Τό Σάββατο 12η Δεκεμβρίου τ.ἔ., πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τόν θαυματουργό Ἐπίσκοπο Τριμυθοῦντος τῆς Κύπρου καί Πολιοῦχο Κερκύρας, Ἅγιο Σπυρίδωνα, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος, συνοδευόμενος ἀπό τούς Πανοσ. Ἀρχιμανδρῖτες π. Λεόντιο Καρίκα, π. Στέφανο Τσιγκερλιώτη καί π. Νέστορα Γρίμπα – τόν καί Ἐφημέριο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ –, τόν Αἰδ. Οἰκ. π. Γεώργιο Κυζιρίδη καί τούς Ἱεροδιακόνους π. Μελέτιο Τσόγκα καί π. Γεώργιο Κυριάκου, ἐπεσκέφθη τόν πανηγυρίζοντα ὁμώνυμο Ἱερό Ναό τῆς Ἐνορίας Περιστερῶνος, ὅπου προέστη τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς λαμπρᾶς Θείας Λειτουργίας.
Ὁ Λαός τῆς τοπικῆς Κοινότητος προσῆλθε νά τιμήση τόν θαυματουργό Ἅγιό του, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἀντιδήμαρχο Βόλβης κ. Θεόδωρο Ἰορδανίδη καί τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Ἡρακλῆ Καραϊσαρίδη.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος παρετήρησε ὅτι ἡ βιωτή τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος παραπέμπει στήν ἐπιτέλεση τοῦ θαύματος μέσα στό χαριτοφόρο κλῖμα τῆς Ἐκκλησίας, γεγονός εὐλογημένο καί ὑπερμέγιστη δωρεά πού ἔχει ἀνάγκη σήμερα ὁ κόσμος γιά νά ζήση. Περιεστράφη δέ ὁ λόγος του στήν ἀπάντηση τοῦ ἐρωτήματος τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου: «Τί εἶναι θαῦμα καί κάτω ἀπό ποιές προϋποθέσεις τελεσιουργεῖται;» Ἀναλύοντας τή διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως περί τοῦ θαύματος ὁ ὁμιλητής διευκρίνισε ὅτι κατ’ οὐδένα τρόπον θαῦμα θεωρεῖται “ἡ κατάργησις τῶν νόμων τῆς φύσεως”!
Ἀντιθέτως μέ ἀναφορές μέσα ἀπό τά τέσσερα Εὐαγγέλια καί μάλιστα μέ στοιχεῖα ἀπό τίς περικοπές τῶν Εὐαγγελιστῶν περί τῆς θεραπείας τοῦ παραλύτου, τοῦ τυφλοῦ, τῆς Χαναναίας καί τῆς αἱμορροούσης κ.λ.π. ἀπό τόν Κύριο, κατέδειξε ὅτι ὄχι μόνο ἀπορρίπτεται ἡ λογική καί διαστρέφεται τό “φυσικόν” τοῦ κόσμου κατά τήν ἐπιτέλεση τοῦ θαύματος, ἀλλά θαῦμα εἶναι “σημεῖον”, δηλαδή, ὡς ἀναφέρεται καί εἰς τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιον καί μάλιστα στήν περικοπή τοῦ Γάμου στήν Κανᾶ, εἶναι “σημάδι” – φανέρωση, ἔστω καί μικρή, τοῦ μεγαλείου τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ!
Θαῦμα, συνέχισε ὁ Δεσπότης, σημαίνει ἕνα ἀνοιχτό παράθυρο στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, σημαίνει μιά θύρα ἀνοιχτή στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, πού ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐκήρυξε τήν ἔλευσή της στόν κόσμο, μέ τήν ἔναρξη τῆς κατά Θεόν Οἰκονομίας Του, δηλαδή τοῦ δημοσίου – φανεροῦ ἔργου Του, πού ἦταν καί εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου. Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, κατέληξε ὁ Δεσπότης, εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ αὐτόρριζα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί σ’ αὐτήν τήν Βασιλεία ὁ Κύριος καλεῖ τόν καθένα ἀπό μᾶς νά γίνουμε μέτοχοι, προσκαλῶντας μας μέ τή φωνή καί τά ἔργα τῶν “Φίλων” Του, δηλαδή τῶν Ἁγίων. Δέν ἐπιτελοῦν τά θαύματα οἱ Ἅγιοι• ὁ Θεός τά ἐπιτελεῖ διά τῶν Ἁγίων Του, πού εἶναι οἱ ὁδοδεῖκτες καί οἱ φάροι πού ὁδηγοῦν ἀπαρασάλευτα καί ἀπλανῶς στόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ, δηλαδή στήν ἀτελεύτητη Βασιλεία Του.
[widgetkit id=391]