Τήν Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου, 21η Ἀπριλίου τ. ἔ., ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ μεγαλοπρεπῶς τήν Παντάνασσα Μητέρα τοῦ Κυρίου μας ὡς Ζωοδόχο Πηγή, ἡ Γαλάτιστα πανηγύρισε, τόσο γιά τόν Ἀναστάντα Κύριο, ὅσο καί γιά τήν Κυρία Θεοτόκο στήν Ἐνορία τῆς Παναγίας τῆς Κωμοπόλεως.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς, τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τόν λαμπρό Παπαδάσκαλο τῆς Ἐνορίας Αἰδεσ. Οἰκον. π. Ἀργύριο Καραμόσχο, τούς Παν/τους Ἀρχιμ. π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί π. Παΐσιο Σουλτανικᾶ, τούς Αἰδ/τους Πρωτοπρεσβυτέρους π. Ἀρίσταρχο Μαυροματάκη ἐκ τῆς ὁμόρρου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας (Γαλαρινός) καί π. Ἐλευθέριο Μαυρίδη (συνταξιοῦχο) καί τούς Ἱερολογιωτάτους Διακόνους π. Ἐφραίμ Τσόλη καί π. Γεώργιο Κυριάκου.
Ὁ Λαός τῆς Γαλάτιστας μυρωμένος μέ τῆς Ἀναστάσεως τή χαρά ἦρθε γιά νά ἀνάψη τό ἁγιοκέρι του, νά λάβη δύναμη ἀπό τόν ἀναστάντα Ἀρχηγό τῆς ζωῆς καί νά ξεδιψάση στά νάματα τῆς “Ζωοδόχου Πηγῆς”, ἀπ’ ὅπου ξεπήγασε ἡ χαρά τοῦ κόσμου. Παρόντες καί συμπροσευχόμενοι ὅπως πάντοτε ὁ Ἀντιδήμαρχος Πολυγύρου κ. Ἰωάν. Σιμώνης καί ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβ. κ. Σειρᾶς Ἐμμανουήλ, οἱ ὁποίοι πάντοτε ἀποζητοῦν τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας καί στηρίζουν τό ἔργο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του παρετήρησε ὅτι κατά τήν ἑβδομάδα τῆς Διακαινησίμου ἡ Ἐκκλησία ζῆ ὡς μία ἡμέρα τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, τήν Κυριακή καλύτερα τῆς Ἀναστάσεως ὡς μία ἡμέρα, ἀπό τήν ὁποία ξεπήγασε ἀνακαινισμένη καί ἀναπλασμένη ἡ Ζωή. Τίς ἡμέρες τοῦτες χαρακτηριστικά εἶπε ὁ ὁμιλητής γιορτάζουμε «θανάτου τήν νέκρωσιν, ᾅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τὸν αἴτιον…». Μ’ ἄλλα λόγια ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι οὔτε ἰδιωτική ἐπιχείρησις, οὔτε Δημόσιος ἤ Δημοτικός ὀργανισμός, οὔτε δημιούργημα οἱουδήποτε ἀνθρώπου ὑλικό ἤ ὑλιστικό. Εἶναι ὁ τόπος τῆς μεταποιήσεως καί μεταβολῆς τοῦ θανάτου σέ ζωή, εἶναι ὁ τόπος τῆς καταργήσεως τοῦ θανάτου καί τής βλάστησης τοῦ κλίματος τῆς ζωῆς ἀπό τόν Πανάγιο τοῦ Χριστοῦ Τάφο. Τούτη τή διακονία τοῦ κόσμου πού ὁ Κύριος πέτυχε νά τήν φέρει εἰς πέρας μέ τήν τριήμερο Ταφή καί Ἀνάστασή Του, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος τή βλέπει διακαίως σάν πότισμα τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως ἀπό τίς ρανίδες τοῦ αἵματός Του. «Πολλά εἶναι πράγματι, θά πῆ, τά θαύματα ἑκείνου τοῦ καιροῦ. Ὁ Θεός σταυρώθηκε, ὁ ἤλιος ἔσβησε καί ἄναψε ξανά… Τό καταπέτσαμα τοῦ Ναοῦ σχίστηκε στά δύο, αἷμα καί νερό χύθηκε ἀπό τήν πλευρά Του… Ἡ γῆ ἐβόγγηξε, οἱ πέτρες σχίστηκαν… Οἱ νεκροί σηκώθηκαν… Καί ὅμως τίποτε δέν συγκρίνεται καί δέν εἶναι ἱσάξιο μέ τό θαῦμα τῆς σωτηρίας μου! Λίγες ρανίδες αἵματος ἀναπλάθουν καί ἀναδημιουργοῦν τόν κόσμο! Καί γίνονται ἡ συνεκτική ἀξία γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅπως ἡ πυτιά γιά τό γάλα, συνδέοντας καί συσφίγκοντας ὅλους σέ μία ἑνότητα!» Γιά νά κραυγάση τό συναξάρι τοῦ Μ. Σαββάτου· «…διά τῶν ὁποίων (ρανίδων αἵματος) τό γένος μας ἀναστήθηκε ἀπό τήν φθορά καί πέρασε στήν αἰώνια ζωή!»
Aὐτό εἶναι ἡ Ἐκκλησία, κατέληξε ὁ Δεσπότης: «Ἡ μεταβολή τοῦ γήινου καί τοῦ πήλινου σέ ἄφθαρτο καί αἰώνιο, ἡ μεταποίηση τοῦ ὑλικοῦ σέ ἀθάνατο, χάριν στόν Σταυρό, τόν Τάφο καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Ἀλλά αὐτή ἡ Ἀνάσταση ξεχύθηκε μέν στόν κόσμο τήν “μιά τῶν Σαββάτων”, ἀλλά ἐσπάρη καί ἐφανερώθη στόν κόσμο μέ τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου καί τή σύλληψη τοῦ Κυρίου μας στή μήτρα τῆς Παναγίας. Στή μήτρα τῆς Παναγίας φύτρωσε τό Ρόδο τό Ἀμάραντο, γιά νά δώση τοῦ καρπούς του στήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως. Γιά τοῦτο ἀνυμνοῦντες τόν Αἴτιο, συνανυμνοῦμε τή Συναίτιο τῆς χαρᾶς μας, τῆς σωτηρίας μας, τήν Ζωοδόχο Πηγή καί Παντάνασσα Παρθένο».
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας καί πρό τῆς Ἀπολύσεως, ὁ Σεβασμιώτατος, κατόπιν προτάσεως τοῦ δραστηριωτάτου π. Ἀργυρίου, ἔκειρε σέ Ἀναγνῶστες δύο Ἱερόπαιδες, μαθητές Δημοτικοῦ Σχολείου, πού εἶναι ἁρωγοί στό ἔργο τοῦ Ἐφημερίου μέσα στό Ἱερό Βῆμα. Πρόκειται γιά τούς μαθητές Νικόλαο Σιμώνη τοῦ Κων/νου καί τῆς Εἰρήνης καί Μιχαήλ Ἀννετούδη τοῦ Δημητρίου καί τῆς Μαρίας, γεγονός πού συγκίνησε τό Ἐκκλησίασμα, ἱκανοποίησε τόν Σεβασμιώτατο καί συνετέλεσε στό νά δοῦμε δάκρυα στά μάγουλα τῶν γονιῶν τῶν παιδιῶν καί τῶν περισσοτέρων τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος. Ἄξια, καλή πρόοδο καί νά ἔχουν τήν εὐλογία τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Ἄξιος καί ὁ Ἐφημέριος πού σάν πνευματική μέλισσα γεμίζει τό Ἁγιοπότηρο μέ τό νέκταρ τῆς πίστεως.
[widgetkit id=615]