Τήν Κυριακή 17η Φεβρουαρίου ἐ.ἒ πού γιά φέτος ξεκίνησε τό Τριώδιο κατά τήν ὀρθόδοξη παράδοσή μας, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ μαζί μέ τό διάκονό του π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη βρέθηκε στή μικρή Κοινότητα τοῦ Ἀδάμ τῆς Μητροπόλεώς μας γιά νά ἐπικοινωνήση μέ τά μέλη τῆς Ἐνορίας αὐτῆς, στήν ὁποία διακονεῖ ἐντίμως ὁ Ἁγιορείτης Παν. Ἀρχιμ. π. Γεράσιμος Δασκαλάκης, ἐξερχόμενος ἀπό τόν γεραρό Ἂθωνα χάριν τοῦ ἐκεῖ ποιμνίου του.
Ὁλάκερη ἡ Κοινότητα μέ ἐπικεφαλῆς τόν Πρόεδρό της κ. Ἀθανάσιο Σκαρλᾶτο περιέβαλε τήν Ἀρχιερατική Εὐχαριστιακή Σύναξη, γιά νά ἀπολαύση τό Κυριακό Δεῖπνο, μαζί μέ τόν Ἐφημέριο καί τόν Ἐπίσκοπό του, μέσα σέ μιά Ἐκκλησία πού ἒλαμπε ἀπό εὐταξία καί ἦταν πληρωμένη μέ ἀρχοντιά. Δέν ἒκρυψε ὁ Σεβασμιώτατος τή χαρά του γιά τήν ἐπικοινωνία μέ τά ντόπια πρόσωπα πού γνωρίζουν βεβαίως ποικιλοτρόπως νά ἐκφράζουν τόν σεβασμό τους στή μάνα Ἐκκλησία καί τούς ποιμένες της.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε ἀρχικά γιά τό τί σημαίνει Ἀρχή τοῦ Τριωδίου, τό προανάκρουσμα δηλαδή τῆς ἐλεύσεως τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τοῦ Πάσχα πού παιδαγωγικώτατα ἡ Ἐκκλησία μας θέτει μπροστά ἀπό τόν ψυχισμό κάθε πιστοῦ, γιά νά τόν καλέση νά μετάσχη στό στάδιο τῶν ἀρετῶν πού ἒχει σάν τέρμα του τήν Ἀνάσταση. Συνεχίζοντας παρετήρησε ὃτι μέ τήν ἀρετή τῆς ταπεινοφροσύνης θεωρεῖ σκόπιμο ἡ ἁγιοπατερική Παράδοσή μας νά εἰσαγάγη κάθε ψυχή στό κλῖμα τῆς ἁγίας αὐτῆς περιόδου, πού παραστατικά κατά τή Μεγάλη Πέμπτη καί Μεγάλη Παρασκευή, ἐνσάρκως πλέον στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, θά τήν ἑρμηνεύση μοναδικά πάνω ἀπό τό ὓψος τοῦ Γολγοθᾶ καί τό αἷμα τῆς ἐκούσιας θυσίας τοῦ Ἀμνοῦ τοῦ Θεοῦ κατά τόν Ἠσαΐα.
Ἡ Παραβολή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (Λουκ. ιη΄10-14 ) ἀνάγλυφα ὑποστασιάζει τό ἀνηφορικό στρατί πού τέρμα του ἒχει τή συγγνώμη τῆς Ἀναστάσεως καί τή θυσία τῆς Αὐταγάπης, γι’αὐτό καί τό φιλολογικοθεολογικό αὐτό ἀριστούργημα προετοιμάζει κάθε ἀνθρώπινη συνείδηση γιά τό τί μπορεῖ νά περιμένη στόν ἀγώνα της. Πῆγε στό σπίτι του δικαιωμένος ὁ Τελώνης ἀκριβῶς γιατί γνώριζε τά “ὃριά” του, γιατί συναισθανόταν πώς ἦταν ἓνα κρᾶμα λάσπης καί πνοῆς Θεοῦ πού γύρευε νά μετουσιωθῆ ἡ “πηλό” του, ἡ λάσπη του, τό σκουλῆκι πού ̓κρυβε μέσα του σέ πεταλούδα, σέ φῶς, σέ παρουσία Θεοῦ καί γιά τοῦτο ἱκέτευε τόν Κύριο.
Θεοδίδακτη ἡ ταπείνωση, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, σημαίνει θυσία τῶν πάντων καί ἐπώδυνη κένωση, εἶναι ἡ δεσποτική ἐντολή καί στολή πού συγκροτεῖ τήν οὐσία τῆς ὀρθόδοξης πνευματικῆς ζωῆς ὡς συνισταμένη καί περιεκτική ὃλων τῶν ἀρετῶν, ὡς τό μεταξωτό κορδόνι πού συνδέει τά πολύτιμα πετράδια τῶν χρισταρετῶν σ’ ἓνα περιδέραιο. Σάν σπάσει, οἱ τίμιες ἀρετές σκορπίζονται. Ὃ,τι εἶναι τό ἁλάτι γιά κάθε τροφή, τοῦτο εἶναι ἡ ταπείνωση γιά κάθε ἀρετή. Ἂν τήν ἀποκτήσουμε, μᾶς κάνει υἱούς τοῦ Θεοῦ καί μᾶς παριστάνει ἐνώπιόν Του χωρίς ἒργα ἀγαθά ἀπό μέρους μας, γιατί χωρίς αὐτήν ὃλα τά ἒργα μας εἶναι μάταια καί μάταιες ὃλες οἱ ἀρετές καί οἱ ἐργασίες μας, θά μᾶς πῆ ὁ Ἃγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Εἶναι ἡ δύναμη ἡ θεόδοτη πού ἀξιώνει τό πρόσωπο νά βλέπη τόν ἑαυτό του μυρμήγκι καί σκουλήκι, γιά νά γίνη θεόπλαστος ἂνθρωπος. Αὐτή ὠθεῖ τόν ἂνθρωπο νά καταθέση μπροστά στόν Σταυρό ὁλόκληρο τό εἶναι του καί τότε ἒξαφνα ὁ Χριστός σηκώνει ἀντί γιά μᾶς τή μοναξιά καί τήν καταθλιπτική βαρύτητα τῆς ζωῆς.
Τελείωσε δέ τό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ὡς ἑξῆς: « Ὁ π. Παῦλος Εὐδοκίμωφ θά μᾶς πῆ ὃτι ὁ ἂνθρωπος τῆς ταπεινοσύνης παύει νά θεωρῆ τόν ἑαυτό του κέντρο τῶν πάντων· τό πᾶν ἀνήκει στόν Θεό… Ἡ τέχνη τῆς ταπεινώσεως δέν εἶναι καθόλου τό νά γίνης τοῦτο ἢ ἐκεῖνο, ἀλλά νά εἶσαι ἀκριβῶς στό μέτρο πού σοῦ δόθηκε ἀπ’ τόν Θεό. Στίς ταπεινές ψυχές, λοιπόν, ἀναπαύεται ὁ Θεός, ἐνῶ στήν καρδιά τῶν ὑπερήφανων τά πάθη τῆς ἀτιμίας. “Γιατί τίποτε δέν ἐνισχύει τά πάθη νά στρέφωνται τόσο ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας ὃσο οἱ μεγαλόφρονες λογισμοί. Καί τίποτε δέν ἐκριζώνει τόσο βαθιά τά πονηρά βότανα τῆς ψυχῆς ὃσο ἡ μακαρία ταπείνωση. Γι’ αὐτό εὒλογα ὀνομάζεται παθοκτόνος!”( ὃσιος Νικήτας Στηθάτος )»
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ π. Γεράσιμος καί οἱ συνεργάτες του Ἐπίτροποι τῆς Ἐκκλησίας παρέθεσαν ἀβραμιαῖο γεῦμα στό πρεσβυτέριο τῆς Ἐνορίας, πού ἑτοίμασαν μέ κέφι καί μεράκι οἱ κυρίες καί δέσποινες τοῦ Ἀδάμ.
{flickrset}72157676614926607|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}