Ἡ μνήμη τοῦ ἐνδόξου Προφήτου Ἠλιού τοῦ Θεσβίτου πού ἔζησε τόν 9ο αἰῶνα π.Χ. καί ἀνηρπάγη στούς οὐρανούς ἐν πυρίνῳ ἅρματι τιμήθηκε μέ μεγάλο πανηγύρι στόν ὁμώνυμο Ἱερό του Ναό στά Πετροκέρασα, στίς παρυφές τῆς Θεσσαλονίκης, ὅπου αἰῶνες τώρα οἱ φιλόχριστοι κάτοικοί του τοῦ ἀποδίδουν μεγίστη τιμή ὡς Προστάτη τους.
Τήν Παραμονή τῆς Ἑορτῆς, Κυριακή 19η Ἰουλίου ἐ.ἔ., τοῦ πανηγυρικοῦ ἑσπερινοῦ προέστη ὁ ἐπίτιμος Πρωτοσύγκελλος καί Ἱεροκῆρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παν. Ἀρχιμ. π. Χρυσόστομος Μαϊδώνης, συμπαραστατούμενος ἀπό ἀριθμό Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Στό κήρυγμά του ὁ π. Χρυσόστομος ἀνεφέρθη στή βιωτή τοῦ ἐνσάρκου ἀγγέλου καί τῆς κρηπίδος τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Οἰκονομίας, προβάλλοντας ἰδιαιτέρως τόν διωγμό τοῦ Προφήτου ἀπό τόν ἀσεβῆ βασιλέα Ἀχαάβ καί τήν σύζυγό του βασίλισσα Ἰεζάβελ. «Εἶναι εὐλογία γιά ἕναν τόπο, εἶπε ὁ ἔμπειρος ὁμιλητής, σάν ἔχει πιστούς Ἄρχοντες. Ἀντίθετα ἀποβαίνει συμφορά καί κατάρα γιά ἕναν τόπο, ὅταν ἔχη ἄπιστους, ἄθεους καί ἀντίχριστους Ἄρχοντες. Μεγαλύτερη συμφορά εἶναι ὅταν ἔχουμε καί Λαό πού ἐπηρεάζεται ἀπό τούς ἄπιστους Ἄρχοντές του καί δέν ἀντιδρᾶ στά καμώματά τους.
«Ἄπιστο Ἄρχοντα καί ἰδίως ἄπιστη καί θεομάχο Βασίλισσα, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, ἀλλά καί Λαό ἀποστάτη ἀντιμετώπισε ὁ Προφήτης Ἠλίας καί τούς ἤλεγξε. Ὁ ἔλεγχος βέβαια ἐπέφερε τόν διωγμό τοῦ Προφήτου. Ὁ Θεός ὅμως τόν φύλαξε καί τιμώρησε τούς Ἄρχοντες καί τόν Λαό μέ φοβερή ξηρασία. Ὅταν ἀμφότεροι συναισθάνθηκαν τό λάθος τους, δοξολόγησαν τόν ἀληθινό Θεό κι ὁ οὐρανός ἄνοιξε καί πότισε τή γῆ. Προσευχόμαστε, κατέληξε ὁ π. Χρυσόστομος, ὁ Θεός νά δίνη πιστούς Ἄρχοντες, ἀλλά καί νά πλουτίζη μέ Προφῆτες σάν τόν Ἠλία, γιά νά ἐπαναφέρουν στήν ὀρθή πίστη Ἄρχοντες καί ἀρχομένους»!
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς τοῦ πανηγυρικοῦ Ὄρθου καί τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τόν Παν. Ἀρχιμ. π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, τόν Αἰδ. Οἰκ. π. Ἀθανάσιο Κοῦκο, Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς Περιοχῆς καί Προϊστάμενο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐνορίας, τόν Αἰδ. Οἰκ. π. Μιχαήλ Γιαννάκοβ, τόν ταπεινό καί πρᾶο Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας, θεολόγο ἀπό τή Μολδαβία καί πατέρα πέντε τέκνων καί τούς Διακόνους π. Κωνσταντῖνο Ἰσαακίδη καί π. Θεόκλητο Παρδάλη.
Τά Πετροκέρασα, πού τό καλοκαίρι γεμίζουν ἀπό τή φύτρα τους πού ἔχει ξενιτευθῆ, προσῆλθαν στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Δήμαρχο Λαγκαδᾶ, Ἰατρό κ.Ἰωάννη Ταχματζίδη, τούς Ἀντιδημάρχους κ.κ. Γεώργιο Προκοπίδη καί Πέτρο Δοϊρανλῆ, τήν Πρόεδρο τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου κα Βασιλεία Λούρδα, τόν Πρόεδρο τῆς Κοινότητος κ. Ἀθανάσιο Καλαφάτη, τόν Πρόεδρο Ζαγκλιβερίου κ. Νικόλαο Κοπαρανίδη, τόν ἐπίτιμο Πρόεδρο τῆς Κοινότητος Πετροκεράσων καί τοῦ Παγχαλιδικοῦ Συλλόγου, ἐκλεκτό ἐκπαιδευτικό κ. Μιχαήλ Καρτσιώτη κ.ἄ. Τά ἀναλόγια λάμπρυναν μέ τήν παρουσία τους οἱ Μουσικολογιώτατοι κ.κ. Γρηγόριος Καλαφάτης, ὁ ὁποῖος ψάλλει στόν Καθεδρικό Ἱερό Ναό Ἁγίας Τριάδος Ν. Κηφισίας Ἀθηνῶν μέ καταγωγή ἀπό τά Πετροκέρασα, Ἀθανάσιος Καλαφάτης, Ἀθανάσιος Φράγκου καί Ἠλίας Παπαδόπουλος.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη καί ἑρμήνευσε πρακτικά τόν ὅρο ΠΡΟΦΗΤΗΣ, πού τιμᾶ ἰδιαιτέρως τόν Καιρό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί χαρακτηρίζει κυριολεκτικά τόν σήμερα ἑορτάζοντα Ἠλιού τόν Θεσβίτη. Μετέφερε στό ἀκροατήριο τήν ἐξαιρετική ἐπ’ αὐτοῦ θέση τοῦ οὐρανοβάμονος Παύλου πού γράφει στήν πρός τοῦ Ἑβραίους του Ἐπιστολή: «Πολλές φορές καί μέ πολλούς τρόπους κατά τόν πρό τοῦ Χριστοῦ παλαιότερο καιρό μίλησε ὁ Θεός στούς προγόνους μας διά μέσου τῶν Προφητῶν· πρόσφατα δέ, πού πῆρε τέλος ἡ Παλαιά Διαθήκη, μᾶς μίλησε διά μέσου τοῦ Υἱοῦ Του, τόν Ὁποῖο κατέστησε κληρονόμο καί Κύριο ὅλων τῶν κτισμάτων, διά τοῦ Ὁποίου ἐδημιούρησε καί ὅλα ὅσα ἔγιναν ἐν χρόνῳ, δηλαδή ὁρατά καί ἀόρατα» (Ἑβρ. α΄1-2). Ἄραγε, τόνισε ὁ ὁμιλητής, οἱ Προφῆτες εἶναι τό στόμα τῆς ἁγιοτριαδικῆς Θεότητος, τό στόμα τοῦ Πατρός, δηλαδή τό στόμα τοῦ Θεοῦ Ἰαχβέ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἦσαν ἐκεῖνοι πού προετοίμασαν τόν ἐκλεκτό τοῦ Θεοῦ Ἰσραηλιτικό Λαό, γιά νά δεχθῆ τόν Ἐμμανουήλ, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος πού σαρκώθηκε καί ἔγινε, ὄντας τέλειος Θεός, καί τέλειος ἄνθρωπος, δηλαδή Θεάνθρωπος. Τοῦτο τό διερμηνεύει καί πάλι ὁ Θεῖος Παῦλος στήν Α΄ πρός Τιμόθεον Ἐπιστολή του, λέγοντας: «Καί ὁμολογουμένως, μέγα εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθοῦς πίστεώς μας, πού ἀποκαλύφθηκε ὡς θησαυρός αἰώνιος καί παραδόθηκε ἀπό τόν Θεό στήν Ἐκκλησία. Δηλαδή, Θεός ἐφανερώθη σαρκωμένος, ἀποδείχθηκε καί πιστοποιήθηκε ἀληθής διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔγινε ὁρατός στούς ἀγγέλους, ἐκηρύχθηκε μεταξύ τῶν ἐθνικῶν – εἰδωλολατρῶν, πιστεύθηκε ἀπό τόν κόσμο ὡς Θεάνθρωπος καί ἀναλήφθηκε μέ δόξα!» (Α΄ Τιμ. γ΄16).
Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος: «Τό “σεσιγημένο μυστήριο”, δηλαδή, τό κρυφό νοικοκυρεμένο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή Σωτηρία τοῦ Κόσμου, πού πραγματώθηκε ἐν Χριστῷ, στό Πρόσωπο καί μέ τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἡ κατά Χριστόν Οἰκονομία, τά μεγαλεῖα πού ἔπραξε ὁ Θεός στό Πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ Του, τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, αὐτό τό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας τό προετοίμασε καί τό δίδαξε στόν Λαό Του μέ τό στόμα τῶν Προφητῶν! Οἱ Προφῆτες ἔγιναν οἱ Ἀπόστολοι καί Κήρυκες τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ κατά τήν Παλαιά Οἰκονομία, κατά τόν καιρό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Κρηπίδα τῶν Προφητῶν εἶναι ὁ Προφήτης Ἠλίας, πού ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης φανερώνεται μέ τόν Κύριο κατά τή Μεταμόρφωσή Του καί πάλι ἀναμένεται νά Τόν ὁμολογήση ὡς Πρόδρομός Του κατά τή Δευτέρα Ἔλευση καί Παρουσία Του!»
{flickrset}72157715186541298|||155253811@N05|Y{/flickrset}