Στόν ὁμώνυμο Ναό του τίμησε ἡ Στρατονίκη τόν φωτιστή καί
ἒξοχο πνευματικό της Ὃσιο Μητροφάνη, μαζί βεβαίως μέ τόν Γέροντά του Ὃσιο Διονύσιο τόν Ρήτορα. Ἡ Μικρά Ἁγία Ἂννα εἶναι ἐξάρτημα τῆς Μεγάλης Σκήτης τῆς Ἁγίας Ἂννης καί εὑρίσκεται μεταξύ αὐτῆς καί τῶν Κατουνακίων σέ βραχώδη κατωφέρεια τοῦ γεραροῦ Ἂθωνος, ὑπαγομένη στήν κυρίαρχη Μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας. Οἱ δύο αὐτοί Ὃσιοι, προερχόμενοι ἀπό μετόχι τῆς ἱστορικῆς Μονῆς τοῦ Στουδίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐγκαταστάθηκαν σύμφωνα μέ γραπτές μαρτυρίες καί τήν παράδοση κατά τόν 16ο αἰῶνα στήν περιοχή αὐτή, ἀποζητώντας τόπο ἣσυχο καί ἀπόμακρο, γιά νά ἐπιδοθοῦν στίς χριστοπόθητες ἀσκήσεις τους.
Ὁ Ἃγιος Διονύσιος, τιμημένος ἀπό τή Μεγάλη Ἐκκλησία μέ τό ὀφφίκιο τοῦ Ρήτορος, προικισμένος μέ λιπαρά μόρφωση καί πνευματικός ἂνθρωπος, ἒγινε μαγνήτης καί τράβηξε κοντά του πολλούς ἀνθρώπους, τούς ὁποίους στήριξε, ἐνθάρρυνε καί πνευματικά ποδηγέτησε. Ἀνάστημά του ὁ Ἃγιος Μητροφάνης πού διέπρεψε ὡς ὑποτακτικός του καί ἐκδαπανήθηκε κυριολεκτικά ὡς πνευματικός στά χωριά τῆς Χαλκιδικῆς, τά ὁποῖα κάτω ἀπό τή σπάθη τῆς Ὀθωμανικῆς τυραννίας στέναζαν ἀργοπεθαίνοντας. Καί οἱ δύο τιμῶνται ὡς φωτιστές τῆς Χαλκιδικῆς, πού μέ ἓδρα τόν τότε Ἲσβορο, τή σημερινή Στρατονίκη, ἀνέπλασαν πνευματικά καί πότισαν χριστονοσταλγικά τόν ραγιᾶ. Εἶναι μιά ἀκόμα ἰσχυρά ἀπόδειξις τῆς ἀκοίμητης μέριμνας τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας γιά τό ποίμνιό της, δηλαδή τόν ἁπανταχοῦ Ρωμηό, τή δύσμοιρη Ρωμηοσύνη.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ πανηγυρικοῦ Ὂρθρου καί τῆς Εὐχαριστιακῆς Συνάξεως προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τόν διάκονό του π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη, τούς λαμπρούς ἁγιορεῖτες Παν. Ἱερομόναχο π. Νεκτάριο καί τούς Ὁσιώτατους Μοναχούς π. Εὐθύμιο καί π. Γρηγόριο τούς Μικραγιαννανίτες, οἱ ὁποῖοι κάθε χρόνο λαμπρύνουν τήν πανήγυρη μέ τή συμμετοχή τους στήν τιμή τῶν προκατόχων τους στό Ἃγιον Ὂρος τιμωμένων Ἁγίων καί τόν καλό Ἐφημέριο τῆς ἐνορίας Παν. Ἀρχιμ. π.Εὐστράτιο Λιασσῆ.
Στήν προσλαλιά του πρός τό ἐκκλησίασμα ὁ Σεβασμιώτατος παρουσίασε τή βιοτή τῶν τιμωμένων Ἁγίων, ὑπογραμμίζοντας ὃτι τό κήρυγμα τοῦ Ὁσίου Μητροφάνους πού φώτισε τή Χαλκιδική, ἐπλήρωσε καί ἐκόσμησε τίς ψυχές τῶν προγόνων μας ραγιάδων, γιατί ἦταν λόγια ψυχωφελῆ, βγαλμένα ἀπό στόμα ἀπλανοῦς Ἁγίου, πεφωτισμένου ἀνθρώπου καί ὁδηγοῦ στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ ἐνδεδυμένου μέ Πνεῦμα Ἃγιο.
Προτρέποντας στό τέλος τῆς ὁμιλίας του τόν εὐλογημένο Λαό τοῦ Θεοῦ ὁ Ἐπίσκοπός μας νά τιμᾶ τούς δύο ὡς ἂνω φωτιστές του, εἶπε: «Ἂν καί πολλοί σήμερα κηρύσσουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί τό κήρυγμα δέν λείπει ὡς ἑπί τό πολύ ἀπό τούς Ναούς μας, ὃμως εἶναι ἀλήθεια ὃτι δέν εἰσακούεται ἀπό τόν Λαό τοῦ Θεοῦ καί δέν γίνεται κτῆμα του. Δέν διαποτίζεται ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ μέ τά λόγια τῶν σημερινῶν κηρύκων τοῦ Εὐαγγελίου. Δέν ἀκούει τά λόγια τους! Καί ξέρετε γιατί; Γιατί ὃταν τά λόγια τοῦ Θεοῦ ἀκούγωνται σάν ξηρές ἐντολές ἢ νόμοι, χωρίς αὐτός πού τά λέει ἀποδεδειγμένα νά τά ζῆ, νά τά βιώνη, τότε τά ξηρά λόγια διαλύονται καί λησμονοῦνται πάραυτα! Ἀντίθετα, ὃταν ὁ διδάχος τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ ἀποδεδειγμένα ζῆ κατά Θεόν, ἒχει προχωρήσει ἀπό τό στάδιο τῆς κάθαρσης στό ὑψηλό ἐπίπεδο τοῦ ἁγιοπνευματικοῦ φωτισμοῦ, πολύ δέ περισσότερο ἂν τοῦ ἒχη δοθῆ σάν χάρισμα ἡ θέωση, τό ὓψιστο ἐφετό, ἡ πιό σφοδρή ἐπιθυμία τοῦ πιστοῦ ἀκολούθου τοῦ Χριστοῦ, πού συνιστᾶ καί τόν προορισμό τοῦ ἀνθρώπου, τότε ὡς ξηρά γῆ ἡ κάθε ψυχή ποτίζεται μέ τά λόγια τοῦ κηρύγματος, ἀνακαινίζεται, ἀναπλάθεται καί μέ τή βοήθεια φωτισμένου πνευματικοῦ πορεύεται στή σωτηρία! Τά ξερά λόγια ἀπωθοῦν! Τά λόγια πού βγαίνουν ἀπό ἁγιασμένες ψυχές μορφώνουν στίς καρδιές τόν παράδεισο!»
Νά σημειωθῆ ὃτι ὁ Ἐπίσκοπός μας, μέ πρόσκληση τῆς Ἀδελφότητος τῶν Μικραγιαννανιτῶν, σύμφωνη γνώμη τῆς Ἱερᾶς Ἀθωνικῆς Κοινότητος καί εὐλογία τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου, θά προστῆ μέ τό πατρῶο ἡμερολόγιο στή Μικρά Ἁγία Ἂννα τῆς Πανηγύρεως τῶν Ἁγίων στό σπήλαιό τους, στίς 21-22 τρέχοντος μηνός Ἰουλίου, ἢτοι 9ης Ἰουλίου μέ τό Ἀθωνικό πατροπαράδοτο ἡμερολόγιο.
{youtube}cxjwYCLkri8&feature=youtu.be{/youtube}
{flickrset}72157709555751936|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}