Ἡ δεύτερη Ἐνορία τῆς Ἀρναίας, ὁ μικρός μέν, ἀλλά πανέμορφος Ἱερός Ναός τῶν ἁγίων Ἀναργύρων, βασισμένος σέ σχέδια τοῦ ἀειμνήστου Ὀρλάνδου, ἑόρτασε καί τίμησε μέ κάθε μεγαλοπρέπεια τούς Ἁγίους του Κοσμᾶ καί Δαμιανό.
Ἡ Ἀρναία κατέκλυσε τόν ἱερό Ναό καί τούς πέριξ αὐτοῦ χώρους, δείχνοντας τόν σεβασμό της στήν μνήμη τῶν Προστατῶν Ἁγίων της. Παρόντες ὁ τ. Βουλευτής κ. Γ. Βαγιωνᾶς, ὁ Δήμαρχος Ἀριστοτέλη κ. Χρ. Πάχτας, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Ἀθανάσιος Τσάλας, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Ἰωάννης Λαμπρινός, Δημοτικοί Σύμβουλοι κ. ἄ..
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς, Τρίτη 1η Ἰουλίου τ. ἔ., ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ προέστη τῆς ὅλης πανηγύρεως, πλαισιούμενος ἀπό τόν Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας π. Κωνσταντῖνο Ἀγούλα, τόν Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, τούς ἐφημερίους τοῦ ἁγίου Στεφάνου π. Ἀθανάσιο Κοῦκο καί π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη καί τούς ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης ἐκλεκτούς κληρικούς Παν/το Ἀρχιμ. π. Ραφαήλ Εὐαγγέλου καί π. Στέφανο Γιάνναρο, τόν ἕλκοντα τήν καταγωγή ἐξ Ἀρναίας.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀναφερόμενος στούς τιμωμένους θαυματουργούς Ἁγίους, ἐπικέντρωσε τόν λόγο στήν ἑρμηνεία ἀπό ὀρθοδόξου ἐπόψεως τοῦ ὅρου “θαῦμα”, τό ὁποῖο καί ἐπικαλεῖται ὁ εὐσεβής Λαός μας προστρέχοντας στή χάρη τῶν ἁγίων Ἀναργύρων.
Ὁ Δεσπότης διευκρίνησε ὅτι θαῦμα δέν σημαίνει “κατάργηση τῶν νόμων τῆς φύσεως” καί ἐπίδειξη τῆς Θείας Δυνάμεως, ἀλλά σημαίνει “ὑπέρ φύσιν” μέν, ὄχι ὅμως παράλογο γεγονός, πραγματοποιούμενο μέ τήν κορύφωση τῆς πίστεως καί τῆς ἀπόλυτης ἐμπιστοσύνης-παράδοσης τοῦ ἀνθρώπου στόν Θεό καί Πατέρα μας μέ τήν ἑκούσια “ἐγκατάλειψή” του ἄνευ ὅρων καί προϋποθέσεων στό ἅγιο θέλημά Του. Θαῦμα, τόνισε ὁ ὁμιλητής, εἶναι ἕνα “παράθυρο” στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἕνα “παράθυρο” πού καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν παρόντα αἰῶνα μέτοχο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί ἀποδεικνύει ὅτι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ “ἐντός ἡμῶν ἐστί”, ἀπό τήν ὥρα τῆς κατά Χριστόν Οἰκονομίας, τῆς πραγματώσεως ἐν χώρῳ καί χρόνῳ τῆς Σαρκώσεως, τοῦ κηρύγματος, τῆς Μεταμορφώσεως, τοῦ Σταυροῦ, τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θαῦμα σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος θεληματικά καθίσταται μέρος τῆς Ἐδέμ, ἐπιστρέφει στήν κοιτίδα του, στό κλῖμα του, τόν Παράδεισο, στήν ἕνωση καί τήν κοινωνία μέ τόν Τριαδικό Θεό, εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ ναί τοῦ Ἀδαμιαίου Γένους στόν Κύριό μας καί τοῦ ὄχι στό κράτος τοῦ διαβόλου.
Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, δηλαδή ἡ Παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, ἡ κοινωνία Θεοῦ καί ἀνθρώπου, ἡ Παρουσία τοῦ Χριστοῦ στό ἐδῶ καί στό τώρα τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου μετοχή στήν ὄντως Ζωή, στή Ζωή τοῦ Χριστοῦ μας, ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά ἐνδύεται ὁ ἄνθρωπος μέ τήν θαυματουργική χαρά, τή χάρη τῶν ἰάσεων, τούς καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νά γίνεται ὅλος φῶς, νά πληγώνεται ἀνεπανόρθωτα ὁ θάνατος, νά μετέχη ὁ ἄνθρωπος κατά χάριν στήν ἁγιοτριαδική ἀθανασία, νά γίνεται οὐράνιο ὄν, ἔστω κι ἄν περπατᾶ στή γῆ!
Αὐτή ἡ ὀρθόδοξη θεώρηση, κατέληξε ὁ ὁμιλητής, δέν ἔχει καμμιά σχέση μέ τήν κατάργηση δῆθεν τῆς λογικῆς κατά τήν ἐπιτέλεση τοῦ θαύματος, ὡς προϋποθέσεως μάλιστα φανερώσεώς του, ἀλλά φυσικά στά πνευματικά πράγματα ἀπαιτεῖται ἑκούσια ὑπακοή καί ὑποταγή καί τῆς λογικῆς καί τῶν αἰσθήσεων καί τῆς ἐπιθυμίας καί τοῦ συναισθήματος στό “εὐάρεστον τῷ Θεῷ”, στό Ἅγιο θέλημά Του!
Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος προεχείρισε εἰς Σταυροφόρο-Οἰκονόμο τόν ἐφημέριο τοῦ Ἁγίου Στεφάνου π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη, Γραμματέα καί ἐκλεκτό συνεργάτη τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως. Ὁ π. Γεώργιος, Ἀρναιώτης τήν καταγωγή, τυγχάνει πτυχιοῦχος τῆς Βιολογίας καί τῆς Ποιμαντικῆς Θεολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ἐξαίρετος οἰκογενειάρχης καί πατέρας ἑνός τέκνου, φέρελπις Κληρικός μας μέ πολλά προσόντα καί κυρίως ἔμφορτος μέ ταπείνωση καί ὑπακοή στήν Προϊσταμένη του Ἀρχή. Τοῦ εὐχόμεθα μέ πλεισμονή κόπων, πνευματική ἐργασία καί καλλίκαρπη διακονία νά δικαιώση τήν ἐπιλογή τοῦ Ἐπισκόπου μας.
Μετά τήν χειροθεσία ἀκολούθησε ἡ περιφορά τῆς Εἰκόνος τῶν ἁγίων Ἀναργύρων καί τῶν Ἱερῶν Λειψάνων πού φυλλάσσονται στόν Ἱερό Ναό ἀνά τίς ὁδούς τῆς Ἀρναίας, ὑπό τούς ἤχους τῆς Δημοτικῆς Μπάντας, τήν ὁποία καί εὐχαριστοῦμε γιά τήν μεγαλοπρέπεια πού ἐπέδωσε στήν Ἱερά Πομπή.
[widgetkit id=159]