Τήν Κυριακή 19η Ἰανουαρίου τ.ἒ. (ΙΒ΄ Λουκᾶ), ἡ Ἱερισσός στόν Καθεδρικό της Ναό τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου, γιόρτασε μέ κάθε μεγαλοπρέπεια καί σέ κλῖμα κατάνυξης τόν πρῶτο κατά τήν Παράδοση Ἐπίσκοπό της, τόν Ἃγιο Μακάριο, ὁ ὁποῖος ἢκμασε κατά τούς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καί Θεοδοσίου καί ἐκοιμήθη ἐπί τῆς Βασιλείας τοῦ Ἀρκαδίου (395-408μ.Χ.). Τῆς ὃλης Πανηγύρεως προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τόν Παν. Ἀρχιμ. π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, Ἱεροκήρυκα καί ἐπίτιμο Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, τούς Ἐφημερίους τῆς Ἱερισσοῦ, Αἰδ. Πρωτ. π. Βασίλειο Ἀνυφαντῆ καί π. Μακάριο Ζωνάρα, τόν καί ἐκλεκτό Ἐφημέριο τῆς Παναγίας, πού φέρει τό ὄνομα τοῦ ἑορτάζοντος Ἁγίου καί τούς Διακόνους π. Κωνσταντῖνο Ἰσαακίδη καί π. Θεόκλητο Παρδάλη.
Ὁ Λαός τῆς Ἱερισσοῦ πού τιμᾶ τή μνήμη τοῦ Ἁγίου Μακαρίου ὑπερεπλήρωσε τόν ὡραιότατα εὐπρεπισμένο Ἱερό Ναό, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἀντιδήμαρχο Ἀριστοτέλη κ. Ἀλέξιο Ἀντωνίου, τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Βασίλειο Καλαϊτζῆ, πολλούς Δημοτικούς καί Τοπικούς Συμβούλους κ.ἂ.
Τόν Πανηγυρικό τῆς ἡμέρας ἐξεφώνησε ὁ π. Χρυσόστομος Μαϊδώνης, ὁ ὁποῖος γλαφυρότατα περιέγραψε τήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερισσό, πού τήν ἳδρυσε ὁ ἲδιος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, καθώς ἡ Παράδοση καί τά ἁγιογραφικά κείμενα παρουσιάζουν. Ὁ ὁμιλητής ἀνεφέρθη στό ὃτι ὁ Ἃγιος Μακάριος διετέλεσε Ἐπίσκοπος Ἱερισσοῦ, Σταγείρων καί Ἂθωνος, Ἐπισκοπή πού ὑπήγετο στόν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. Οἱ πληροφορίες τοῦ π. Χρυσοστόμου γιά τόν Ἃγιο Μακάριο εἶναι καταγεγραμμένες στόν ὑπ’ ἀριθμ. 123 χειρόγραφο κώδικα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κωνσταμονίτου Ἁγίου Ὂρους, συγγραφέντα ὑπό τοῦ Δοσιθέου τοῦ Λεσβίου Κωνσταμονίτου τό 1845.
Ὁ ἱεροκῆρυξ διευκρίνισε ὃτι νεοχειροτονημένος Ἐπίσκοπος ὁ Ἃγιος συναντήθηκε μέ τόν Ἃγιο Κωνσταντίνο Τόν Μέγα, πού ἀναζητοῦσε τόπο γιά νά χτίση τή Νέα Ρώμη. Ὁ Ἃγιος τόν ἀπέτρεψε, λέγοντας ὃτι ὀ Ἂθως εἶναι κλῆρος τῆς Παναγίας καί τόπος ἡσυχίας τῶν Μοναχῶν καί τοῦ πρότεινε νά παραιτηθῆ ἀπό τήν ἀπόφασή του, ὃπως καί ἒγινε. Κατά τούς χρόνους τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου ὁ Ἃγιος καταδιώχθηκε καί ἀναγκάστηκε νά καταφύγη στόν Ἂθωνα, ὃπου ἡ Θεοτόκος τόν ἀξίωσε νά γίνη ὁ δεύτερος κτήτορας τῆς Μονῆς Κωνσταμονίτου, μετά ἀπό τόν Ἃγιο Κωνσταντῖνο.
Περαίνοντας τόν λόγο ὁ π. Χρυσόστομος παρετήρησε ὃτι ὁ Ἃγιος Μακάριος ἀνεδείχθη σέ ἓναν ἀσκητή Ἐπίσκοπο, γιά τοῦτο καί ὁ δωρεοδότης Κύριος τόν ἁγίασε καί τόν ἐθέωσε. Ζήτησε δέ ἀπό τό ἀκροατήριο τή μίμηση τῶν ἐπιλογῶν τοῦ Ἁγίου ἀσκητοῦ πρώτου Ἐπισκόπου Ἱερισσοῦ Μακαρίου, ὣστε ἡ Ἐκκλησία ἡ σημερινή τοῦ Κυρίου νά βαδίζη στά αἱμάτινα καί ἀσκητικά βήματα τῶν πρώτων Χριστιανικῶν χρόνων.
Τέλος ὁ Σεβασμιώτατος πρό τῆς ἀπολύσεως, εὐχήθη τά δέοντα στόν ἂγοντα τά ὀνομαστήριά του π. Μακάριο, χαρακτηρίζοντάς τον ὡς ἓνα ἁγνό Λευΐτη τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου.
{flickrset}72157712754359932|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}