Τό Σάββατο, 5η Ἀπριλίου 2014, γιόρτασε μέ κάθε μεγαλοπρέπεια τό Παρεκκλήσιο τῆς Παναγίας τοῦ Ἀκαθίστου, τῆς Παναγούδας ὡς συνηθίζεται νά ἀποκαλεῖται, στό Ἵδρυμα Ἀγάπης Ἀρναίας, ὅπου φιλοξενοῦνται εἴκοσι γέροντες ἀδελφοί μας. Ἐκεῖ εὑρίσκεται θησαυρισμένη ἡ θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία καί λιτανευτικῶς μεταφέρεται στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου ἑκάστη Παρασκευή τοῦ Ἀκαθίστου γιά νά τιμηθῆ ὡς ἁρμόζει ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός καί ἐπιστρέφει καί πάλι τήν ἰδία ἡμέρα στό Ἵδρυμα.
Τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τούς Πανοσιολογιωτάτους Ἀρχιμανδρίτας π. Βενέδικτο Τάντη τόν Νεοσκητιώτη καί π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, Πρωτοσύγκελλο καί Διευθυντή τοῦ Ἱδρύματος καί τούς Αἰδεσιμωτάτους π. Ἀθανάσιο Κοῦκο, π. Νικόλαο Ματθαῖο καί π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη.
Ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ κατέκλυσε τό Παρεκκλήσιο καί τόν προαύλειο χῶρο του, τιμώντας τήν Μητέρα τοῦ ἀναπλασμένου κόσμου πού ἐφύτρωσε ἀπό τά σπλάγχνα της. Παρόντες καί οἱ Ἄρχοντες τοῦ τόπου, ὁ Δήμαρχος Ἀριστοτέλη κ. Χρῆστος Πάχτας, ὁ τέως Δήμαρχος κ. Στέργιος Καραστέργιος, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Ἰωάννης Λαμπρινός, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Ἀθανάσιος Τσάλας, Δημοτικοί Σύμβουλοι, πολιτευτές κ.ἄ..
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, ὡς κορωνίδας τῆς ὑλικοπνευματικῆς Δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, τιμώντας τό γεγονός, καθώς εἶπε, ὅτι ἡ πανήγυρις ἐτελεῖτο σ’ ἕνα Εὐαγές Ἵδρυμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὅπου διακονεῖται ὁ ἄνθρωπος, οἱ Γέροντες, πατέρες καί μητέρες μας. Ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, εἶπε ὁ ὁμιλητής, ἔγκειται στόν τρόπο τῆς δημιουργίας του καί κυρίως στήν “ποιότητα” πού τοῦ προσέδωσε κατ’αὐτήν ὁ Δημιουργός του καί Θεός μας. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε ἀπό τόν Θεό πρόσωπο, τόν προίκισε ὁ Δημιουργός του μέ προσωπικότητα, προσδίδοντας προσωπικό χαρακτῆρα στή ζηλευτή ὕπαρξή του. Ἐκεῖνο πού διαφοροποιεῖ τήν προσωπική ἀνθρώπινη ὕπαρξη ἀπό κάθε ἄλλη μορφή ὑπάρξεως, εἶναι ἡ αὐτοσυνειδησία καί ἡ ἑτερότητα τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ αὐτεπίγνωση, δηλαδή, τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως ὅτι εἶναι ἕνα ὄν μέ μοναδική ταυτότητα πού τό διαφοροποιεῖ ἀπό κάθε ἄλλο ὄν καί συνάμα ἡ καθοριστική βεβαιότητα ὅτι ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι μοναδικός, ἀνόμοιος καί ἀνεπανάληπτος χαρακτήρας, πράγματα πού καθορίζουν τήν ὕπαρξη καί τήν ἀξία του. Ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, τόνισε ὁ Δεσπότης, ἔγκειται στό ὅτι ἐδημιουργήθη ὡς “τό ἀπεικόνισμα τῆς Θείας Φύσεως”!
Ὅ,τι συνιστᾶ τόν ἄνθρωπο, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, εἶναι ἡ δυνατότητά του νά βρίσκεται ἀπέναντι σέ κάποιον ἤ κάτι, νά ἔχη ὄψη πρός κάποιον ἤ κάτι. Τό “ἄνοιγμά” του πρός τόν ἄλλο, ἡ ἐπικοινωνία μέ τόν ἄλλο, μ’ ἄλλα λόγια, εἶναι ζήτημα ζωῆς καί θανάτου γιά τόν ἄνθρωπο, γιατί ἡ “συνάντηση” μέ τόν ἄλλο προσφέρει ἐμπειρίες αὐτοσυνειδησίας πού “θεραπεύουν”, πολλές φορές, τό ἴδιο τό ἄτομο πού προσφέρει καί ἀγαπάει (Ἰωάννης Κορναράκης). Ἡ καλωσύνη, ἡ “καλημέρα” τοῦ ἄλλου, ἡ προθυμία, τά εὐγενικά ἀνθρώπινα αἰσθήματα πού ξεχειλίζουν ἀνιδιοτελῶς ἀπό ἀνθρώπινες καρδιές πού ξέρουν καί θέλουν νά ξανοίγωνται στόν ἄλλον, συνιστοῦν δροσοσταλίδες πού ἀνακουφίζουν, ἀναπλάθουν, γλυκαίνουν καί χαριτώνουν τήν ποιότητα τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων καί τελικά ἔχουν τεράστια θεραπευτική ἀξία.
Νά ἡ ἀνάγκη, εἶπε ὁ Δεσπότης, νά δίνης γιά τόν ἄλλον, νά θυσιάζεσαι καί νά “καίγεσαι” γιά τόν ἄλλον. Γιατί αὐτός πού δίνει παίρνει• κι ὅσα περισσότερα δίνει ἀπό καρδιᾶς, τόσο περισσότερο παίρνει. Ὅσο ξανοίγεται ἀνιδιοτελῶς στόν ἄλλο, χωρίς νά περιμένη ἀνταπόδοση, τόσο περισσότερο παίρνει τόν ἑαυτό του πίσω πλουτισμένο, τόσο τόν “θεραπεύει”, τόν παίρνει πίσω θεραπευμένο!
Στό σημεῖο αὐτό μακάρισε ὁ Σεβασμιώτατος τούς κεκοιμημένους κτίτορες τοῦ Ἱδρύματος, μέ πρῶτο τόν Προκάτοχό του κυρό ΝΙΚΟΔΗΜΟ καί ἐδεήθη ὑπέρ ὑγείας ὅλων ὅσοι συνέβαλαν στήν ἵδρυσή του καί συμβάλλουν στήν ὁμαλή συνέχεια καί πορεία του, τούς δωρητές, ἀνακαινιστές, ἀφιερωτές τοῦ Ἱδρύματος Ἀγάπης καί ὅσους προσφέρουν ἐθελοντικά καί ἀνιδιοτελῶς προσωπική ἐργασία, γιά νά μένη ἀνοικτό καί ἀξιοπρεπές τό παλλάδιο τοῦτο.
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἀκολούθησε περιφορά τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Θεοτόκου πέριξ τοῦ Ἱδρύματος, εύλογήθησαν τά νηστίσιμα ἐδέσματα καί ἀκολούθησε τό “κουρμπάνι” στόν ειδυλλιακό αὐτό χῶρο τῆς Στέγης τῶν Γερόντων μας.
Μακάρι ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός νά σκέπη τό Ἵδρυμα τοῦτο, φωτίζοντας Ἄρχοντες, Λαό καί Ἱερό Κλῆρο ὥστε νά μένη “ἀνοιχτή” αὐτή ἡ “θύρα” ἀγάπης γιά τόν ἐμπερίστατο πρεσβύτερο ἀδελφό μας, ἀπολαμβάνοντας τῆς ἐμπιστοσύνης καί κυρίως τοῦ στηριγμοῦ τῆς κοινωνίας!
[widgetkit id=110]