Στόν ὁμώνυμο Ναό του τίμησε ἡ Στρατονίκη τόν φωτιστή καί ἒξοχο πνευματικό της Ὃσιο Μητροφάνη, μαζί βεβαίως μέ τόν Γέροντά του Ὃσιο Διονύσιο τόν Ρήτορα. Ἡ Μικρά Ἁγία Ἂννα εἶναι ἐξάρτημα τῆς Μεγάλης Σκήτης τῆς Ἁγίας Ἂννης καί εὑρίσκεται μεταξύ αὐτῆς καί τῶν Κατουνακίων σέ βραχώδη κατωφέρεια τοῦ γεραροῦ Ἂθωνος, ὑπαγομένη στήν κυρίαρχη Μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας. Οἱ δύο αὐτοί Ὃσιοι, προερχόμενοι ἀπό μετόχι τῆς ἱστορικῆς Μονῆς τοῦ Στουδίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐγκαταστάθηκαν σύμφωνα μέ γραπτές μαρτυρίες καί τήν παράδοση κατά τόν 16ο αἰῶνα στήν περιοχή αὐτή, ἀποζητῶντας τόπο ἣσυχο καί ἀπόμακρο, γιά νά ἐπιδοθοῦν στίς χριστοπόθητες ἀσκήσεις τους.
Ὁ Ἃγιος Διονύσιος, τιμημένος ἀπό τή Μεγάλη Ἐκκλησία μέ τό ὀφφίκιο τοῦ Ρήτορος, προικισμένος μέ λιπαρά μόρφωση καί πνευματικός ἂνθρωπος, ἒγινε μαγνήτης καί τράβηξε κοντά του πολλούς ἀνθρώπους, τούς ὁποίους στήριξε, ἐνθάρρυνε καί πνευματικά ποδηγέτησε. Ἀνάστημά του ὁ Ἃγιος Μητροφάνης πού διέπρεψε ὡς ὑποτακτικός του καί ἐκδαπανήθηκε κυριολεκτικά ὡς πνευματικός στά χωριά τῆς Χαλκιδικῆς, τά ὁποῖα κάτω ἀπό τή σπάθη τῆς Ὀθωμανικῆς τυραννίας στέναζαν ἀργοπεθαίνοντας. Καί οἱ δύο τιμῶνται ὡς φωτιστές τῆς Χαλκιδικῆς, πού μέ ἓδρα τόν τότε Ἲσβορο, τή σημερινή Στρατονίκη, ἀνέπλασαν πνευματικά καί πότισαν χριστονοσταλγικά τόν ραγιά. Εἶναι μιά ἀκόμα ἰσχυρά ἀπόδειξις τῆς ἀκοίμητης μέριμνας τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας γιά τό ποίμνιό της, δηλαδή τόν ἁπανταχοῦ Ρωμηό, τή δύσμοιρη Ρωμηοσύνη.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ πανηγυρικοῦ Ὂρθρου καί τῆς Εὐχαριστιακῆς Συνάξεως προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τούς Διακόνούς του π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη καί π. Θεόκλητο Παρδάλη, τούς λαμπρούς ἁγιορεῖτες Παν. Ἱερομόναχο π. Θεοδόσιο καί τούς Ὁσιώτατους Μοναχούς π. Εὐθύμιο καί π. Γρηγόριο τούς Μικραγιαννανίτες, οἱ ὁποῖοι κάθε χρόνο λαμπρύνουν τήν πανήγυρη μέ τή συμμετοχή τους στίς λαμπρές λατρευτικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τῶν προκατόχων τους στό Ἃγιον Ὂρος Ὁσίων Πατέρων, ὡς καί τούς Παν. Ἀρχιμ. π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, ἐπίτιμο Πρωτοσύγκελλο καί Ἱεροκήρυκα, π. Εὐθύμιο Μαρμαλίδη, π. Κυριακό Χολέβα, π. Νικόδημο Δράκο καί τόν Αἰδ. Πρωτ. π. Νικόλαο Γιαννούλη καί τόν καλό καί φιλάνθρωπο Ἐφημέριο τῆς ἐνορίας Παν. Ἀρχιμ. π. Εὐστράτιο Λιασσῆ. Πολύς καί ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ μέ ἐπικεφαλῆς τόν Πρόεδρο τῆς Τοπικῆς Κοινότητος καί Ἐκκλησιαστικό Σύμβουλο κ. Νικόλαο Ἀντωνίου καί τόν Διευθυντή Ἑταιρικῆς Ὑπευθυνότητος καί ἐπαφῶν μέ τήν Τοπική Κοινωνία τῶν Μεταλλείων κ. Ἰωάννη Μαλεγκάνο.
Στήν προσλαλιά του πρός τό ἐκκλησίασμα ὁ Σεβασμιώτατος παρουσιάζοντας τή βιοτή τῶν τιμωμένων Ἁγίων, ὑπεγράμμισε ὃτι τό Ἃγιον Ὂρος δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού δάνεισε στό Γένος ἁγιασμένες καί φωτισμένες ψυχές, οἱ ὁποῖες ἀναδείχθηκαν γιά τόν Ρωμηό φάροι καί ἀπλανεῖς ἐθνεγέρτες μέσα στό σκοτάδι τῆς Τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Ὑπενθύμισε τό παράδειγμα τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ πού μέ τά νάματα τῆς ψυχῆς του πυρπόλησε τόν Ἀγαρηνό καί φούντωσε τήν κρυμμένη στή στάχτη σπίθα τῆς καρδιᾶς τοῦ Ἓλληνα.
Στό σημεῖο αὐτό ὁ Σεβασμιώτατος ὑπενθύμισε τίς Σχολές ἀνά τή σκλαβωμένη Ρωμηοσύνη πού ἳδρυσε τό ταπεινό Φανάρι μέ τούς Δεσποτάδες, παπάδες καί καλογέρους του, ὡς καί τούς Δασκάλους τοῦ Γένους πού ξεφύτρωσαν μέσα ἀπ’ αὐτή τήν πνευματική σπορά καί τό γεώργιο τῆς Ἐκκλησίας. Μάλιστα παρουσίασε ὡρισμένες σκέψεις ἀπό τό περίφημο σύγχρονο βιβλίο τοῦ Γιώργου Καραμπελιᾶ ΚΟΡΑΗΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο Ε΄, πού ξεδιπλώνουν διαχρονικά τού κόπους καί τούς πνευματικούς ἀγῶνες τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας γιά τόν Λαό καί πού ποτέ ὁ Λαός δέν λησμόνησε, παρ’ ὃτι ὡρισμένοι εὐκαίρως ἀκαίρως λυσσαλέα πολεμοῦν καί ἐπιχειροῦν νά τούς κλειδαμπαρώσουν στή σκόνη τοῦ χρονοντούλαπου τῆς ἱστορίας, διαστρέφοντας τήν πεμπτουσία τους!
Καί κατέληξε ὁ Δεσπότης: «Ὃσο τά ράσα τῶν Πατριαρχῶν, τῶν Δεσποτάδων, τῶν Παπάδων, τῶν Ἱερομονάχων, τῶν Μοναχῶν καί δή τῶν ἁγιασμένων Ἁγιορειτῶν θά στολίζουν τά πουρνάρια, τίς βίγλες καί τίς ἀτραπούς τούτου τοῦ Ἒθνους, πού γενήθηκε ἀπό τή στάχτη τῆς ἀρχαιοελληνικῆς μαγιᾶς καί ἀνδρώθηκε στούς τρούλλους τῶν Μοναστηριῶν καί τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί προβάλλει ὡς αἱμάτινα στίγματά του τό σκοινί τοῦ Πατριάρχη, τόν ἀπαγχονισμό τοῦ Πατροκοσμᾶ, τοῦ Παπαφλέσσα τή φουστανέλα, τοῦ Ἐπισκόπου Διονυσίου τοῦ Σκυλόσοφου τή θυσία, τό σουβλί τοῦ Ἀθανάσιου Διάκου καί τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης τό συγκλονιστικό μαρτύριο καί τόσα ἂλλα, τοῦτος ὁ Λαός, ἡ Ρωμηοσύνη, δέν μπορεῖ νά λησμονήση τίς ρίζες καί τήν ἱστορία του! Μπροστάρηδες γιά σήμερα ὁ Μητροφάνης καί ὁ Διονύσιος ὁ Ρήτωρ στόν Ἲσβορο, τή Στρατονίκη μας!»
{flickrset}72157715040526642|||155253811@N05|Y{/flickrset}
{youtube}xhgqcObsjcA{/youtube}