Ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ καί μέ τήν πρωτοβουλία τοῦ Συλλόγου Γαλατισταίων Θεσ/νικης «ΑΝΘΕΜΟΥΣ» ξεκίνησαν μέ τόν τίτλο «Β΄ ΙΓΝΑΤΕΙΑ» οἱ ἐκδηλώσεις στήν Γαλάτιστα τῆς Χαλκιδικῆς.
Οἱ ἐκδηλώσεις εἶναι ἀφιερωμένες στόν ἡρωϊκό Ἐπίσκοπο Ἀρδαμερίου Ἰγνάτιο (1764-1839) καί στό ὁλοκαύτωμα τῆς Γαλάτιστας κατά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821.
Οἱ ἐκδηλώσεις ἄρχισαν τήν Κυριακή 6 Ὀκτωβρίου, μέ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, στόν Ἱερό Ναό Παναγίας Γαλάτιστας, τήν ὁποία τέλεσε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἱερισσοῦ κ. Θεόκλητος. Στό τέλος τελέσθηκε μνημόσυνο γιά τόν ἡρωϊκό ἐπίσκοπο Ἀρδαμερίου Ἰγνάτιο καί τόν Ἐθνομάρτυρα Ἱερισσοῦ Ἰγνάτιο καί τούς θυσιασθέντας κατά τό ὁλοκαύτωμα τῆς Γαλάτιστας τό 1821. Τήν προσωπικότητα τοῦ Ἐπισκόπου Ἰγνατίου καί τά γεγονότα τῆς Ἐπαναστάσεως τῆς Χαλκιδικῆς παρουσίασε στήν ὁμιλία του ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Μητροπόλεως Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Μαϊδώνης.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἐπαίνεσε τό Σύλλογο Γαλατισταίων Θεσ/νίκης γιά τήν πρωτοβουλία τῶν ἐκδηλώσεων καί μίλησε «γιά τήν ἀξιοποιήση τῆς ἐλευθερίας καί τήν ἀποφυγή διχασμῶν μέσα στήν κοινωνία».
Στή συνέχεια ἔγινε ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Τρισάγιο στό Ἡρῶον τῶν πεσόντων, κατάθεση στεφάνων καί χόρεψε δημοτικούς χορούς τό χορευτικό τῆς Γαλάτιστας.
Οἱ ἐκδηλώσεις θά συνεχισθοῦν κάθε ἀπόγευμα μέχρι τήν Παρασκευή στό Ἀγάπειο Ἵδρυμα μέ ὁμιλίες καί ἄλλες πολιτιστικές ἐκδηλώσεις.
Ὁ Ἐπίσκοπος Ἀρδαμερίου Ἰγνάτιος γεννήθηκε τό 1764 στά Ἀμπελάκια. Μορφώθηκε στήν ἰδιαίτερη πατρίδα του καί τήν Θεσ/νίκη. Ἐξάσκησε τό ἐπάγγελμα τοῦ δασκάλου. Ἦταν μεγάλο τό πάθος του γιά τήν παιδεία. Τό 1804 τόν βρίσκουμε Ἐπίσκοπο Ἀρδαμερίου. Ὀργάνωσε ὑποδειγματικά τό ἐκπαιδευτικό σύστημα στήν Ἐπισκοπή του. Φρόντισε γιά τήν ἵδρυση σχολείων, δίδασκε ὁ ἴδιος καί σπούδαζε ἐξ ἰδίων πολλά φτωχά παιδιά.
Τό 1818 εὑρισκόμενος στό Ἅγιον Ὄρος μυήθηκε στήν Φιλική Ἑταιρεία καί ἔγινε καί ὁ ἴδιος μυητής. Ὅταν ξέσπασε ἡ Ἐπανάσταση στή Χαλκιδική τό 1821 ἐπαναστατεῖ ὁ ἴδιος τήν Γαλάτιστα. Γιά νά ξεσηκώσει τούς ραγιάδες τόλμησε καί ἔκαψε τή Μητροπολιτική κατοικία λέγοντας «ἄν χαθοῦμε δέν θά τήν ἔχουμε ἀνάγκη, ἄν ἐλευθερωθοῦμε θά τήν κάνουμε καλύτερη».
Μετά τήν καταστροφή τῆς Χαλκιδικῆς συνεχίζει τόν ἀγῶνα στήν Νότια Ἑλλάδα.
Τό 1824 τοποθετεῖται τοποτηρητής στήν Μητρόπολη Μονεμβασίας, στῆς ὁποίας τά σχολεῖα δίδαξε.
Τό 1828 ἔρχεται στήν Γραμποῦσα τῆς Κρήτης, ὅπου κτίζει Ναούς, σχολεῖα καί ἐνισχύει τόν ἀπελευθερωτικό ἀγῶνα τῶν Κρητῶν.
Τό 1833 ὁ Ὄθωνας τόν τοποθετεῖ μέλος τῆς ἐπιτροπῆς ἀναδιοργάνωσης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἐκεῖ μέ τόν Κων/νο Οἰκονόμο τόν ἐξ Οἰκονόμων ἀντιτίθενται στό Αὐτοκέφαλο καί στήν ἀπόσχιση ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.
Τό 1834 τοποθετεῖται στήν Μητρόπολη Γόρτυνος καί Μεγαλουπόλεως.
Τό 1839 γίνεται μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Εὑρισκόμενος στήν Ἀθῆνα παρέδωσε τήν τιμία του ψυχή στίς 17 Σεπτεμβρίου 1839 σέ ἡλικία 75 ἐτῶν. Ἐνταφιάσθηκε στήν Ἱερά Μονή Πετράκη, ὅπου καί μέχρι σήμερα ὁ τάφος του.
[widgetkit id=30]