Ἡ Ἱερά μας Μητρόπολις εἶχε τή χαρά καί τήν τιμή νά φιλοξενήση στήν Ἱερατική Σύναξη τοῦ Νοεμβρίου τόν Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Χρυσόστομο Νάσση, Ἐπίκουρο Καθηγητή στό Τμῆμα Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέ ἐξιδίκευση στόν Τομέα τῆς Θείας Λατρείας, τῆς Βυζαντινῆς Λειτουργικῆς Παραδόσεως, τῆς Ἀρχαιολογίας καί Τέχνης. Ἓναν λαμπρό Κληρικό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, πού γεννήθηκε στό Σικάγο τῶν Η.Π.Α. καί χειροτονήθηκε Διάκονος μέν ἀπό τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ, Πρεσβύτερος δέ ἀπό τόν ἀοίδιμο Μητροπολίτη Νέας Κρήνης καί Καλαμαριᾶς κυρό Προκόπιο, πού ἀρχοντικά ἒστησε ἀπό τό μηδέν τήν ὑπ’ Αὐτόν Ἱερά Μητρόπολη πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε ἡ Ἐκκλησία καί τόν ὁποῖο ἰδιαζόντως τόσο σέβεται καί τιμᾶ ὁ Ἐπίσκοπός μας!
Ἀρχικά ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ καλωσώρισε τούς Κληρικούς μας πού προσῆλθαν στή Σύναξη καλεσμένοι ἀπό τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας, ἀνέλυσε ποικίλα ὃσα τρέχοντα διοικητικά θέματα καί χάραξε τίς πνευματικές γραμμές καί συντεταγμένες τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων, πού καταστέφεται μέ τή φιλάνθρωπη παρουσία τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας στόν κόσμο, τή χαρακτηριζόμενη ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ὡς ἒνσαρκη τοῦ Χριστοῦ Οἰκονομία. Κατόπιν παρουσίασε τόν ἐκλεκτό ὁμιλητή, πού εἶναι πατέρας τεσσάρων παιδιῶν καί διαθέτει ἐκλεκτές σπουδές στό ἐξωτερικό ( κυρίως Η.Π.Α.), ἀλλά καί στήν ἡμεδαπή. Ἂλλωστε αὐτή ἦταν ἡ αἰτία καί ἡ ἀφορμή τῆς προσκλήσεως τοῦ π. Χρυσοστόμου: Τό ἐκκλησιαστικό του φρόνημα, ἡ λευϊτική του ἰδιότητα, ἡ λιπαρά μόρφωση καί ἡ μεγάλη λειτουργική του ἐμπειρία!
Κατόπιν ὁ ταπεινός, μά λαμπρός ὁμιλητής ἒλαβε τόν λόγο καί ἀνέπτυξε τό θέμα του, πού ἦταν : Οἱ Ἀκολουθίες τοῦ Νυχθημέρου, ὡς εἰκόνα τῆς ἀέναης δοξολογίας τοῦ Θεοῦ. Πλειστάκις ὁ ὁμιλητής ὑπεγράμμισε ὃτι στόν ὀρθόδοξο χῶρο ἡ κοινή Λατρεία, ἡ αἲνεσις τοῦ Θεοῦ ἀπό κοινοῦ μέ τούς ἀδελφούς, συνιστᾶ μέ τόν καλύτερο τρόπο τή σύνολη δοξολογία τοῦ Θεοῦ ἀπό τά πλάσματά Του. Ὡραιότατα ἐπέλεξε καί συνεδύασε τό λειτουργικό καί ὑμνολογικό καθῆκον τοῦ Κληρικοῦ μέ περικοπή ἀπό τό μυθιστόρημα τοῦ ἁγίου τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων, κύρ Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη ΑΛΛΟΣ ΤΥΠΟΣ, γιά νά τονίση ὃτι ἂριστη γιά τόν ἂνθρωπο εἶναι ἡ ἒντιμη ἐργασία, ἀλλά καί ψυχωφέλιμος ὁ συνδυασμός της μέ τή δοξολογία τοῦ Θεοῦ: «… Καί τοῦτο ποιῆσαι, κἀκεῖνο μή ἀφιέναι…»!
Ἀπό τού Ψαλμούς τοῦ Προφητάνακτος Δαβίδ ἐπίσης ὁ π. Χρυσόστομος πῆρε ἀφορμές γιά νά παρωθήση τού Ἱερωμένους μας, ὣστε νά εἶναι φιλακόλουθοι: «Ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ἢνεσά σε ἐπί τά κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου…» ( 118ος Ψαλμός, στ. 164)! Σύμφωνα μέ τή φρασεολογία αὐτή τοῦ Προφητάνακτος, οἱ τεταγμένοι καιροί τῆς προσευχῆς εἶναι “ἑπτά”, μέ τήν ἒννοια βεβαίως τήν Παλαιοδιαθηκική. Δηλαδή ἑπτά σημαίνει τήν ἀέναη ἱκεσία στόν Κύριο, τό πλήρωμα τῆς ἱκεσίας καί τῆς προσευχῆς πρός τόν Θεό Σαβαώθ, κατά τόν Ἃγιο Συμεων Θεσσαλονίκης. Ἡ Ἐκκλησία γνωρίζει νά ὀρθρίζη καί νά διηγῆται τά θαυμάσια τοῦ Κυρίου δαβιτικῶς ψελλίζοντας :«ἑσπέρας καὶ πρωΐ καὶ μεσημβρίας διηγήσομαι καὶ ἀπαγγελῶ, καὶ εἰσακούσεται τῆς φωνῆς μου…» ( 54ος Ψαλμός , στ. 18)! Καί φυσικά, καθώς γράφει ὀ Ἃγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός ἑρμηνεύοντας τίς Ἐκκλησιαστικές Ἀκολουθίες, μιά μιά ἀπαριθμιζόμενες δηλώνουν τόν ἀτέρμονα καρδιακό πόθο γιά χαρισματική προσέγγιση τοῦ Θείου ἀπό τό φθαρτό καί ὑλικό καί ἀνθρώπινο.
Διευκρίνισε ὃτι ὁ Ἃγιος Συμεών ὁ Θεσσαλονίκης πού ἒπαιξε σημαντικό ρόλο στή λειτουργική ἀναβάθμιση τοῦ Βυζαντίου, συνόψισε σέ τρεῖς “καιρούς” καθημερινά τήν ὃλη δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή τό πρωΐ (Μεσονυκτικό, Ὂρθρος, Α’ Ὣρα), τό μεσημέρι (Γ΄καί Στ΄Ὧρες καί Τυπικά) καί τό ἑσπέρας( Θ΄ Ὣρα, Ἑσπερινός καί Ἀπόδειπνο). Καί τοῦτο γιά νά καταστῆ ἀπό πρακτικῆς ἐπόψεως εὐκολότερη καί προσιτότερη ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ καί τό ἑρμήνευσε ὡς ἀκολούθημα καί μίμηση τῆς ἀριθμήσεως τῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, δηλαδή τρεῖς φορές ἐπί τρεῖς Ἀκολουθίες καθημερινῶς, τιμῶντας παράλληλα καί τά ἐννέα Τάγματα τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων! Ἐδῶ ὁ Ἃγιος ἀκολουθεῖ καί τόν Προφήτη Δανιήλ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὁ ὁποῖος τρεῖς φορές τήν ἡμέρα προσηύχετο στόν Θεό. Τέλος ὁ ὁμιλητής ἀνεφέρθη στούς κώδικες τοῦ Αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ, ἀλλά καί στόν Περί Ἁγίου Πνεύματος λόγο τοῦ Μ. Βασιλείου, μέ σκοπό νά τονίση ὃτι οἱαδήποτε δοξολογία στόν Θεό ὀφείλει νά ἒχη ἁγιοπνευματικό χρῶμα καί κλῖμα, δηλαδή νά εἶναι ἒμπλεος ἁγιοπνευματικῆς χάριτος.
Ἐπακολούθησε εὐρυτάτη συζήτηση τοῦ π. Χρυσοστόμου μέ τούς Κληρικούς μας, καθώς καί διευκρινιστικές ἐδόθησαν ἀπό μέρους του ἀπαντήσεις σέ πλεῖστα ὃσα λειτουργικά θέματα καί ἐρωτήσεις τοῦ ἐτέθησαν.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ π. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΝΑΣΣΗ ΣΕ VIDEO:
{youtube}-qroP5PJQak&feature{/youtube}
{flickrset}72157711849199131|570|240|155253811@N05|Y{/flickrset}