Τήν Β΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, 8η Μαρτίου τ. ἔ., κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, μεγάλου ἀσκητοῦ καί θεολόγου, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ἐπεσκέφθη τήν Ἐνορία Ἁγίου Γεωργίου Νεοχωρίου, ὅπου καί προέστη τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.
Παρά τήν ἔντονη χιονόπτωση ὁ φιλόθεος Λαός τοῦ Νεοχωρίου ἀντεπεκρίθη στήν κλήση τῆς Κυριακάτικης καμπάνας καί προσῆλθε γιά νά μετάσχη στή Θεία Μυσταγωγία. Ἐπικεφαλῆς του ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Νικόλαος Ἀνικούλας καί ἡ Δημοτική Σύμβουλος κ. Κασσάνδρα Κατσαροῦ-Λάμπρου. Τόν Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ὁ καλός Ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας Οἰκονόμος π. Γαβριήλ Ζαχαρίου καί ὁ Διάκονος π. Ἐφραίμ Τσόλης.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀφοῦ ἀρχικῶς ἀνεφέρθη στό “Θεοειδέστατον ἔσοπτρον”, ὅπως χαρακτηρίζουν οἱ Πατέρες τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ Ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης καί τούς ἀγῶνες του γιά τήν ὀρθόδοξη ἐμπειρία καί βιοτή, τή θέα τοῦ ἀκτίστου Φωτός, τή μέθεξη τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ ἀπό μέρους τοῦ θεουμένου καί ἀσκουμένου ἀνθρώπου, τοῦ μεγάλου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας, δηλαδή πού ὕψωσε τό ἀνάστημά του ἔναντι τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Μοναχοῦ Βαρλαάμ τοῦ Καλαβροῦ καί ὑπῆρξε στῦλος καί θεμελιωτής τῆς ὀρθοδόξου ἁγιοπατερικῆς σκέψεως, κατόπιν ἔκαμε λόγο γιά τήν πολυκέφαλο ἁμαρτία πού οἱ Ἅγιοί μας καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἐπολέμησαν καί ἐξῆλθαν νικητές καί τροπαιοφόροι ἀπ’ αὐτόν τους τόν ἀγῶνα, χάριτι Θεοῦ καί μέ τούς ἱδρῶτες τῆς ψυχοσωματικῆς τους ἀσκήσεως.
Ἡ ἁμαρτία, εἶπε ὁ Δεσπότης, ἀφοῦ φώλιασε μέ δική μας ἀπροσεξία στήν ἀνθρώπινη φύση, εἰσήγαγε δυστυχῶς σ’ αὐτήν τήν διαστροφή, “τό παρά φύσιν” καί ἐπέτυχε τήν κακή ἀλλοίωση τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας. Πρόκειται γιά ἕνα παράσιτο πού ταλανίζει καί διαστρέφει τήν ἀνθρώπινη ὑπόσταση, ἐξαιτίας τοῦ ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀστόχησε στήν πραγμάτωση τοῦ προορισμοῦ του, πού εἶναι ἡ ἕνωση καί ἡ κοινωνία μέ τόν Θεό καί Δημιουργό του. Ἀρνήθηκε τήν πραγμάτωση τοῦ προορισμοῦ του, εἶπε, καί δουλεύοντας γιά τήν αὐτοσωτηρία καί αὐτοθέωσή του, ὑπήκουσε στόν πατέρα τοῦ ψεύδους, τόν Διάβολο κι ἀστόχησε στόν δρόμο του!
Καί κατέληξε ὁ ὁμιλητής: ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀστοχία καί ἀλογία τοῦ ἀνθρώπου, ἄστοχη καί ἀλόγιστη κίνηση τοῦ τέκνου τοῦ Ἀδάμ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, κατάχρηση καί παράχρηση τοῦ αὐτεξουσίου, κατάχρηση καί παράχρηση τῆς ζωῆς, τῆς ἐλευθερίας του δηλαδή πού ὁδηγεῖ στόν πνευματικό θάνατο καί στήν ἔγερση τῆς κολάσεως μέσα στό εἶναι του, ἀποβαίνει δέ γιά τόν ἄνθρωπο τελικῶς φρικτός αὐτοεγκλεισμός στό ἐγωϊστικό εἶναι του καί στήν αὐτοτιμωρία του νά ζῆ χωρίς Θεό, μακράν τοῦ Θεοῦ καί πατέρα του καί χωρίς οὐσιαστική συνέργεια καί κοινωνία μέ τόν συνάνθρωπο καί ἀδελφό του!
[widgetkit id=253]