Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας: Έθιμο ή νεοπαγανιστική εφεύρεση;
Σε αντίθεση με την επικρατούσα φήμη από ανιστόρητους κύκλους δήθεν οπαδών της αρχαιογνωσίας ότι η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας αποτελεί αρχαίο έθιμο που αναβίωσε στους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες, η ιστορική πραγματικότητα αποκαλύπτει ότι πρόκειται για ναζιστικό έθιμο που καθιερώθηκε το 1936 στην Τεγέα της Αρκαδίας με την εισήγηση του Υπουργού Пροπαγάνδας των Ναζί Karl Böhm. Σχετική αναθηματική μαρμάρινη πλάκα απόλυτη μαρτυρία για το γεγονός, είναι εντοιχισμένη στο Ολυμπιακό Πάρκο Τεγέας, και μπορεί να την αναγνώσει οποιοσδήποτε επισκέπτης του χώρου, αρκεί να παραμερίσει τον θαλερό κισσό που την καλύπτει.
Ως γνωστόν, οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν το αθλητικό πνεύμα χωρίς θεατρινισμούς, φανφάρες και λαμπαδηδρομίες, εξαίροντας το μεγαλείο της πειθαρχίας του σώματος προς το ψυχικό σθένος. Είναι λοιπόν άξιον απορίας πώς από τη μια καταγγέλλουμε τον ολοκληρωτισμό και τον νεοφασισμό σε πολιτικούς κύκλους, και από την άλλη διατρανώνουμε την άγνοια ή την ανοησία μας σε ένα νεότευκτο ναζιστικό τυπικό (διότι ο Χίτλερ υπήρξε δεδηλωμένος θιασώτης του αποκρυφισμού), τιμώντας την φλόγα που άναψε, κατόπιν αρχαιολατρικών επικλήσεων, «ο θεός Απόλλων».
Καί έτσι η αρχαία Ολυμπία από σύμβολο της πανελλήνιας ενότητας κατέστη κέντρο φολκλορικής ματαιοδοξίας με «θείες» φλόγες από πρωθιέρειες του μουσαγέτου αρχαίου πάτρωνος του φωτός.
Ιδίως τον τελευταίο καιρό που ακούγονται πολλά για αρχαιολατρικές εκδηλώσεις και επανιδρύσεις βωμών και ιερών του τραγοπόδαρου Πάνα και άλλων θεοτήτων της αρχαιότητας στην ιδιαίτερη πατρίδα μας Αρκαδία, έχει μεγάλη αξία για τους χριστιανούς των ενοριών μας να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα συνέχισε την πορεία της ιστορικά μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, χέρι χέρι με τον Χριστό και την Παναγία, και όχι με τα σκύβαλα του παρελθόντος και την ειδωλομανία την οποία, άλλωστε, άλωσε η αρχαία φιλοσοφία κατά τους ελληνιστικούς χρόνους και διάβρωσε ο ανατολίτικος συγκρητισμός εντεύθεν.
Γι αυτό το δικό μας «άγιο φως» βγαίνει από τον Πανάγιο Τάφο και το ανάβουμε στο ακοίμητο καντήλι της ψυχής μας. «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός»!