Τή Δευτέρα τοῦ Πάσχα, τῆς λεγομένης Διακαινησίμου ἑβδομάδος, γιόρτασε γιά φέτος πανηγυρικά ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἔνδοξο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τόν Τροπαιοφόρο, μιᾶς καί ἡ μνήμη του συνέπεσε μέ τό Μέγα Σάββατο, κάτι πού ἀπέτρεπε τό μέγα πανηγύρι πρός τιμήν του. Ἔτσι, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους του π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα καί π. Νικόλαο Τσεπίση μετέβη στόν περικαλλῆ καί ἱστορικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Ζαγκλιβερίου, ὅπου προέστη τοῦ Ἀναστασίμου Ὄρθρου καί τῆς ἐπακολουθησάσης λαμπροφόρου Θείας Λειτουργίας. Τόν πλαισίωσαν ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Αἰδ. Πρωτ. π. Ἰωάννης Κωνσταντίνου καί ὁ Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Ἀκυλίνης Ζαγκλιβερίου Αἰδ. Οἰκ. π. Ἀθανάσιος Κοῦκος, ὁ καί Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς περιοχῆς.
Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου περίμενε τούς πάντες καταστόλιστος καί φροντισμένος ἀπό τήν ἀγάπη τῶν Ζαγκλιβερινῶν καί τοῦ Ἐφημερίου του π. Ἰωάννου. Ἀλλά συγχρόνως τά πάντα προέδιδαν τήν πνευματική παρουσία τοῦ ἀειμνήστου Πρωτ. κυροῦ Παναγιώτη Κορκόντζιλα, πενθεροῦ τοῦ π. Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος καί τόν διεδέχθη. Ἄλλωστε τά πάντα στό Ζαγκλιβέρι φέρουν τή σφραγίδα τοῦ π. Παναγιώτου, ὁ ὁποῖος ἀνέδειξε καί τόν τόπο καί τήν ἱστορική Ἐκκλησία. Ὅμως, ὀφείλουμε νά ὁμολογήσουμε ὅτι ὁ π. Ἰωάννης μέ τήν Πρεσβυτέρα του Ἰωάννα κρατοῦν ψηλά καί τήν τάξη καί τή φροντίδα τῆς Ἐνορίας. Μπράβο τους!
Οἱ Ζαγκλιβερινοί προσῆλθαν μέ μεγάλη παρρησία στό πανηγύρι καί ἐτίμησαν τόν Ἅγιό τους, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Βουλευτή καί τ. Ὑπουργό κ. Θεόδωρο Καράογλου, τόν Δήμαρχο Λαγκαδᾶ κ. Ἰωάννη Ταχματζίδη, τόν Πρόεδρο τῆς Κωμοπόλεως κ. Νικόλαο Κοπαρανίδη, τήν Πρόεδρο τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Λαγκαδᾶ κα Βασιλεία Λούρδα, τήν Ἀντιδήμαρχο Τεχνικῶν Ὑπηρεσιῶν κα Ἄννα Σαρίκου, τόν Πρόεδρο ΔΕΥΑΛ κ. Γεώργιο Ξενιτίδη καί τόν Ἀντιπρόεδρο αὐτῆς κ. Ἀθανάσιο Μπούρα.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἔπλεξε τό ἐγκώμιο τοῦ Μεγαλομάρτυρος Τροπαιοφόρου Ἁγίου πού ἐκ πατρός ἦταν Καππαδόκης καί ἐκ μητρός Παλαιστίνιος καί μάλιστα ἐκ τῆς πόλεως τῆς Λύδδας. Ὄντως ὑπῆρξε μέγας Μάρτυς τῆς Ἐκκλησίας, καθότι εἶχε ἀνυψωθῆ στό ἀξίωμα τοῦ Τριβούνου, δηλαδή χιλιάρχου τῆς ρωμαϊκῆς Ἀυτοκρατορίας καί στούς πολέμους φάνηκε λαμπρός καί τροπαιοφόρος, γι’ αὐτό και ἡ ἐπωνυμία του. Κατά τούς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ μέ παρρησία ὁμολόγησε τήν πίστη του στόν Χριστό καί ὑπέμεινε πολυειδεῖς βασάνους γιά Αὐτόν, ὁδηγήσας πολλούς στήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας. Τό 296 μ.Χ. μαρτύρησε μεγαλόπρεπα καί ἀπό τόν δοῦλο του μετεφέρθη στήν κωμόπολη τῆς Λύδδας τῆς Παλαιστίνης, πατρίδα τῆς μητέρας του, ὅπου καί κατετέθη τό Ἱερό του Λείψανο στόν μέχρι σήμερα πρός τιμήν του ἀνεγερθέντα Ναό.
Στή συνέχεια ὁ Ἐπισκοπός μας διερωτήθη καί ἀπήντησε στό ποιά ἦταν ἡ αἰτία ὁ Ἅγιός μας πού κατεῖχε τόσο ὑψηλή κοινωνική καί στρατιωτική θέση νά ἐγκαταλείψη ὅλες τίς δόξες αὐτές καί νά φτάση στό φοβερό του Μαρτύριο. Ἡ ἀπάντηση, εἶπε ὁ ὁμιλητής, δίδεται ἀπό τό λαμπρό περιβάλλον τοῦ Πάσχα, πού ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία βιώνει μοναδικά: Ἡ πίστη στόν Ἀναστάντα Κύριό μας, αὐτή πού ὁδήγησε ἑκατομμύρια Μαρτύρων μέ ὑψηλό τό φρόνημα νά ὁμολογήσουν “Χριστόν καί Τοῦτον ἐσταυρωμένον καί Ἀναστάντα” μέσα σέ Ἀμφιθέατρα, Βήματα Ἐξουσίας καί Παλάτια! Δέν δικαιολογεῖται διαφορετικά τόση προσφορά Μαρτυρικοῦ Αἷματος νά πορφυρώνη τόν Μανδύα τῆς Ἐκκλησίας παρά μόνο ἡ Πίστη στόν Ἀναστάντα Χριστό!
Εὐχόμαστε ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καί ἡ Ἐνορία του ἀπό χαρᾶς εἰς χαράν νά μεταβαίνουν καί ἀπό χάριτος Κυρίου Ἀναστάντος εἰς χάριν.
Περισσότερες φωτογραφίες
{flickrset}72177720298388775|573|430|155253811@N05|Y{/flickrset}
{youtube}JZttwHoXeQc{/youtube}