Τήν Παρασκευή 20η Μαρτίου τ. ἔ. στίς 7 ἡ ὥρα τό ἀπόγευμα, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ προέστη τῆς Ἀκολουθίας τῶν Δ΄ Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου στόν πάγκαλο Ἱερό Ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν τῆς Κωμοπόλεως τοῦ Παλαιοχωρίου. Τόν Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν στήν λαμπρά Ἀκολουθία ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰγνάτιος Ριγανᾶς, ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νικόδημος Δράκος καί ὁ Διάκονος π. Γαβριήλ Καλαϊτζῆς.
Ὁ Ἱερός Ναός τῶν Ταξιαρχῶν εὐπρεπισμένος στό ἔπακρον, καταστόλιστος μέ ἄνθη εὐγνωμοσύνης πρός τήν Ἀειπάρθενο, ἐπληρώθη ἀπό τόν εὐσεβέστατο Λαό τοῦ Παλαιοχωρίου, ὁ ὁποῖος, εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, τιμᾶ τήν πίστη του, τηρεῖ ἀπαρασαλεύτως τίς ὀρθόδοξες παραδόσεις του καί ὁμοθυμαδόν δίδει μερτυρία σεβασμοῦ καί πιστότητος στήν μητέρα του, ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ οἱ τοπικοί του Ἄρχοντες: ὁ Δημοτικός Σύμβουλος κ. Βασίλειος Μοσχόπουλος καί τό Μέλος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Γρηγόριος Κατσιρμᾶς.
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του, ἑρμηνεύοντας τό κυρίως νόημα τῆς Δ΄ Στάσεως τῶν Χαιρετισμῶν, παρετήρησε ὅτι οἱ ἕξ τελευταῖοι “Οἶκοι” τοῦ Ἀκαθίστου (Τ ἕως καί Ω) ἀπαντοῦν ὑμνολογικά καί θεολογικά στό ἐρώτημα “τί εἶναι ἡ Θεοτόκος” καί μάλιστα μέ περισσό λυρισμό καί πλῆθος ἐξαιρέτων εἰκόνων. Ἐστάθη μάλιστα ἰδιαιτέρως στόν χαρακτηρισμό τῆς Κυρίας τῶν Ἀγγέλων ὡς “ἐμψύχου Ναοῦ” τοῦ Κυρίου καί προέβαλε τό ἀντίστοιχο χωρίο τοῦ Ὕμνου: «Ψάλλοντές σου τόν τόκον, ἀνυμνοῦμεν σε πάντες ὡς ἔμψυχον Ναόν Θεοτόκε»!
Ἡ Ἐκκλησία μας, εἶπε ὁ ὁμιλητής, βλέπει τήν Παντάνασσα ὡς τόν πρῶτο σάρκινο καί ἔμψυχο Ἱερό Ναό, μέσα στόν ὁποῖο ἔστησε τή σκηνή Του ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ καί ὑμνολογήθηκε ἐπάξια, δανειζόμενος ἀπ’ Αὐτόν σάρκα καί ὀστᾶ. Ἡ Ὀρθοδοξία, συνέχισε ὁ Δεσπότης, βλέπει τήν Θεοτόκο ὡς τήν Ἁγία Ἐκκλησία, ὡς λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, μέσα στήν Ὁποία κατεδέχθη νά φιλοξενηθῆ ὁ Δημιουργός τοῦ παντός καί νά τραφῆ μέ τό “γάλα τῶν μαζῶν Της”!
Ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς ὑπέροχης Εἰκόνος τοῦ Ὕμνου, προέτρεψε ο Σεβασμιώτατος τό ἀκροατήριό του νά μιμηθῆ τήν Πάναγνο καί νά ἀποβῆ ἡ κάθε ψυχή, τό κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο σέ ἄξιο ψυχοπνευματικό καί σαρκικό Ἱερό Ναό, ἐντός τοῦ ὁποίου θά ἀξίζη νά δοξολογῆται ὁ Θεός. Ὑπενθύμισε ὁ Δεσπότης τόν Παύλειο λόγο ὅτι ὁ κάθε πιστός στήν Ὀρθοδοξία ὀφείλει νά εἶναι “Ναός Θεοῦ” ζῶντος, καθότι “Πνεῦμα Ἅγιον οἰκεῖ ἐν αὐτῷ” (Α΄ Κορ. γ΄ 16 καί στ΄ 19).
Καί κατέληξε: «Μέσα στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τήν Ἀειπάρθενο ὡς Σκηνή καί Ναό πάνσεπτο τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ, Ναό ἐντός τοῦ ὁποίου Ἐκεῖνος “ἡγίασεν, ἐδόξασεν, ἐδίδαξεν”, πλέκοντας τή σωτηρία τοῦ κόσμου. Ὁ σημερινός κόσμος καί ἐμεῖς οἱ πιστοί ὀφείλουμε νά γίνουμε Σκηνή καί Ναός τοῦ Θεοῦ, πάνσεπτος μάλιστα, γιά νά οἰκήση καί πάλι ὁ Κύριος στόν κόσμο Του γεφυρώνοντας τό μέγα χάσμα οὐρανοῦ καί γῆς πού ἡ διάθεσή μας γιά “αὐτοσωτηρία” καί “αὐτοθέωση” ἄνοιξε!».
[widgetkit id=260]