Τήν Κυριακή 19η Αὐγούστου τ.ἒ., ΙΒ΄Ματθαίου, τή λεγομένη τοῦ πλουσίου νέου, σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὁ
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ χοροστάτησε στόν Ὂρθρο καί προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας, καθότι δύο φίλτατες στόν Ποιμενάρχη μας καί στήν κοινωνία τῆς Χαλκιδικῆς οἰκογένειες ἐτέλεσαν Ἱερά Μνημόσυνα ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν προσφιλῶν οἰκείων τους. Πρόκειται γιά τίς οἰκογένειες Ματσίγκου καί Ξηροσαββίδη, πού πρό τεσσαράκοντα ἡμερῶν προέπεμψαν στήν τελευταία τους κατοικία, ἡ μέν πρώτη τόν ἀείμνηστο πατέρα τους Χριστόδουλο, ἡ δέ δεὐτερη τόν προσφιλῆ συγγενῆ καί πολυφίλητο σύζυγο τῆς ἐριτίμου Ἰατροῦ κας Ἓλλης Δημητρακούδη, Λεωνίδα Ξηροσαββίδη.
Ὁ Λαός τῆς Ἀρναίας καί ὂχι μόνο συμπαραστάθηκε καί στίς δύο ἐπιφανεῖς οἰκογένειες καί ὑπερεπλήρωσε τόν ὑπερμεγέθη Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό, μέ ἐπικεφαλῆς τόν τ. Ὑπουργό καί Δήμαρχο κ. Χρῆστο Πάχτα, τόν τ. Δήμαρχο κ. Στέργιο Καραστέργιο, τόν Δημοτικό Σύμβουλο κ. Ἀστέριο Μπροῦζο καί τόν τ. Πρόεδρο τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Ἀρναίας κ. Ἀθανάσιο Τσάλα. Νά σημειωθῆ ὃτι καί τά δύο πρόσωπα τῶν κεκοιμημένων ἀδελφῶν μας, ἀλλά καί οἱ οἰκογένειές τους, ἒχουν προσφέρει καί προσφέρουν πολλά στήν τοπική κοινωνία τῆς ἀρχοντικῆς Ἀρναίας ὡς εὐπάτριδες στόν τόπο τους.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του θεώρησε καλό νά προβάλη στό πυκνό ἐκκλησίασμα τό λόγιο τοῦ Οὐρανοβάμονος Θείου Παύλου : “Γνωρίζω δέ ὑμῖν ἀδελφοί, τό εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καί παρελάβετε, ἐν ᾧ καί ἑστήκατε, δι’οὗ καί σώζεσθε ” (Α΄ Κορ. ιε΄, 1), δηλαδή, ἀδελφοί μου σᾶς γνωρίζω τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ πού σᾶς κήρυξα ἐγώ, τό ὁποῖο ἐσεῖς ὁλόψυχα ἀποδεχτήκατε, σταθερά καί πιστά ἐφαρμόσατε καί διά τοῦ ὁποίου ἐξασφαλίζετε τή σωτηρία σας! Μίλησε, μ’ ἂλλα λόγια, γιά τρεῖς προϋποθέσεις πού ἀπαιτοῦνται γιά νά ἀνεβῆ κανείς στόν οὐρανό καί νά φτάση στή σωτηρία.
Τό Εὐαγγέλιο, εἶπε ὁ Δεσπότης, δηλαδή ἡ χαρμόσυνη εἲδηση τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας, πού ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κήρυξε στούς χριστιανούς καί για τό ὁποῖο πλειστάκις ὁ Θεῖος Ταρσεύς χαρακτηριστικά ἐτόνισε ὃτι « οὐκ ἒστι κατ’ ἂνθρωπον», δηλαδή δέν εἶναι βγαλμένο ἀπό ἀνθρώπινη φαινομενική σοφία καί ἀπό ἀνθρώπινη ἐπιστήμη, ἀπαιτεῖ καί ἐπιζητεῖ τρεῖς προϋποθέσεις γιά νά ἒχη σωστικό ἀποτέλεσμα : νά ὁδηγῆ στή σωτηρία, πού εἶναι τό ὓψιστο ἐφετό κάθε χριστιανοῦ. Προυποθέσεις κλειδιά, γιά τίς ὁποῖες ὁ Παῦλος χρησιμοποίησε τρία ρήματα σταθμούς: παρελάβετε, ἑστήκατε καί σώζεσθε! Δηλαδή, ὁ ἂνθρωπος σώζεται σάν α) διδαχθῆ καί παραλάβη παρά αὐθεντικῶν μαρτύρων τίς ἀλήθειες τοῦ Χριστοῦ τίς θησαυρισμένες μέσα στό Εὐαγγέλιο• β) κατόπιν τίς ἀποδεχθῆ καί τίς ζήση αὐθεντικά, χωρίς νά ὁδηγηθῆ σέ μιά ἐθελοθρησκεία, διαλέγοντας ἀπό τό Εὐαγγέλιο ὃσα τόν συμφέρουν καί γ) τελικά ἀμετακίνητος καί ἑδραῖος προσηλωθῆ σέ αὐτές καί δέν τίς ἀλλοιώση!
Καί κατέληξε ὁ Δεσπότης : « Ἡ Ἐκκλησία πάντοτε ἀπαιτεῖ ἒντιμους ἀγωνιστές, πού θά ἐπιδιώκουν τή σωτηρία τους – ἡ ὁποία δέν εἶναι στατική ἀλλά δυναμική κατάσταση – , ἀγωνιστές πού ἀνεπιφύλακτα θά ἀποδεχθοῦν τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, θά παραμείνουν σταθερά προσηλωμένοι στό Εὐαγγέλιο Του, γιά νά ἀπολαύσουν τελικά τόν στέφανο τῆς μαρτυρίας καί τοῦ μαρτυρίου τοῦ Χριστοῦ!».
Στό τέλος τῶν Ἱερῶν Μνημοσύνων ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε καί τίς δύο οἰκογένειες γιά τό στήριμά τους στήν Ἐκκλησία μας καί τούς προέβαλε ὡς ἐξαίρετα ὑποδείγματα τοῦ κοινωνικοῦ μας συνόλου.{flickrset}72157697229353542|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}