Τήν Παρασκευή 30η Νοεμβρίου πανηγύρισε ἡ Κωμόπολη τῆς Περιστερᾶς στίς ὑπόρειες τοῦ Χορτιάτη τόν προστάτη καί ἒφορό της Πρωτόκλητο Ἃγιο ἒνδοξο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, τόν Πολιοῦχο τῶν Πατρῶν καί τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τόν ἱδρυτή. Βέβαια τό κόσμημα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ, ὁ πεντάτρουλλος Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Περιστερᾶς, πού χτίστηκε τά τέλη τοῦ 9ου μ.Χ. αἰῶνος ἀπό τόν μεγάλο ἀσκητή Ὃσιο Εὐθύμιο καί ἀποτελοῦσε τό καθολικό τῆς Ἀνδρώας Ἱερᾶς Μονῆς πού ὁ ἲδιος ἳδρυσε, αὐτήν τή στιγμή δέν λειτουργεῖ, διότι μέ φροντίδες τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας καί ἐπιχορήγηση ἀπό τό ΕΣΠΑ τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ καί τίς ἀνύστακτες φροντίδες τῆς Προϊσταμένης Ἐφορείας Ἀρχαιοτήτων Περιφερείας Θεσσαλονίκης κας Μαρίας Τσιάπαλη, τό κόσμημα αὐτό τῆς Καππαδοκικῆς Βυζαντινῆς Ἀρχιτεκτονικῆς ἀναπαλαιώνεται γιά νά βρῆ τήν προτινή του δόξα τή μεγάλη! Ἡ ἐνορία χρησιμοποιεῖ τήν εὑρισκόμενη παραπλησίως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ αἲθουσα πολλαπλῶν χρήσεων γιά νά ἐξυπηρετήση τίς λειτουργικές της ἀνάγκες.
Παρά ταῦτα δέν ἒλειψε ἡ μεγαλοπρέπεια στίς Ἀκολουθίες πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου καί ἡ προσέλευση τῶν πιστῶν ἦταν μεγάλη. Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ προέστη τῶν Ἀκολουθιῶν τοῦ Ὂρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας κατά τήν κυριώνυμο ἡμέρα πλαισιούμενος ἀπό τόν Παν. Ἀρχιμ. π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, Πρωτοσύγκελλο, τούς Αἰδ. Οἰκ. π. Κωνσταντίνο Σουφτᾶ, π. Γεώργιο Ράδο, τέως ἐφημέριο Περιστερᾶς καί π. Γεώργιο Τσιπλακίδη, τόν καί ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας καί τούς Διακόνους π. Γεώργιο Κυριάκου καί π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη. Στήν ὁμήγυρη προσῆλθαν ὁ Δήμαρχος Θέρμης κ. Θεόδωρος Παπαδόπουλος, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Βασίλειος Μουστάκας, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Γεώργιος Κουτσελᾶς, ὁ καί λαμπρός Πρωτοψάλτης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ Τοπικός Σύμβουλος κ. Δημήτριος Ντισλῆς καί ἡ Προϊσταμένη τῆς Ἀρχαιολογίας κ. Μαρία Τσιάπαλη.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στήν καταγωγή καί τήν προσωπικότητα τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ἀδελφοῦ τοῦ Πρωτοκορυφαίου Πέτρου ἀπό τήν Βηθσαϊδά τῆς Γαλιλαίας καί υἱοῦ τοῦ Ἰωνᾶ, ἁλιέως τό ἐπάγγελμα. Ἀναφορά ἰδιαίτερη ἒκανε ὁ Δεσπότης στό εὐαγγελικό ἀπό τό κατά Ἰωάννην ἀνάγνωσμα τῆς ἑορτῆς, στό ὁποῖο κυριαρχεῖ ἡ γνωριμία τῶν πρώτων Μαθητῶν μέ τόν Κύριο, ἡ ὁμολογία τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου περί τοῦ Κυρίου: «… ἲδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ.» ( Ἰωάνν. α΄36) καί ἡ ἐπίσημη ὁμολογία τοῦ Φιλίππου πρός τόν Ναθαναήλ περί τοῦ Κυρίου: «… ὃν ἒγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καί οἱ Προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τόν υἱόν τοῦ Ἰωσήφ τόν ἀπό Ναζαρέτ.» (Ἰωάνν. α΄46). Καί τοῦτο τό ἒπραξε γιά νά τονίσει κατηγορηματικά ὃτι ἡ πίστη μας στόν Χριστό ὡς τέλειο Θεό καί τέλειο ἂνθρωπο, ὡς τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος πού ἐνανθρώπησε γιά χάρη μας, γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου, δέν εἶναι χίμαιρα, δέν βασίζεται στό πιθανῶς καί στό ἲσως, ἀλλά στήν φιλολογικοϊστορική ὁμολογία τῶν Μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, τῶν αὐτοπτῶν καί αὐτηκόων μαρτύρων τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Λόγου καί κυρίως στή μαρτυρία τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Μέ ἂλλα λόγια, ὁ Ἐπίσκοπός μας μίλησε γιά τόν ἱστορικό Χριστό, γιά τήν ἱστορική μαρτυρία περί Αὐτοῦ τῶν Μαθητῶν Του, πού μέ τό στόμα τοῦ Μαθητοῦ τῆς ἀγάπης Ἰωάννου διεκήρυξαν: « Ὃ ἦν ἀπ΄ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν… καί αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περί τοῦ Λόγου τῆς ζωῆς… ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν…» (Α΄ Ἰωάνν. α΄1-3). Δηλαδή, « Ἐκεῖνο πού ὑπῆρχε, ὃταν ἂρχισε ἡ Δημιουργία τοῦ κόσμου, τό ὁποῖο μέ τά αὐτιά μας ἀκούσαμε ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι, τό ὁποῖο μέ τά μάτια μας εἲδαμε καλά, …τό ὁποῖο τά χέρια μας ἐψηλάφισαν, θέλω δηλαδή νά πῶ γιά τόν ἐνυπόστατο Λόγο, πού ἒχει μέσα Του ζωή καί τή μεταδίδει στούς ἂλλους… αὐτό ἀναγγέλλομε σέ σᾶς»! Ἡ πίστη μας λοιπόν, συνέχισε ὁ Δεσπότης, δέ βασίζεται στόν μύθο καί δέν βγαίνει ἀπό λογικά ἀνθρώπων, ἀλλά μᾶς παραδόθηκε ὡς θεόπνευστη ἀλήθεια ἀπό τό στόμα ἀληθῶν μαρτύρων.
Καί ἒληξε τό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος, μέ τό ποιό κατά τούς Μαθητές τοῦ Κυρίου, ἦταν τό μήνυμα καί τό ἒργο τοῦ Κυρίου ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων, βγαλμένο ἀπό τό στόμα τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀνδρέου, δηλαδή τοῦ Πρωτοκορυφαίου Πέτρου, ὁ ὁποῖος στήν Α΄ του Καθολική Ἐπιστολή γράφει : «… Χριστός ἒπαθεν ὑπέρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμόν ἳνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἲχνεσιν αὐτοῦ…»( Α΄ Πετρ. β΄21), δηλαδή, «… ὁ Χριστός ἒπαθε πρός χάριν σας καί ἂφησε σέ σᾶς παράδειγμα τέλειο πρός μίμηση, γιά νά ἀκολουθήσετε ἀκριβῶς πάνω στά ἀχνάρια Του…». Σκοπός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά βρῆ τόν Χριστό και νά περπατήση πάνω στά ματωμένα ἀχνάρια Του!
Πρό τῆς ἀπολύσεως ἀκολούθησε λιτανεία τῆς τιμίας εἰκόνος τοῦ Πρωτοκλήτου καί τῆς σεπτῆς Κάρας τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ ἐν Περιστεραῖς πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Παλλαδίου τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου.
{flickrset}72157702790587271|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}