Τήν Παρασκευή 14η Μαρτίου τ. ἔ. στίς 7 τό ἀπόγευμα ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ἐτέλεσε τήν Ἀκολουθία τῶν Β΄ Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου στόν Ἱερό Ναό τῆς Παναγίας μας στήν Κωμόπολη τῆς Γαλάτιστας. Στόν Ἱερό αὐτό Ναό διακονεῖ ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος π. Ἀργύριος Καραμόσχος, ὁ ὁποῖος ἐπί σειράν ἐτῶν ὑπηρέτησε ὡς διδάσκαλος στήν πρωτοβάθμιο ἐκπαίδευση παραλλήλως πρός τά ἱερατικά του καθήκοντα καί σήμερα κυριολεκτικά ἀναλίσκεται καί ἐκδαπανᾶται στό θυσιαστήριο τοῦ Κυρίου ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς Ἐνορίας του καί τῶν πνευματικῶν ἀγώνων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.
Τό Ἀγάπιο Ἵδρυμα στή Γαλάτιστα τό καί γέννημα τοῦ π. Ἀργυρίου, ἀποτελεῖ πνευματικό φάρο ὅπου κυρίως ἡ νεολαία μας εὑρίσκει καταφύγιο καί θαλπωρή. Ὁ π. Ἀργύριος, λοιπόν, μαζί μέ τόν ἐφημέριο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, τῆς δευτέρας Ἐνορίας Γαλατίστης, π. Γεώργιο Σκονδράνη καί Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς περιοχῆς ὑπεδέχθησαν τόν Μητροπολίτη μας. Στήν ἀκολουθία του προσετέθη καί ὁ πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Μακάριος Τσιμέρης (ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολη Θεσσαλονίκης) καί ὁ διάκονός μας π. Ἐφραίμ Τσόλης. Ὁ Λαός τῆς Γαλάτιστας ἐγέμισε κυριολεκτικῶς τόν ἱστορικό Ναό τῆς Παναγίας γιά νά ἀναπέμψη δέηση κι εὐχαριστία στή Χάρη Της γιά τίς ποικίλες δωρεές, μέ τίς ὁποῖες Ἐκείνη προικίζει τά τέκνα της.
Ὁ Δεσπότης μας στό κήρυγμά του παρουσίασε τήν Θεοτόκο ὡς τήν πύλη τῆς “ὄντως ζωῆς”, τήν θύρα πού ὀφείλει νά διαβῆ ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά γνωρίση καί νά γευθῆ τόν Σωτῆρα Χριστό. Ἡ ἀνθρώπινη φύση της, συνέχισε, ἡ σάρκα της, ἔγιναν σάρκα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἔγινε “ὅμαιμος” μέ Αὐτόν, ἔγινε “μεθόριο”, δηλαδή σύνορο τῆς κτιστῆς καί τῆς ἄκτιστης φύσεως, κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ. Γιατί τό αἷμα τῆς Θεοτόκου ἔγινε αἷμα Θεοῦ καί συμμετέχοντας τόσο στενά σέ κάθε τί πού Αὐτός εἶχε, ἀναδείχθηκε ὁμότιμο καί ὁμόθρονο μέ τή θεία φύση, κατά τόν ἅγιο Νικόλαο τόν Καβάσιλα. Ὁ Θεός Λόγος ἔζησε μέσα στή μήτρα της, μέ τή δική της σάρκα, πῆρε τό δικό της αἷμα, γεγονός πού ὠθεῖ τή θεολογία νά ὁμολογῆ ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός καί ἡ Θεομήτωρ καί Ἀειπάρθενος Μαρία ἀποτελοῦν γιά τήν εὐχητική αἴσθηση τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας δύο ἀχώριστα πρόσωπα (π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς).
Ἡ Θεομήτωρ δέν δάνεισε, κατέληξε ὁ ὁμιλητής, ἁπλῶς καί μόνο τίς βιολογικές της λειτουργίες στόν Θεό Λόγο• γιατί ποτέ δέν δανείζει ἁπλά καί μόνο μιά μάνα τό σῶμα της στό σπλάγχνο της, ἀλλά χτίζει μέ τή σάρκα καί τό αἷμα της τήν ὕπαρξή του, ὅπως συγκροτεῖ καί τήν ψυχή τοῦ παιδιοῦ της μέ τόν θηλασμό, τό γλυκόλογο, τό χάδι. Ἡ Παρθένος καί Ὑπέρμαχος Στρατηγός τοῦ Γένους πάντων τῶν Ὀρθοδόξων ταύτισε στήν ὕπαρξή της τή ζωή τοῦ κτιστοῦ μέ τή Ζωή τοῦ ἄκτιστου, ἕνωσε στή δική της ζωή τήν κτίση μέ τόν Κτίστη της, ἕνωσε μέ τούς ἀνθρώπους Τόν μόνο Ἐπιθυμητό καί Τόν ἕνωσε τόσο στενά, ὥστε νά μετάσχη Ἐκεῖνος ὄχι μόνο στόν τρόπο καί στόν τόπο τῆς ζωῆς μας, ἀλλά καί στήν ἴδια μας τή φύση. Μ’ αὐτόν τόν τρόπο δημιούργησε ἡ Παρθένος καινούργιο οὐρανό καί καινούργια γῆ. Ἤ καλύτερα, κατά τόν ἅγιο Νικόλαο Καβάσιλα, ἀποτελεῖ ἡ ἴδια τήν “καινή γῆ” καί τόν “καινό οὐρανό”, τήν “Νέα Κτίση” τοῦ Ἀκαθίστου… Πέτυχε στόν ὕψιστο βαθμό νά “γνωρίση” τόν Θεό• γι’ αὐτό καί ὁ Θεός “γνωρίζεται”, σάν τιμᾶται καί μεγαλύνεται ἡ Ἁγία Μητέρα Του, τό “κατοικητήριό Του”, ἡ ἁγνή Μαρία …
[widgetkit id=96]