εκ της ιστοσελίδος www.romfea.gr
Αρχιερατική Θεία Λειτουργία τελέσθηκε την Κυριακή της Τυρινής, 13η Μαρτίου 2016, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Άγιο Πρόδρομο Χαλκιδικής.
Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Λεόντιο Καρίκα, τον Εφημέριο του ως άνω Ιερού Ναού Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Δωρόθεο Ζέρβα, τους Ιεροδιακόνους π. Μελέτιο Τσόγκα και π. Γεώργιο Κυριάκου.
Ο ευλογημένος Λαός της κωμοπόλεως του Αγίου Προδρόμου με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας κ. Στυλιανό Γεωργακούδη, προσήλθε ομοθυμαδόν στην Ευχαριστιακή Σύναξη και παρακολούθησε με πολλή ευλάβεια την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος στάθηκε στην Ευαγγελική περικοπή και μάλιστα στο λόγιο του Κυρίου “ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν” (Ματθ. στ’ 21).
Η Κυριακή της Τυρινής, είπε ο Δεσπότης, είναι ουσιαστικά ένα ορόσημο, ένας οδοδείκτης λαμπρός στον όλο λειτουργικό χωροχρόνο της Εκκλησίας.
Είναι η θύρα που ξανοίγεται ελεύθερα μπροστά από τα μάτια του πιστού, για να του υποδείξει και να τον καλωσορίσει στον δρόμο που άνοιξε η Σταυραναστάσιμη αγάπη.
Είναι πρόσκληση σε ένα νέο τρόπο ζωής, κλήση που συνήθως πραγματώνεται, βρίσκει το “τέλος” της, κατά τρόπο παράδοξο, και κάτω από παράδοξους όρους· Τελικά δε, αποβαίνει για τον άνθρωπο πρόκληση!
Και συνέχισε ο ομιλητής: “Είναι το προανάκρουσμα της ευλογημένης περιόδου της Μ. Τεσσαρακοστής, που εντονότερα από κάθε άλλη στιγμή ο Χριστιανός καλείται να ζει ως μέτοχος του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού μας και ιδίως να πάρει θέση μπροστά από το μοναδικό γεγονός που ο Κύριος επιτέλεσε και ολοκλήρωσε μόνος Του: το Μυστήριο της Σωτηρίας. Καλείται, δηλαδή, να αρνηθεί ή να αποδεχθεί την καινούρια υπόστασή του, που Εκείνος ζύμωσε και έχτισε με τον ερχομό Του στον κόσμο. Γυρεύει η Εκκλησία από τα παιδιά της να ζήσουν τη χαρμολύπη και το χαροποιό πένθος της, να γίνουν φιλόθεοι ή να παραμείνουν φιλόυλοι, να καταθέσουν τον θησαυρό τους στον δρόμο Του ή στην σαπίλα του κόσμου…”
Και κατέληξε ο σεπτός Ιεράρχης μας: “Ο Χριστιανός καλείται, με άλλα λόγια, ιδίως κατά την περίοδο αυτή να φανερώσει την εν Χριστώ ανακαίνισή του στην καθημερινή ζωή. Χωρίς αυτήν την προσωπική οικείωση του ανακαινιστικού έργου του Χριστού, η ιστορική έλευσή Του δεν ωφελεί τον άνθρωπο καθόλου. Η εργασία του Χριστιανού είναι η πνευματική ζωή, είναι μία αδιάκοπη πορεία προς την τελειότητα, δηλαδή, προς τον Χριστό. Είναι ο αποθησαυρισμός, χάριτι Αγίου Πνεύματος, θησαυρών εν ουρανώ” (Ματθ. στ΄ 20).
[widgetkit id=420]