Τήν Κυριακή πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τίς Μυροφόρες τίς γυναῖκες τίς Τολμηρές πού μέ τά μύρα τους καί τήν ὁμολογία τους κήρυξαν στούς αἰῶνες τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, 8η Μαΐου τ.ἔ., ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους του π. Ἀμφιλόχιο Χαϊτα καί π. Νικόλαο Τσεπίση μετεῖχε στίς ἐκδηλώσεις τῆς Ἐνορίας Ἁγίου Δημητρίου Γεροπλατάνου πού τιμοῦσε τό ὁλοκαύτωμα τῶν ἕξι Νεομεγαλοπαρθενομαρτύρων βλαστῶν του τό 1854, ἐπέτειο πού ἰδιαιτέρως λαμπρά κατ’ ἔτος ὁ Γεροπλάτανος γεραίρει καί πανηγυρίζει. Τόν ὑπεδέχθησαν ὁ καλός Ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας Παν. Ἀρχιμ. π. Κυπριανός Στραζέρου καί ὁ Παν. Ἀρχιμ. π. Νήφων Καζάνας. Νά σημειώσουμε μετά χαρᾶς ὅτι ἡ Ἐνορία τοῦ Γεροπλατάνου, παρότι μικρή, ξεκίνησε τήν ἁγιογράφηση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου μέ τόν καταξιωμένο στόν χῶρο του κ. Θεόδωρο Βογδάνο, μετά βεβαίως τήν ἀναπαλαίωση τοῦ ἱστορικοῦ κωδωνοστασίου τῆς Ἐκκλησίας καί ὡς πληροφορούμεθα ἐπίκειται καί ἡ ἐπέκταση τοῦ ζωτικοῦ χώρου τοῦ Πρεσβυτερίου τοῦ Ναοῦ, δηλαδή τοῦ παπαδόσπιτου! Μπράβο τους!
Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ τοῦ Γεροπλατάνου ὁ πολυτάλαντος Δήμαρχος Πολυγύρου κ. Ἀστέριος Ζωγράφος, ὁ εὐλαβέστατος Ἀντιδήμαρχος κ. Χρῆστος Κομπόγιαννος, ὁ Ἁντιδήμαρχος κ. Δημήτριος Ζαγγίλας, ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοτικῆς Ἐπιχειρήσεως Πολυγύρου κα Μαρία Ἀβέρη, ὁ Δημοτικός Σύμβουλος κ. Χρῆστος Φυλαχτός, ὁ Τοπικός Σύμβουλος Γαλατίστης κ. Δημήτριος Γούσιος, ὁ Πρόεδρος τοῦ Γεροπλατάνου κ. Δημήτριος Ἀντωνᾶς καί ὁ Τοπικός Σύμβουλος κ. Ἀστέριος Ἀγγελής.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος συνέδεσε τήν ἐμπειρία καί ὁμολογία τῶν Μυροφόρων μπροστά ἀπό τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, μέ τό μαρτύριο τῶν ἕξι Παρθενομαρτύρων βλαστῶν τοῦ Γεροπλατάνου τό 1854, ὅπου, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Χασάν Ἀγᾶ, οἱ Τοῦρκοι κατέπνιξαν τήν Ἐπανάσταση τῶν Χαλκιδικιωτῶν ὑπό τόν Τσάμη Κατατάσο καί κατέσφαξαν καί στόν Πολύγυρο καί στά Ζερβοχώρια μεγάλο ἀριθμό Ρωμιῶν. Πράγματι, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, στόν Γεροπλάτανο διαδραματίστηκε ἕνα νέο Ζάλογγο, ἕνα νέο Ἀρκάδι ἤ καλύτερα ἕνα νέο Κοῦγκι. Ἑπτά κοπέλες παρθένες γιά νά σωθοῦν κλείστηκαν στόν νερόμυλο τοῦ Γεωργίου Τσάμη πού βρίσκεται στή βοριοανατολική πλευρά τοῦ χωριοῦ καί σήμερα ἔχει ὑψωθῆ ἀναθηματική στήλη. Ἐκεῖ τίς ἀνακάλυψαν οἱ Τοῦρκοι καί τίς πρότειναν νά ἀλλαξοπιστήσουν γιά νά μή τίς κακοποιήσουν. Οἱ ἕξι ἀπό τίς ἑπτά προτίμησαν τό μαρτύριο καί κάηκαν ζωντανές μέσα στόν μύλο, ὅπου καί σήμερα κανείς μπορεῖ νά διακρίνη τά καμμένα ξύλινα ζωνάρια τοῦ ντουβαριοῦ καί τίς μαυρισμένες ἀπό τή φωτιά πέτρες. Τά ἐπώνυμα τῶν τολμηρῶν αὐτῶν νεομαρτύρων ἦσαν: Μιζούλη, Καρακάση, Λεμονῆ, Τσάμη, Πάσχου καί Νέστορα. Ἡ δέ κοπέλα πού λιποψύχησε λεγόταν Ἀγορίτσα Τζιτζινοῦ.
« Ἄν δέν ὑπῆρχε ἡ πίστη στόν Ἀναστάντα Κύριό μας, ἡ ἐλπίδα ἡ πηγάζουσα ἀπό τό ζωηφόρο Μνῆμα Του, πίστη πού διατρανώθηκε ἀπό τό στόμα τῶν Μυροφόρων τῶν Τολμηρῶν, τοῦ Εὐσχήμονος Βουλευτοῦ Νικοδήμου, τοῦ Ἰωσήφ τοῦ ἀπό Ἀριμαθαίας καί ποτίστηκε μέ τό αἷμα ἕντεκα ἑκατομμυρίων Μαρτύρων μέχρι τόν 4ο αἰῶνα μ.Χ., διερωτήθηκε ὁ Ἐπίσκοπός μας, θά μπορούσαμε σήμερα νά μιλοῦμε γιά Μυροφόρες γυναῖκες καί Νεομάρτυρες, στούς ὁποίους ὀφείλουμε τήν προικισμένη μέ Ζωή Νεοελληνική ταυτότητα; Ὕψιστο γεγονός καί μέγα θαῦμα θαυμάτων στήν κατά Χριστόν Οἰκονομία ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Αὐτή εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας! Καί σ’ αὐτήν ἐπάνω τήν ἐμπειρία – ὁμολογία τῆς Ἐκκλησίας στηρίζεται τό Μαρτύριο τῶν Ρωμιῶν γιά Ὀρθοδοξία καί Ἑλλάδα! Δέν ἐξηγεῖται διαφορετικά, δέν νοεῖται καί δέν μπορεῖ μέ τίποτα νά ἑρμηνευθῆ ἄλλως.»
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἐν πομπῇ τό Ἐκκλησίασμα μετέβη στόν τόπο τοῦ Μαρτυρίου, ἐψάλη Τρισάγιο, κατετέθησαν στέφανοι καί ἐτιμήθησαν οἱ ἕξι Νεομάρτυρες γυναῖκες.
{flickrset}72177720298753182|570|440|155253811@N05|Y{/flickrset}
{youtube}icDe5KoWt2s{/youtube}
Στίς 7 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας ὁ Σεβασμιώτατος μέ τήν ἀκολουθία του μετέβη στήν πανηγυρίζουσα Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου Ἀρναίας καί προέστη τοῦ Ἀναστασίμου λαμπροῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Ἁγίου. Τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἡγεῖται καί τήν φροντίζει μέ περισσή ἀγάπη ὁ Παν. Ἁρχιμ. π. Παΐσιος Σουλτανικᾶς, ὁ καί Ἡγούμενός της πού ὡς φέρελπις Κληρικός ἐγγυᾶται τήν ὁμαλή πορεία τοῦ Μοναστηριοῦ. Παρόντες καί οἱ Ἐφημέριοι τῆς Ἀρναίας Αἰδ. Οἰκ. π. Κωνσταντῖνος Ἀγούλας καί π. Γεώργιος Τρικκαλιώτης.
Παρόντες ὅλος καθ’ ὁμολογίαν ὁ Λαός τῆς Ἀρναίας καί οἱ Ἄρχοντές του, Ἀντιδήμαρχοι κ. κ. Γεώργιος Θαλασσινός καί Νικόλαος Αὐγερινός, ἡ Πρόεδρος τῆς Πρωτοβαθμίου Σχολικῆς Ἐπιτροπῆς κα. Εὐγενία Γιαννούση καί ὁ Πρόεδρος τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τοῦ Δήμου Ἀριστοτέλη κ. Ἀστέριος Τζιτζιρίκας.
Νά σημειωθῆ ὅτι, ὡς ἐκήρυξε ὁ Σεβασμιώτατος, ὁ Ἅγιος Χριστοφόρος ἔζησε ἐπί Δεκίου Αὐτοκράτορος (250 μ.Χ.) καί ἦτο πολύ δύσμορφος καί τεραστίας δυνάμεως ἄνδρας. Τό ὄνομά του πρίν νά λάβη τό χριστιανικό του ὄνομα ἦταν Ρέπροβος. Στή διάρκεια ἑνός πολέμου συνελήφθη καί μετεφέρθη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου βαπτίστηκε ἀπό τόν ἐκεῖ Ἐπίσκοπο, Ἅγιο ἔνδοξο Ἱερομάρτυρα Βαβύλα, παίρνοντας τό ὄνομα Χριστοφόρος. Ὁ Δέκιος φοβόταν τή δύναμη, τήν ἀνδρεία καί τίς προκλήσεις τοῦ Χριστοφόρου, ἀλλά καί τήν ὁμολογία του ὡς χριστιανοῦ πιστοῦ. Ἔστειλε λοιπόν 200 στρατιῶτες νά τόν συλλάβουν, ὅμως ἐκεῖνος παραδόθηκε. Στόν δρόμο, ἐπειδή τελείωσαν τά τρόφιμα, πολλαπλασίασε ὡς ὁ Κύριος τούς ἄρτους, ἐνῶ τό ραβδί πού κρατοῦσε βλάστησε ὡς τοῦ Ἀαρών. Ὅλοι πίστεψαν στόν Κύριο καί δόξαζαν τό ὄνομά Του. Ἐστάλησαν ἐπίσης δύο γυναῖκες πανέμορφες, ἡ Καλλινίκη καί ἡ Ἀκυλίνα, γιά νά τόν παρασύρουν σέ ἀκολασία. Ἀλλά τίς κατήχησε καί ἔγιναν χριστιανές! Οἱ δύο γυναῖκες θανατώθηκαν, ὅπως καί οἱ 200 στρατιῶτες καί ἔγιναν συμμάρτυρές του. Ὁ δέ Χριστοφόρος ὑφιστάμενος πολλά μαρτύρια καί μένοντας ἀβλαβής τελικῶς περιεβλήθη μέ χάλκινη πυρακτωμένη φορεσιά καί τέλος ἀπεκεφαλίσθη.
« Στήν Ἐκκλησία, κατέληξε ὁ Δεσπότης, δέν ἐρχόμαστε γιά νά ψάλλουμε μόνο, γιά νά ἀνάψουμε καντήλια καί νά φτιάξουμε τέμπλα περίτεχνα! Ἐρχόμαστε ὥστε ὁ “Ρέπροβος” πού ἔχουμε μέσα μας ὁ θηριώδης νά μετουσιωθῆ καί νά μεταμορφωθῆ σέ Χριστοφόρο! Αὐτό εἶναι τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ στόχος καί τό ὄνειρο τῆς Ὀρθοδοξίας πού βαπτίζει τόν καθένα ἀπό μᾶς στήν κολυμβήθρα ἄνθρωπο καί τόν βγάζει Χριστοφόρο! Αὐτό εἶναι καί ὁ προορισμός κάθε χριστιανοῦ!»
Ὁμολογουμένως εἴχαμε νά δοῦμε τέτοια συμμετοχή τοῦ κόσμου στήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀπό τά παλιά χρόνια καί ἡ ζέση καί ἡ χάρις πού ἐπεκράτησε ἦταν μοναδική!
{flickrset}72177720298758094|570|440|155253811@N05|Y{/flickrset}