτέλεσε τό Ἱερό Μνημόσυνο τῶν ἀδελφῶν μας Γεωργίου καί Ἐλευθερίας ἀπό τό Ζαγκλιβέρι, προσθέτοντας στίς αἰτήσεις του τή δέηση πρός τόν Κύριο νά ἀναπαύση τήν ψυχή τοῦ ἂρτι κοιμηθέντος φίλου του, ἀειμνήστου Νικολάου Ἀτσόνιου, ἐκλεκτοῦ τεχνίτου, γλυκυτάτου Ἱεροψάλτου-Λαμπαδαρίου τῆς Ἐνορίας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Τριπόλεως καί στενοῦ συνεργάτου τοῦ Γέροντός του Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, καταγομένου ἀπό τό νησί τῆς Σίφνου, πιστοῦ ὂντως ἐργάτου τῆς Ἐκκλησίας καί τέκνου τιμίου τοῦ καυχήματος τῶν Σιφνίων, τῆς περιάκουστης Παναγίας τῆς Κανάλας.
{flickrset}72157719198665976|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}