Τήν Παρασκευή, 5ῃ Ἀπριλίου 2024, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ προέστη τῆς Ἀκολουθίας τῶν Γ΄ Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου στόν Ἱερό Ναό Παναγίας τῆς ἱστορικῆς Κωμοπόλεως τῆς Γαλατίστης. Τόν Σεβασμιώτατο ἐπλαισίωσαν ὁ δραστήριος Ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας Αἰδ. Πρωτ. π. Ἀργύριος Καραμόσχος καί ὁ Διάκονος π. Νικόλαος Τσεπίσης. Περί τό τέλος τῆς Ἀκολουθίας καί ἀφοῦ ἐπεράτωσε τίς ὑποχρεώσεις του στήν Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῆς Κωμοπόλεως, προσῆλθε στήν Σύναξη καί ὁ Ἁρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Περιοχῆς Αἰδ. Πρωτ. π. Γεώργιος Σκονδράνης.
Ὁ εὐλογημένος Λαός τοῦ Θεοῦ ὑπερεπλήρωσε τόν καταστόλιστο Ἱερό Ναό γιά νά τιμήση τήν Κυρία τῶν Ἀγγέλων, μέ τούς νέους ἀνθρώπους νά ἀποτελοῦν τήν πλειοψηφία του. Παρών ἐπίσης, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Νικόλαος Κουτζιαρής.
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του προέτρεψε τά νειάτα νά στηρίζωνται στήν εὐλογία τῆς Παναγίας μας καί νά ζητοῦν τή μεσιτεία Της στήν πορεία τους, χαιρετίζοντας τήν πληθωρική παρουσία τους. Ἀναφερόμενος στήν Γ΄ Στάση τῶν Χαιρετισμῶν παρετήρησε ὅτι ἐδῶ τό ἱερό ὑμνολογικό ἀριστούργημα τοῦ Ἀκαθίστου ἀπαντᾶ στό ἐρώτημα: «Ποῖος εἶναι ὁ Χριστός;». Καί ἡ ἀπάντησις πού δίδει διαχρονικά σέ ὅποιον τήν ζητεῖ εἶναι: «Ὁ Χριστός, καθώς οἱ Ἀπόστολοι ἐκήρυξαν, ὡς ἡ Ἐκκλησία παρέλαβε καί ἡ ἁγιοπατερική παράδοσις διδάσκει, εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Κύριος, ὁ Θεός πού ἔγινε ἄνθρωπος χάριν τῆς Σωτηρίας τοῦ κόσμου».
Προέβαλε ὁ ὁμιλητής δύο μάλιστα χωρία ἀπό τήν Στάση αὐτή γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές. Πρῶτον: «… Διά τοῦτο γάρ ὁ Ὑψηλός Θεός ἐπί γῆς ἐφάνη ταπεινός ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκύσαι πρός τό ὕψος τούς αὐτῷ βοῶντας· Ἀλληλούϊα». Καί δεύτερον: «Σῶσαι θέλων τόν κόσμον ὁ τῶν ὅλων Κοσμήτωρ, πρός τοῦτον αὐτεπάγγελτος ἦλθε· καί ποιμήν ὑπάρχων ὡς Θεός, δι’ ἡμᾶς ἐφάνη καθ’ ἡμᾶς ἄνθρωπος. Ὁμοίῳ γάρ τό ὅμοιον καλέσας ὡς Θεός ἀκούει· Ἀλληλούϊα».
Καί μόνον ἀπ’ αὐτά τά ἱερά κείμενα, κατέληξε ὁ Δεσπότης, προκύπτει παγκοίνως ὅτι ὁ Ὑψηλός Θεός πρός χάριν μας φανερώθηκε στή γῆ ὡς ταπεινός ἄνθρωπος καί κατεδέχθη στή μήτρα τῆς Παρθένου νά ἐνοικήση· ἐπιπλέον δέ ὁ Δημιουργός τῶν ὅλων ἦλθε μέ δική Του μόνον πρωτοβουλία – “αὐτεπάγγελτος” – στόν ἀδαμιαῖο χωροχρόνο γιά νά καλέση ὡς Θεός, ἀλλά καί ὡς ἄνθρωπος τό ἀνθρώπινο φύραμα γιά ἐπιστροφή καί μετοχή στούς ἁγιοτριαδικούς κόλπους, δηλαδή στήν φωλέα τοῦ “Πατέρα”. Κάλεσε στήν Πατρίδα του τόν ἄνθρωπο υἱοθετῶντας τον, Πατρίδα του πού εἶναι ὁ Οὐρανός ἀπ’ ὅπου ἐξῆλθε μέ ὑπαιτιότητά του καί τόν κάλεσε φορῶντας καί ἀνθρώπινη σάρκα, ὥστε ὡς “ἀδελφός” τοῦ χοϊκοῦ Ἀδάμ, τόν Ἀδάμ νά περιβάλη μέ ἀθανασία καί αἰωνιότητα! Κεντρικό πρόσωπο καί ἄρρητη συμβολή σ’ αὐτήν τήν ἐπιλογή, ἡ Παντάνασσα, ἡ Θεοτόκος Μαρία, ἡ Ἀειπάρθενος!
