Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια γιόρτασε η Ουρανούπολη τον Πολιούχο της Άγιο 
Κωνσταντίνο και την Αγία Μητέρα του Αυγούστα Ελένη στον ομώνυμο Ιερό Ναό που κοσμεί την παραλιακή Κωμόπολη, και είναι το λιμάνι του Αγίου Όρους και ο πρόναός του μαζί.
Την παραμονή της εορτής, Δευτέρα 20η Μαΐου τ.έ., εψάλη πανηγυρικός Μέγας Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου, πλαισιουμένου από πλειάδα Ιερομονάχων και Πρεσβυτέρων της τοπικής Μητροπόλεως, με επικεφαλής τον Αγιορείτη Αρχ. Αρτέμιο Γρηγοριάτη και Πρωτοψάλτη την καλλικέλαδο αηδόνα του Πρωτάτου του Αγίου Όρους στις Καρυές, Μοναχό Ιάκωβο που σκόρπισε κατάνυξη και αγιορείτικη μεγαλοπρέπεια την Ακολουθία, συμπαραστατούμενος από τον Πρωτοψάλτη του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Στεφάνου Αρναίας κ. Βασίλειο Κοκκαλιάρη και τον Πρωτοψάλτη του Ναού κ. Ιωσήφ Λεμονιάδη.
Πλήθος Λαού υπερεπλήρωσε τον πανηγυρίζοντα Ναό, τον οποίο φρόντισε και στόλισε παραδοσιακά ο νέος Εφημέριος της Ενορίας π. Γεώργιος Κυριάκου, πνευματικό τέκνο του κυριάρχου Επισκόπου.
Επικεφαλής του Λαού ήταν ο Αντιδήμαρχος κ. Δημήτριος Ψιλιάγκος, ο τ. Υπουργός και Δήμαρχος κ. Χρήστος Πάχτας, η Περιφερειακή Σύμβουλος Κ. Μακεδονίας κα Κατερίνα Ζωγράφου, ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου κ. Ιωάννης Δουλάκης, ο Διοικητής του Λιμενικού Σταθμού Ουρανουπόλεως κ. Χρήστος Παναγιωτίδης, η Πρόεδρος του Αριστοτελείου Πνευματικού Κέντρου κα Λένα Παναγιωτοπούλου, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας κ. Κωνσταντίνος Καπάνταης, κ.α.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος παρετήρησε ότι η ιστορία σπανιώτατα χαρίζεται και ελάχιστα συγκαταβαίνει, μα μπροστά από το μεγαλείο του Μεγάλου Κωνσταντίνου από την Ναϊσό της Δαρδανίας υπεκλήθη και του χάρισε τον τίτλο του Μεγάλου, ενώ η Εκκλησία του Χριστού ευγνωμονούσα του επέδωσε τον τίτλο του Ισαποστόλου, μαζί με την Αγία μητέρα του Ελένη, που στόλισε ολάκερη τη βυζαντινή αυτοκρατορία και τους Αγίους Τόπους με αιώνια παλλάδια και σεβάσματα που κοσμούν μέχρι και σήμερα την οικουμενική Χριστιανοσύνη.
Ο ομιλητής ξεκαθάρισε πως ο Μ. Κωνσταντίνος με τη μεταφορά της βασιλεύουσας στην Πόλη, την υπογραφή του διατάγματος των Μεδιολάνων το 313 μ.Χ., την κατατρόπωση του Μαξεντίου και Μαξιμίνου παρά τη Μουλβία γέφυρα στην Ιταλία, την ανέγερση το 328 μ.Χ. στο Βυζάντιο της βασιλευούσης των Πόλεων και τη σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας, καθοριστικά έσπειρε το γεώργιο της Ρωμηοσύνης, συνταίριαξε Χριστιανισμό και Ρωμαίϊκο φιλότιμο και κυρίως έγινε ο πατέρας των Αυτοκρατόρων – Βασιλέων που προέστησαν της Ρωμηοσύνης επί 1000 και πλέον χρόνια.
Είναι ο πολιστής του Βυζαντίου, είναι εκείνος που τον δικέφαλο τον περιέβαλε με τον Σταυρό και τέλος σπόγγισε με τον μανδύα του τα δάκρυα και το αίμα των Μαρτύρων της Εκκλησίας, που την έβγαλε από τις κατακόμβες και την περιέβαλε με την αλουργίδα της καταξίωσης και της ορθής πίστεως.
Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: «Ομιλούν μερικοί για χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας. Αγνοούν, φαίνεται, ότι η Ρωμηοσύνη τις ρίζες της τις έχει στην Πόλη του Κωνσταντίνου και πως ιδρυτής της ειρηνικής συναλληλίας Εκκλησίας – Πολιτείας είναι εκείνος που ζύμωσε το προζύμι της χιλιόχρονης βυζαντινής αυτοκρατορίας, ο Μ. Κωνσταντίνος, ο Ισαπόστολος και Άγιος! Αυτή η συναλληλία με διακριτούς ρόλους συνεχίζει τόσες χιλιάδες χρόνια να ποτίζει με τα νάματά της το ρωμαίϊκο τσαγανό και φιλότιμο, την ελληνορθόδοξη λεβεντιά και ταυτότητα! Με τι θα την αλλάξουν; Με τι θα την αλλοιώσουν; Η Παντάνασσα Μητέρα του Κυρίου μας, Κυρά της Πόλης του Κωνσταντίνου, δακρύζει μπροστά από τα τείχη της βασιλεύουσας και σπαράζει κάθε φορά που τα παιδιά της αρνούνται την ελληνορθόδοξη ιδιοπροσωπία τους, κάθε φορά που επιχειρούν τα παιδιά της να αλλοιώσουν την ταυτότητά τους, τις ρίζες τους! Αλίμονο σε εκείνους τους τολμητίες που θα παραχαράξουν την εικόνα της δακρυρροούσης Παναγιάς που αριστερά της στέκει μεγαλόπρεπος ο Μ. Κωνσταντίνος, ο ιδρυτής της Πόλης, και δεξιά της ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο θρυλικός Βασιλιάς που πότισε με το αίμα του την άλωσή της, πίσω δε απ’ αυτούς φαντάζουν μεγαλόπρεπα η Αγιά Σοφιά, τα τείχη της Επτάλοφης Πόλης, τα ερειπωμένα παλάτια και το μαρτυρικό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο! Αλλάζουν αυτά; Άλλο τόσο μπορεί να αλλάξει ή να χωρίσει Ελληνισμός και Ορθοδοξία, Πολιτεία και Εκκλησία!»
Κατόπιν σχηματίσθηκε πομπή και λιτανευτικώς Ιερός Κλήρος, Άρχοντες και ο Φιλάγιος Λαός περιέφεραν την Ιερή Εικόνα των τιμωμένων Αγίων ανά την Ουρανούπολη, συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου και των νέων των χορευτικών ομίλων, ενδεδυμένων με παραδοσιακές φορεσιές.
{flickrset}72157691535230673|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}