Αρναία, Χρήστος Καναρόπουλος για την www.romfea.gr
Σήμερα Σάββατο 1η Ιουλίου 2017, ημέρα που η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των Αγίων ενδόξων και θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, πανήγυρισε με κάθε μεγαλοπρέπεια η ομώνυμη Ενορία της Αρναίας, με τον εξαίρετου ρυθμού βυζαντινό Ιερό Ναό που ο αείμνηστος Ορλάνδος έχει σχεδιάσει.
Των Ιερών Ακολουθιών του Όρθρου και της Ευχαριστιακής Συνάξεως προέστη ο Σεβασμιωτάτος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, συμπαραστατούμενος από τον Πρωτοσύγκελλο της Ι. Μητροπόλεως, Παν. Αρχ. π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, τον λίαν αγαπητό στην Ενορία Εφημέριο των Αγίων Αναργύρων Οικ. π. Κων. Αγούλα και τον Διάκονο π. Γεώργιο Κυριάκου.
Ο Λαός της αρχοντικής Αρναίας που τιμά και σέβεται ιδιαίτερως τους προστάτες του Αγίους Αναργύρους από νωρίς προσήλθε στην πανήγυρη αποζητώντας την ευλογία και την θαυματουργό προστασία των Ιατρών Κοσμά και Δαμιανού.
Επικεφαλής του Λαού ήταν ο Βουλευτής Χαλκιδικής Ιατρός κ. Γεώργιος Βαγιωνάς, ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Γεώργιος Διαμαντούδης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Κ. Μακεδονίας κ. Στυλιανός Βαλιάνος, ο Δημ. Σύμβουλος κ. Χαράλαμπος Λαζαρίδης, ο τ. Δήμαρχος Αρναίας κ. Στέλιος Καραστέργιος, ο τ. Πρόεδρος του Τ.Σ. κ. Αθανάσιος Τσάλας, ο Διοικητής της Π.Υ. Αρναίας κ. Δημήτριος Αλεξανδρής, κ.α.
Στη προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο πρόσωπό των θαυματουργών Ιατρών Αγίων Αναργύρων και εστίασε ιδιαιτέρως στο γεγονός ότι αυτή η ιερά ξυνορίδα έθεσε τη χάρη των ιαμάτων της, των γνώσεων της και της παιδείας της στην υπηρεσία του Λαού του Θεού, προς δόξαν της Αγίας Τριάδος και διαδόσεως της κατά Χριστόν Σωτηρίας.
Στο σημείο αυτό ο Σεβασμιωτάτος παρετήρησε ότι ο σημερινός άνθρωπος ζει το δράμα της εγωιστικής αυτάρκειας και μοναξιάς του· γιατί είναι αλήθεια ότι κλήθηκε ως Ιερέας του όλου σύμπαντος να ανταποκριθεί μυστικά στον μυστηριακό προορισμό – χαρακτήρα του, να θεωθεί δηλαδή εκείνος, για να μεταμορφώσει τον κόσμο σε ναό, ώστε να θεωθεί ο κόσμος.
Δηλαδή, τοποθετήθηκε σαν κηπουρός της Εδέμ για να τελειοποιήσει την ομορφιά της, για να συνάξει τους “λόγους” των πραγμάτων και να τους προσφέρει στον Άκτιστο Λόγο, για να αναβλύσει και από εκεί η Θεία Σοφία και Χάρη.
Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο για να ενωθεί με την ανθρωπότητα μέσα στη σύνολη σάρκα του κόσμου μεταλλαγμένη σε σάρκα ευχαριστιακή, για να γίνει ο κόσμος σώμα και σάρκα γαμήλια, Ναός και Δώρο Ευχαριστίας.
Κι’ όμως το πλάσμα – ο άνθρωπος – προτίμησε τον «θάνατο του Θεού», για να πυργώσει τη βασιλεία, την κοσμοκρατορία του αυτοθεοποιηθέντος όντος.
Και συνέχισε ο ομιλητής: «Ο άνθρωπος του αιώνα μας δυστυχώς παρουσιάζεται νικημένος από τον εαυτό του, αδύναμος και επικίνδυνος στην παντοδυναμία του. Παρουσιάζεται σαν το πιο προβληματικό, δυστυχισμένο και ερειπωμένο ον, χωρισμένο από τον Πατέρα, από την μοναδικότητα και την μυστηριακή του διάσταση.
Ο Όσιος Ισαάκ ο Σύρος θα γράψει ότι η σαρκική γνώση που απορρίπτει την πίστη και την αναφορά των πραγμάτων στο Θεό, που είναι άλογη στον ορθολογισμό της και αυθάδης στην οίηση της παντοδυναμίας της, που είναι γυμνή από τη Θεία μέριμνη και φτωχή στον κοσμικό προορισμό της δεν έχει να προσφέρει στον άνθρωπο παρά μια συνεχή ανησυχία και έναν διαρκή φόβο και μια προϊούσα αγωνία. Δεν έχει να προσφέρει παρά τον πλούτο, την κενοδοξία, τη διακόσμηση, τη σωματική ανάπαυση, τη λογική σοφία, που ταιριάζει στη διοίκηση του εκκοσμικευμένου κόσμου, που γεννάει τις ανανεώσεις των εφευρέσεων και των τεχνών και των μαθήσεων. Ο άνθρωπος που δουλώνεται σε αυτή τη γνώση, δουλώνεται στη μικροψυχία, στη λύπη, στην απόγνωση, στο δαιμονικό φόβο, στην ανθρώπινη δειλία, στις απειλές των θανατώσεων, στη φροντίδα και τις ασθένειες, στην ικανοποίηση των αναγκών, στο φόβο του θανάτου, των παθών και των πονηρών ορμών».
Μια τέτοια γνώση δεν κάνει τίποτα άλλο από του να μηχανάται και μετέρχεται όλες τις πανουργίες. Όταν εξαντλήσει τους τρόπους των μηχανημάτων της, τότε μάχεται με τους ανθρώπους εκείνους που την εμποδίζουν και την αντιστρατεύονται.
Και κατέληξε ο Δεσπότης: «Απάντηση σε αυτή την τραγικότητα δίνει μόνο η Ορθόδοξη πνευματικότητα· γιατί μόνο η πνευματική ζωή ξεδιψάει τον άνθρωπο, διασώζοντας έτσι την χριστιανική εικόνα του ανθρώπου και την υλικοπνευματική του υπόσταση. Πρόκειται για έναν αγώνα που στοχεύει να εμβολιάσει τις ψυχές με τη γνώση του Θεού και να σταλάξει μέσα τους το μύρο του φόβου προς Εκείνον, άνθη εδεμικά που γεννούν ζωή και σωτηρία».
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας επακολούθησε λιτανεία της Ιερής Εικόνας και του τεμαχίου των Ιερών Λειψάνων των Αγίων ανά την παραδοσιακή πόλη της Αρναίας.