Τήν Τετάρτη, 18η Μαρτίου τ. ἔ. τό ἑσπέρας, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιωμένος ἀπό τόν Διάκονο π. Ἐφραίμ Τσόλη, ἐτέλεσε τήν Δ΄ Ἑσπερινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Οὐρανουπόλεως. Ὁ Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Θεοδόσιος Ἐμμανουήλ, ἀξιοσέβαστος κατά πάντα Κληρικός, εἶχε προετοιμάσει τά τῆς Θείας Λειτουργίας καί τό ποίμνιό του γιά τή συμμετοχή στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε τήν πράξη τῆς Ἀρχαίας Ἐκκλησίας νά προετοιμάζη τούς Κατηχουμένους κατά τήν Περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί μάλιστα ἀνέφερε ὅτι συμφώνως μέ τά κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων αὐτή ἡ ἐξόχως σημαντική διακονία ἦτο ἔργο τοῦ Ἐπισκόπου καί τῶν Πρεσβυτέρων τῶν Ἱερῶν Κοινοτήτων. Τοῦτο, συνέχισε ὁ Σεβασμιώτατος, προκύπτει καί ἀπό τήν διάταξη τῆς ἀρχαιοπρεποῦς αὐτῆς Θείας Λειτουργίας, κατά τήν ὁποία ἀπευθύνομε δεήσεις ὑπέρ τῶν Κατηχουμένων καί τῶν πρός τό ἅγιον “Φώτισμα” προσερχομένων ἀδελφῶν μας, τῶν “εὐπρεπιζομένων” διά τό Ἅγιον Βάπτισμα κατά τήν Παννυχίδα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.
Τοῦτο, παρετήρησε ὁ Δεσπότης, ἀποκαλύπτει τόν ἱερό πόθο καί τήν “τάξη” τῆς Ἐκκλησίας νά δέχεται στούς κόλπους της τά τέκνα της πεπληρωμένα μέ τή γνώση τοῦ Χριστοῦ καί ἐνδεδυμένα μέ τήν ἁγιοτριαδική ἀλήθεια καί ζωή. Ἦτο ἔργο τῆς Ἐκκλησίας ἡ κατήχησις καί ἡ μεταλαμπάδευσις τῆς “μιᾶς Ἀποστολικῆς Παραδόσεως”, τοῦ “κοινοῦ νοῦ” τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ στά παιδιά της. Ἦταν πρώτιστο ἔργο της ἡ προσέγγιση τοῦ νέου χριστιανοῦ στό Μυστήριο τοῦ ὅλου Χριστοῦ, τήν πίστη γιά τόν Ὁποῖο κατέγραφε στήν “καρδιά” τῶν νεοφωτίστων.
Καί κατέληξε ὁ ὁμιλητής: «Εἶναι ἀνάγκη μεγάλη καί ἱερό τό ἔργο τοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ στόν “κοινό νοῦ τῆς Ἐκκλησίας”. Εἶναι ἀνάγκη νά “ξαναγεννηθῆ” ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμενος στό ἁγιοπατερικό κλῖμα καί κυρίως εἶναι ἀνάγκη νά ἀναπνεύση ὁ σημερινός χριστιανός τήν αὔρα τοῦ Παραδείσου πού χάσαμε ἐξ αἰτίας τῆς οἰήσεως καί τῆς ἀνυπακοῆς μας στό θέλημα τοῦ Οὐρανίου Πατέρα μας. Ἡ φυσική κατάστασις τοῦ ἀνθρώπου ἐξαρτᾶται ἀπό τόν ἐγκεντρισμό του στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτή ἡ “ἐνχρίστωση” κατορθώνεται στήν Ἐκκλησία καί εἶναι διακόνημα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ προσφορά Της δηλαδή στό σημερινό ἀλλοτριωμένο κόσμο! Ὡραιότερη καί χαρισματικώτερη εὐκαιρία πραγματώσεως τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ ἀπό τόν “χθαμαλό” τόνο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί τήν Ἱλαρότητα τῆς Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας τῶν Τιμίων Δώρων δέν ὑπάρχει!».
[widgetkit id=259]