Ἐκοιμήθη πρίν ἀπό λίγο, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας Ἀλέξανδρος σέ ἡλικία 87 ἐτῶν, ἔπειτα ἀπό πολύμηνη ἀσθένεια πού ἀντιμετώπιζε.
Νά σημειωθεῖ, ὅτι ὁ μακαριστός τίς τελευταῖες τέσσερις ἡμέρες νοσηλευόταν στό Παναρκαδικό Νοσοκομεῖο Τρίπολης, ὅπου καί κατέληξε.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας Ἀλέξανδρος Παπαδόπουλος ἐγεννήθη στό χωριό Πάπαρη Ἀρκαδίας στίς 28 Ὀκτωβρίου 1936. Ἐτελείωσε τήν Ἐκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου καί ἀκολούθως ἐσπούδασε Θεολογία στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί ἐργάσθηκε ὡς Θεολόγος στή Μέση Ἐκπαίδευσι στήν Τρίπολη. Προσφάτως ἔλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα (Master) στήν Ὀρθόδοξο Θεολογία ἀπό τό Πανεπιστήμιο Λευκωσίας τῆς Κύπρου (2017), ὑποβάλλοντας τήν μεταπτυχιακή ἐργασία του μέ τίτλο «Ὁ Μητροπολιτικός Ἱερός Ναός Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως», στόν Τομέα τῆς Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας.
Μετά τή μοναχική κουρά του, ἐχειροτονήθη Διάκονος τό 1968 καί Πρεσβύτερος τό 1969 ἀπό τόν μακαριστό Μητροπολίτη Μαντινείας καί Κυνουρίας κυρό Θεόκλητο Β΄ (Φιλιππαῖο) καί ὑπηρέτησε ὡς Ἱεροκήρυξ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας. Ἀπό τό 1976 ἐχρημάτισε Γραμματεύς τῶν Συνοδικῶν Δικαστηρίων.
Κατά τή διάρκεια τῆς θητείας του στήν Ἐκκλησία τῆς Πατρίδος του, δαπανήθηκε με αὐταπάρνησι στό κήρυγμα τοῦ θείου Λόγου σέ κάθε ἄκρη τῆς Ἐπαρχίας τῆς Μητροπόλεως καί παραλλήλως ἐφρόντιζε για τήν βοήθεια καί τήν ἐνίσχυσι τῶν πασχόντων. Θαυμαστό παράδειγμα τῆς δραστηριότητος αὐτῆς ἦτο ἡ δημιουργία τοῦ Οἴκου Τυφλῶν Γυναικῶν Τριπολεως «Ἡ Ἁγία Παρασκευή», ἵδρυμα τό ὁποῖο εἶναι ἀποκλειστικῶς ἔργο τῶν κόπων του καί τῆς συνδρομῆς τῶν πιστῶν ἀπό τήν Ἀρκαδία καί τήν Ἑλληνική Διασπορά.
Στίς 2 Μαΐου 1984 ἐξελέγη καί στίς 5 Μαΐου ἐχειροτονήθη στόν Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν ἀπό τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυρό Σεραφείμ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου. Ἐπετέλεσε, παρά τά ποικίλα προβλήματα τά ὁποῖα συνήντησε, πολυσχιδές ποιμαντικό, κοινωνικό καί φιλανθρωπικό ἔργο. Ἀνεκαίνισε Ἱ. Μονές καί Ἱ. Ναούς, ἐστελέχωσε πολλές κενές ἐνορίες μέ δραστήριους ἐφημερίους καί περιῆλθε κηρύττων τά ὀρεινά καί ἀπομακρυσμένα χωριά τῆς Ἐπαρχίας του, τά ὁποῖα δεν εἶχε ἐπισκεφθῆ ποτέ Μητροπολίτης κατά τή διάρκεια τοῦ 20οῦ αἰῶνος.
Χηρευσάσης τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στίς 25 Ἰανουαρίου 1995, διά ψήφων 58, ἐξέλεξε τόν κ. Ἀλέξανδρον Μητροπολίτην Μαντινείας καί Κυνουρίας. Ἡ ἐνθρόνισίς του ἐτελέσθη πανδήμως καί ἐνθουσιωδῶς στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως, στίς 26 Φεβρουαρίου 1995.
Κατασταθείς στή νέα του Μητρόπολι, συνέχισε τό ποιμαντορικό ἔργο του μέ ζῆλο, ἐνθουσιασμό καί προγραμματισμό. Ἀνεδιοργάνωσε τίς διοικητικές ὑπηρεσίες τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, ἀνεζήτησε νέους ἐπιθυμοῦντες νά ἀκολουθήσουν τήν ἱερατική τους κλῆσι καί τούς ἐβοήθησε στίς σπουδές τους στίς Θεολογικές Σχολές. Ἐχειροτόνησε νέους Ἱερεῖς καί ἐκάλυψε τά ὑπάρχοντα κενά στίς ἐφημεριακές θέσεις τῆς Μητροπόλεως.
Ἐστήριξε καί ἐπύκνωσε τό θεῖο κήρυγμα, τόσο με τίς προσωπικές του ὁμιλίες, ὅσο καί μέ τήν ἐνίσχυσι ἱκανῶν Ἱεροκηρύκων. Ἀνεδιοργάνωσε τά Κατηχητικά Σχολεῖα. Σήμερα τό κήρυγμα ἔχει πυκνωθῆ. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀκούγεται κάθε Κυριακή καί ἑορτή στούς περισσότερους Ναούς τῆς Μητροπολιτικῆς Ἐπαρχίας καί οἱ πιστοί διδάσκονται εὐκαίρως ἀκαίρως τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τους.
Ἀνεκαίνισε ριζικά τό Μητροπολιτικό Οἴκημα. Ἡ ἀνάπλασις καί ἡ ἀνακαίνισις τοῦ Ἐπισκοπείου τῆς Τριπόλεως ἦταν τό πρῶτο ἔργο, τό ὁποῖο ἐπετέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ἀλέξανδρος. Ἀπεφάσισε ἐπίσης τήν ἀνέγερσι νέου Ἐπισκοπείου σέ κατάλληλο γιά τό μέλλον χῶρο στήν περιοχή τοῦ Μερκοβουνίου, τό ὁποῖο ἤδη ἔχει ὁλοκληρωθῆ.
Ἀνέπλασε καί ἀνέστησε ἐκ τῶν ἐρειπίων τίς Ἱ. Μονές: Ἁγίου Νικολάου Καλτεζῶν, Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιοπαναγιᾶς Ἄστρους, Τιμίου Προδρόμου Καστρίου, Ἁγίου Νικολάου Καρυᾶς Κυνουρίας, Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἑλώνης Κυνουρίας καί Ἁγίoυ Νικολάου Σίντζας. Διεσφάλισε καί ἀξιοποίησε τά κτήματα τῶν Ἱερῶν Μονῶν Παλαιοπαναγιᾶς, Ἀρτοκωστᾶς Προδρόμου καί Σίντζας.
Διά συντόνων προσπαθειῶν καί δανείου 300.000 εὐρώ ἀπό τήν Τράπεζα Πειραιῶς ἐστερέωσε τά κλονισμένα θεμέλια τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως, ὁ ὁποῖος ἐσώθη ἀπό βεβαία καταστροφή.
Ἐπίσης, ἀνεβάθμισε τό Δεκάζειον Γηροκομεῖον Τριπόλεως, ἀνεκαίνισε τό παλαιόν κτίριον καί οἰκοδόμησε καί νέο, χωρητικότητος ἑκατόν κλινῶν. Διεμόρφωσε τό παλαιόν κτίριον τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς, τό ὁποῖο μετέτρεψε σέ Πνευματικό Κέντρο τῆς Μητροπόλεως. Ἀνέπλασε τό κατεστραμμένο κτίριο τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος καί ἐδραστηριοποίησε τό Γενικόν Φιλόπτωχον Ταμεῖον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας. Διεσφάλισε τό παλαιόν Μοναστήριον τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Κάρτσοβας Τριπόλεως καί ἐντός τοῦ δυτικοῦ χώρου αὐτοῦ ἀνήγειρε τόν Παιδικό Σταθμό τῆς Μητροπόλεως. Μέ τήν φροντίδα του ἀνεγέρθη τό ὑποδειγματικό ἀπό κάθε ἄποψη Γηροκομεῖο Λεωνιδίου.
Παραλλήλως πρός τό ποιμαντικό, φιλανθρωπικό καί πολιτιστικό ἔργο, ἀσχολούνταν ἀπό πολύ παλαιά μέ τήν ἱστορική ἔρευνα καί συγγραφή μελετῶν:
-Εἰς τιμήν καί μνήμην Γερμανοῦ Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας, Τρίπολις 1966.
-Τά Ἐνθρονιστήρια τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Θεοκλήτου, Τρίπολις 1968.
-Τό τέλος μιᾶς ζωῆς μεγάλης, 1967.
-Ὁ Ἱερός μας Κλῆρος. Ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Μαντινείας καί Κυνουρίας, Τρίπολις 1972.
-Ἱερά Μονή Ὑπεραγίας Θεοτόκου Ἑλώνης Κυνουρίας, Τρίπολις 1975.
-Ἱστορία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, τ. Α΄-Β΄, ἔκδοσις Ἑταιρείας Πελοποννησιακῶν Σπουδῶν. Ἐπιστημονική Βιβλιοθήκη, Ἀθῆναι 2000.
-Μνήμη Μητροπολίτου Καρπάθου – Κάσου Νείλου Σμυρνιωτοπούλου, Τρίπολις 2001.
-Ἡ Ἐκκλησία πρωτοπόρος στόν Ἀγῶνα τοῦ 1821, Τρίπολις 2007.
-Πῶς ἐχάθησαν τά 4/5 τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, Ἀνάτυπον ἐκ τοῦ π. «Ἀλιεύς», Τρίπολις 2011.
-Σύναξις τῶν Ἀγωνιστῶν στό χωριό Πάπαρι τήν 6ην Ἀπριλίου 1821, Τρίπολις 2013.
-Ἱερά Μονή Παναγίας τῆς Ἕλωνας Κυνουρίας, Τρίπολις 2013 (ἔκδοσι β΄, ἐπηυξημένη καί περιλαμβάνουσα καί τό Χρονικόν τῆς κλοπῆς καί ἐπιστροφῆς τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας).
-Ὁ Ἱερός Κλῆρος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, Τρίπολις 2012.
Περιοδικά: Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλέξανδρος ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ἐκδότης καί διευθυντής τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μ. Μαντινείας καί Κυνουρίας «Ἁλιεύς», τό ὁποῖο ἤρχισε νά ἐκδίδεται τό 1968 καί μετά τήν κατάστασί του στήν Ἱ. Μ. Μαντινείας καί Κυνουρίας συνέχισε νά ἐκδίδει.
Κατά τήν περίοδο τῆς ποιμαντορίας του στήν Ἱ. Μ. Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ἐξέδιδε τό τριμηνιαῖο περιοδικόν «Ἐκκλησιαστική Ναῦς».
Ἐπίσης, μέ τήν φροντίδα του ἐξεδίδετο κατ’ ἔτος καλαίσθητο “Ἐγκόλπιον Ἡμερολόγιον” τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, τό ὁποῖο ἀφιεροῦτο ἑκάστοτε καί σέ διαφορετικό γεγονός, Ἅγιον, ἱστορικό πρόσωπο ἤ ἐκκλησιαστικό μνημεῖο.
Εἶχε λάβει μέρος σέ πολλά συνέδρια στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό.
Κατά τήν 145ην Συνοδική Περίοδο 2001-2002, ὡς Μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, συνώδευσε τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν μακαριστόν κυρόν Χριστόδουλον κατά τήν εἰρηνικήν ἐπίσκεψί του στήν Ἐκκλησία τῆς Σερβίας στό Βελιγράδι, καί στό παλαίφατον Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων. Κατά τήν 152αν Συνοδικήν Περίοδον 2008-2009 συμμετεῖχε ὑπό τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμον στήν Ἐπιτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος κατά τήν Σύναξιν τῶν Προκαθημένων τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Κωνσταντινούπολι. Συνώδευσε τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ. Ἱερώνυμον, ὡς Σύνδεσμος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐπί τῶν Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν κηδεία τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Μόσχας κυροῦ Ἀλεξίου Β΄ στήν Μόσχαν τόν Δεκέμβριο τοῦ 2008 καί ἐξεπροσώπησε τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος κατά τήν ἐκλογή καί ἐνθρόνησι τοῦ νέου Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου τήν 1η Μαρτίου 2009 στή Μόσχα.
Μέχρι τῆς κοιμήσεώς του ἦτο Μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 167ης Συνοδικῆς Περιόδου (2023-2024).