Τήν Κυριακή 17η Μαΐου, Ε΄ ἀπό τό Πάσχα, τή λεγομένη τῆς Σαμαρείτιδος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους π. Κωνσταντῖνο Ἰσαακίδη καί π. Θεόκλητο Παρδάλη, ἐπεσκέφθη τήν Ἐνορία Ἁγίου Δημητρίου Ἄνω Σταυροῦ, στήν ὁποία διακονεῖ ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἀθανάσιος Βουρνίτης, ἕνας ἐκλεκτός λευΐτης καί ἄξιος κατά πάντα κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τόν ὁποῖο πλειστάκις ὁ Ἐπίσκοπός μας ἔχει προβάλλει ὡς ὑπόδειγμα καί ἀπό πνευματικῆς καί ἀπό διοικητικῆς ἐπόψεως. Ἄλλωστε εἶναι ὁ κτίτωρ τόσο τοῦ ὑπέρλαμπρου Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ πού ἐτελέσθη σήμερα ἡ Θεία Λειτουργία καί τόν ὁποῖο καλλύνει μέχρι σήμερα, ὅσο καί τοῦ πνευματικοῦ κέντρου καί τοῦ πρεσβυτερίου (παπαδόσπιτου) πού στολίζουν τόν Ἄνω Σταυρό.
Ἦταν ἡ πρώτη Κυριακή πού ἐπετράπη ἡ συμμετοχή τῶν πιστῶν στίς Θεῖες Λειτουργίες καί τίς λοιπές Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά τοῦτο περίσσευε ἡ συγκίνηση καί ἡ ἱκανοποίηση, τόσο στό πρόσωπο τοῦ Μητροπολίτου μας καί τῶν λοιπῶν Κληρικῶν, ὅσο κυρίως στίς παρειές τοῦ εὐλογημένου Λαοῦ μας πού στερήθηκε τόν Ἱερό Ναό καί τόν λειτουργικό χωροχρόνο! Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ ὁ εὐσεβέστατος Δήμαρχος Βόλβης κ. Διαμαντής Λιάμας, ἡ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κα Φανή Μαργαρίτου καί οἱ Τοπικοί Σύμβουλοι κα Γεωργία Παρδάλη καί κ.κ. Ἄγγελος Χαϊδευτός καί Ἰωάννης Παρασκευούδης. Τηρουμένων τῶν μέτρων πρός ἀποφυγήν διαδόσεως τοῦ Κορωναϊοῦ, ὁ εὐλογημένος Λαός τοῦ Ἄνω Σταυροῦ προσῆλθε νά λειτουργηθῆ, νά ἀνάψη τό ἁγιοκέρι του, νά ψάλλη καί νά ἀκούση τό ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ καί κυρίως νά κοινωνήση τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ μας.
Στό Κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος, μέ δάκρυα στά μάτια δοξολόγησε τήν Παναγία Τριάδα γιά τή σημερινή ἡμέρα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Νά μή μοῦ ἐπιτρέψη πάλι ὁ Θεός νά εὐλογῶ ἄδεια στασίδια καί Ἐκκλησίες κενές»! Ἡ ὁμιλία περιεστράφη στή Εὐαγγελική Περικοπή (Ἰωάν. δ΄, 5-42), ὅπου ὁ Μαθητής τῆς Ἀγάπης περιγράφει ἱστορικά καί θεολογικά τή συνάντηση καί τόν διάλογο τοῦ Κυρίου μας μέ τή Σαμαρείτιδα καί μετέπειτα Ἰσαπόστολο Ἁγία Φωτεινή παρά τό φρέαρ (πηγάδι) τοῦ Ἰακώβ.
Πρόκειται γιά μιά βαρυσήμαντη καινοδιαθηκική ὁμολογία τῶν αὐτοπτῶν καί αὐτηκόων μαρτύρων τῆς ζωῆς, τοῦ κηρύγματος, τοῦ Σταυροῦ, τῆς Ταφῆς καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, περί τῆς θεότητος καί ἀνθρωπότητος τοῦ Χριστοῦ μας! Ἄλλωστε, αὐτό τό φοβερό πού ἀπήντησε ὁ Κύριος στή ἐρώτηση τῆς Σαμαρείτιδος, ἐάν Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Μεσσίας ὁ λεγόμενος Χριστός, ΕΓΩ ΕΙΜΙ, σφραγίζει τοῦ λόγου τό ἀληθές!
Στή συνέχεια ὁ ὁμιλητής, μέ βάση τά λόγια τοῦ Κυρίου πρός τή Σαμαρείτιδα: «Ὅποιος πίνει ἀπό τό νερό τοῦ πηγαδιοῦ τοῦ Ἰακώβ θά διψάση καί πάλι· ὅποιος ὅμως πιεῖ ἀπό τό “νερό” πού θά τοῦ δώσω ἐγώ, δέν θά διψάση στόν αἰῶνα» (Ἰωάν. δ΄, 14), ἀνεφέρθη στίς συνήθεις πηγές πού ὁ ἄνθρωπος σκύβει νά ξεδιψάση, πού ἀντί νά ἱκανοποιοῦν, μεγαλώνουν τήν ἐσωτερική δίψα του. Στήν ἐποχή μας τρεῖς εἶναι κυρίως οἱ πηγές πού συγκεντρώνουν γύρω τους τό μεγάλο πλῆθος τῶν διψασμένων, συνέχισε ὁ Σεβασμιώτατος.
Ἡ πρώτη πηγή εἶναι ἐκείνη πού προσφέρει τή γνώση. Ἀναγκαία ὄντως παρόρμηση τοῦ ἔσω ἀνθρώπου, στήν ὁποία ἑδράζεται ὁ πολιτισμός καί ἡ ἐπιστήμη. Ὅμως αὐτός πού τή γεύεται ἄφθονα κι ἀχόρταγα, γρήγορα διαπιστώνει ὅτι ὅσο περισσότερα μαθαίνει, τόσο διευρύνεται ὁ κύκλος αὐτῶν πού ἀγνοεῖ! Γι’αὐτό καί ἀναγκάζεται νά ὁλογήση: «Ἐκεῖνος πού πίνει ἄφθονα ἀπό τό νερό τῆς γνώσης καί πάλι θά διψάση»! Ἀναγκαία ἡ γνώση, λοιπόν, ἀλλά σ’ ἀφήνει διψασμένο…
Ἡ δεύτερη πηγή εἶναι ἐκείνη πού προσφέρει ὑλικά ἀγαθά, ἀνέσεις καί κυρίως βασίζεται στήν τεχνική πρόοδο, στήν τεχνολογία δηλαδή. Ἡ πραγματικότητα ὅμως φανερώνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἄπληστος ἀκόρεστος καί ἀχόρταγος. Ὅσο ἔχει, τόσο περισσότερα θέλει νά ἔχη! Τά δέ χθεσινά θαύματα τῆς τεχνολογίας, δυστυχῶς, σήμερα θεωροῦνται ξεπερασμένα! Ἀλλοίμονο, λοιπόν, καί στήν πηγή τῆς ὕλης, τῆς τεχνολογίας καί τῶν ἀνέσεων, ὅσο πίνει κανείς, τόσο διψᾶ!
Ἡ τρίτη καί πιό ἑλκυστική πηγή, ἰδιαίτερα γιά τά διψασμένα γιά ζωή νιάτα, εἶναι ἡ πηγή τῆς ἡδονῆς, ἡ πηγή τοῦ ἔρωτα! Εἶναι ἡ πηγή πού ὑπόσχεται τά πάντα μέ τά πικρά καί θολά νερά της, πού παραφουσκώνει, μά δηλητηριάζει τά ὄνειρα, διαστρέφει τούς πόθους, χτίζει πήλινα παλάτια, κουρελιάζει ἰδανικά, ἱκανοποιεῖ πρόσκαιρα τίς αἰσθήσεις καί τό θυμικό, μά στό τέλος κουρελιάζει τήν ψυχή καί κάνει τόν ἄνθρωπο σκιά τοῦ ἑαυτοῦ του καί σκλάβο σέ τυφλό τύραννο! Σέ κάνει βασιλιά ἀπό τή μιά καί ἀγέρωχο σάν Κροῖσο κι ἀπ’ τήν ἄλλη σοῦ κατακαίει τά φτερά… Θύματά της οἱ νικημένοι τῆς ζωῆς, πρώην γόητες, στάρ καί λαμπεροί τοῦ σανιδιοῦ πρωταγωνιστές καί φίρμες… Ἀλλοίμονο καί πάλι, στή πηγή τῆς ἡδονῆς, ὅσο πίνεις τόσο διψᾶς!
Καί κατέληξε ὁ Δεσπότης: «Στήν Ἁγία Φωτεινή τή Σαμαρείτιδα ὁ Μέγας Συνομιλητής διακήρυξε· “Ὅποιος πιεῖ ἀπό τό νερό πού θά τοῦ δώσω ΕΓΩ, δέν θά διψάση στόν αἰῶνα”! Τό ΝΕΡΟ τῆς Ἀποκάλυψης τῆς ἀπόλυτης Ἀλήθειας, δηλαδή τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, εἶναι τό νερό πού ξεδιψάει τίς ψυχές καί φέρνει τόν σχετικό καί ἀτελῆ ἄνθρωπο κοντά στόν Ἀπόλυτο καί Τέλειο Θεό, ἑνώνοντάς τον μαζί Του! Αὐτός ὁ ἀνήφορος τῆς ἀρετῆς, αὐτή ἡ ἀποδοχή τῆς θυσίας, αὐτή ἡ σταυρωμένη ἀγάπη κάνει τόν ἄνθρωπο ἰσόθεο καί τόν φτάνει στό νά ξεπεράση τά ὅριά του, τόν προικίζει μέ οὐρανό! Δίνεις τόν ἑαυτό σου φτωχό στόν Θεό καί τόν παίρνεις πίσω πλουτισμένο, μᾶλλον δέ ἁγιασμένο! Λοιπόν, ὅποιος πίνει ἀπό τό νερό τοῦ στείρου ὀρθολογισμοῦ καί ἀνυψώνει τή λογική ἤ τήν ἐπιστήμη σέ θεό, τότε θά διψάση καί πάλι! Ὅποιος δέν ἀπορρίπτει τή λογική καί τήν ἐπιστήμη, γνωρίζει τά ὅριά τους, καί τίς ἀπόδέχεται ὡς δῶρο Θεοῦ, δοξολογεῖ ὅμως καί προσκυνᾶ μόνο τόν Θεό, τότε δέν θά διψάση στόν αἰῶνα!»
{flickrset}72157714345035567|540|470|155253811@N05|Y{/flickrset}
{youtube}9t-WfCI8Rj8&t{/youtube}