Ἡ γραφική Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους, πού βρίσκεται στόν κάμπο τοῦ Ζαγκλιβερίου τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, τίμησε μέ λαμπρότητα τόν ἒφορο καί προστάτη της Ἃγιο Χαραλάμπη, τή Δευτέρα 10η Φεβρουαρίου τ.ἒ. πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ πανορθοδόξως τή μνήμη του. Στόν ἐνοριακό Ἱερό Ναό τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου πού εὐπρεπίζεται καί ἁγιογραφεῖται ἀπό τήν τοπική Ἐνορία, προσῆλθε προσκυνητής καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους του π. Κωνσταντῖνο Ἰσαακίδη καί π. Θεόκλητο Παρδάλη καί πλαισιούμενος βεβαίως ἀπό τόν δραστήριο ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας Αἰδ. Οἰκ. π. Χρῆστο Μήτσιου. Νά σημειωθῆ ὃτι οἱ λιγοστοί κάτοικοι τῆς Κοινότητος μέ τόν ἱδρῶτα τοῦ προσώπου τους ἱστοροῦν τόν ὂμορφο Ναό τους καί σήμερα ἐνδιαφερόμενοι γιά τή λαμπρότητά του καί χθές ἀπό τούς προηγουμένους Ἐφημερίους του. Περιποιεῖ τιμή γιά μιά χούφτα ἀνθρώπους νά φροντίζουν τήν παραδοσιακή ὀρθόδοξη ἐμφάνιση τοῦ Ναοῦ τους, ὑπακούοντες στά κελεύσματα τῆς παραδόσεως καί στό μεράκι τῆς ψυχῆς τους.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στό μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους ἐκτενῶς καί συνόψισε τά μηνύματα τῆς ἑορτῆς παρουσιάζοντας τρεῖς ὂψεις τῆς θυσίας τοῦ Ἁγίου. Ὑπεγράμμισε ὃτι:
Α) Ὑπερεκατοντούτης Κληρικός ὂντας (113 ἐτῶν) ὑπέστη μαρτύριο φρικτό, ἀφοῦ ἐγδάρη ζωντανός ἀπό τούς διῶκτες του. Τό 198 μ.Χ. ἐπί Σεπτιμίου Σεβήρου, κατά τόν γνωστό διωγμό καί ἐπί τοπικοῦ Ἂρχοντος Λουκιανοῦ, στή Μαγνησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἒδειξε τί θά πῆ νά εἶσαι ὀρθόδοξος Κληρικός.
Β) Ἀρνήθηκε ὁ Ἃγιος Χαραλάμπης νά προσκυνήση τά εἲδωλα καί τήν εἰκόνα τοῦ Αὐτοκράτορος, ἀρνούμενος ἒτσι τήν ἀνύψωση τῆς ἐξουσίας σέ Θεότητα καί κηρύσσοντας τήν πιστότητά του στό Θεάνθρωπο Κύριο. Καί
Γ) Ἐξ αἰτίας τῆς ὁμολογίας του, ἒγινε ἀφορμή οἱ διῶκτες του Πορφύριος καί Βάπτος καί τρεῖς μαζί τους γυναῖκες, γενόμενοι μέτοχοι στό μαρτύριό του, νά ὁδηγηθοῦν στά οὐράνια δώματα ὡς συνάγιοί του.
Καί κατέληξε ὁ Δεσπότης: «Ὁ Κληρικός ὀφείλει νά εἶναι ἡγέτης. Ὀφείλει τό ἐπιτραχήλιό του νά τό βαπτίζη στό αἷμα τοῦ μαρτυρίου ἐάν χρειασθῆ καί ὂχι μόνο μέ τήν εὐχή τῆς Ἐκκλησίας νά καθαγιάζη μέ αὐτό ἁγιοπνευματικά τά πνευματικά του τέκνα! Ὀφείλει ἐπίσης στίς ἀπαιτήσεις τῆς πολύμορφης ἐξουσίας νά ὑπακούη, ὃταν οἱ νόμοι τοῦ Ἂρχοντος συμβαδίζουν μέ τόν Θεῖο Νόμο καί τηροῦν ἀπαρασάλευτα τό θέλημα τοῦ Δημιουργοῦ, ἐρωτώντας Τον σέ κάθε στιγμή τῆς πορείας του: “Τί Σοι εὐάρεστον Κύριε;” Καί τέλος, εἶναι ἀλήθεια πώς ὃταν ὀ ρασοφόρος ἐπιτελῆ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τότε συνακόλουθοί του φυτρώνουν στό διάβα του, τιμιώτεροι λίθων πολυτελῶν!»
{flickrset}72157713067455446|520|430|155253811@N05|Y{/flickrset}