Ἐπί τῷ ἑορτασμῷ κατά τήν 3η Νοεμβρίου τῆς ἀνακομιδῆς τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου στόν ἐν Λύδδῃ Ἱερό του Ναό, ἡ ὁμώνυμος Ἐνορία τῆς Βαρβάρας τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, μέ πρωτοβουλία τοῦ εὐλαβοῦς ἐφημερίου της, Ἱερομονάχου π. Σιλουανοῦ Τσατσιάδη, θεώρησε καλό νά φέρη εἰς προσκύνηση στόν εὐλογημένο αὐτό τόπο ἀπότμημα τοῦ τιμίου Λειψάνου τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, πού θησαυρίζεται στόν ὁμώνυμο ἱερό του Ναό στή Θεσσαλονίκη.
Ἔτσι μέ εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ καί ἀδείᾳ πατρικῇ τοῦ Παναγιωψτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. κ. ΑΝΘΙΜΟΥ, τό Σάββατο 2α Νοεμβρίου ἐ. ἔ. στίς 5 τό ἀπόγευμα ὁ Ἐνοριακός Ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Βαρβάρας ὑπεδέχθη μέ κατάνυξη καί μεγαλοπρέπεια τό τίμιο Λείψανο τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν, τοῦ οὐρανοβάμονος Παύλου τοῦ Ταρσέως. Μεγάλη ἡ εὐλογία καί ἡ τιμή ὑψίστη νά ὑποδεχθῆ ἡ Χαλκιδική τόν μέγα Παῦλο, τόν πρῶτο μετά τόν Ἕνα, Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, γιά εὐλογία τοῦ πληρώματος τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.
Τόν ἱερό αὐτό καί τίμιο θησαυρό μετέφερε ὁ προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου Θεσσαλονίκης Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νικόλαος Ἀρσένιος, εὐλαβέστατος καί διακεκριμένος Κληρικός τῆς Συμπρωτευούσης μεγαλουπόλεως. Τό ὑπεδέχθη ὁ ἱερός μας Κλῆρος μέ ἐπικεφαλῆς τόν Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη καί πλῆθος φιλοχρίστου Λαοῦ τόσο ἀπό τήν πανέμορφη Κοινότητα τῆς Βαρβάρας, ὅσο καί τήν γύρω περιοχή. Ἐσχηματίσθη ἱερά πομπή ἀπό τήν εἴσοδο τῆς Κοινότητος καί κατέληξε στόν ἑορτάζοντα Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στό κέντρο τοῦ χωριοῦ, ὅπου καί ἐψάλη μέγας πανηγυρικός Ἑσπερινός. Εἶχε κληθῆ πρός τοῦτο, γιά νά ἀποδώση τούς ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ Σερραϊκή Βυζαντινή Χορωδία ΙΩΑΣΑΦ Ο ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ μέ χοράρχη τόν μουσικολογιώτατο κ. Ἰωάννη Παπαχρόνη.
Στήν ὁμιλία του ὁ ἅγιος Πρωτοσύγκελλος καλωσόρισε τόν θεῖο Παῦλο στή Χαλκιδική ὡς πατέρα καί διδάσκαλό της, καθότι, ὡς παρετήρησε, οἱ πόδες τοῦ Πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου ἐπλούτισαν τόν τόπο τῆς Χαλκιδικῆς καί μάλιστα τόν καθαγίασαν μέ τήν παρουσία τους στήν Ἀπολλωνία, ὅπου καί τό δεικνυόμενο Βῆμα τοῦ Ἀποστόλου, στήν Ἱερισσό καί τά Δουμπιά. Εἴμαστε, εἶπε ὁ ὁμιλητής, καί αἰσθανόμαστε πνευματικά παιδιά καί μαθητές τοῦ Παύλου, γιατί τό κήρυγμά του ἀκόμη καί σήμερα εἶναι καταγεγραμμένο στίς καρδιές τῶν Μακεδόνων καί ἐμπνέει ψυχές καί συνειδήσεις, κήρυγμα ἀγάπης καί συμφιλιώσεως καί καταλλαγῆς ὅλων τῶν ἀνθρώπων παντοῦ στή γῆ, τόσο ἀναγκαῖο στήν ἐποχή καί τά προβλήματά μας σήμερα.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, Κυριακή 3η Ὀκτωβρίου, τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Ποιμενάρχης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ἐνώπιον πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος καί παρουσίᾳ τῶν Ἀρχῶν, ἤτοι τοῦ Βουλευτοῦ Χαλκιδικῆς κ. Εὐθυμίου Καρανάσιου, τοῦ Δημάρχου Ἀριστοτέλη κ. Χρήστου Πάχτα, τοῦ Προέδρου τῆς τοπικῆς Κοινότητος καί Δημοτικῶν Συμβούλων.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος παρουσίασε τό μέγα ἔργο τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, ὡς Διακονία τοῦ Θεοῦ καί τόν ἴδιο ὡς Διάκονο τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στάθηκε μάλιστα γιά τόν σκοπό αὐτό στά λόγια τοῦ Παύλου πρός τούς Κορινθίους λέγοντος: «Ἐν παντί συνιστῶντες ἑαυτούς ὡς Θεοῦ διάκονοι» (Β΄ Κορ. στ΄ 4). Ἑρμηνεύοντας τά λόγια τοῦ θείου Ταρσέως ὁ ὁμιλητής παρετήρησε ὅτι ὑπάρχει σήμερα ἀνάγκη μέ κάθε τρόπο καί σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας νά συμπεριφερόμαστε ἔτσι, ὥστε νά φαινόμαστε πώς εἴμαστε χριστιανοί ἀπό τά ἔργα μας καί ὄχι μόνο ἀπό τά λόγια μας. Χριστιανοί, δηλαδή, ὅλες τίς ὧρες τῆς ζωῆς μας κι ὄχι ἐπιλεκτικά καί κυρίως φραστικά.
Εἶμαι χριστιανός, εἶπε ὁ Μητροπολίτης, σημαίνει ὅτι ἔχω ἀφήσει νά διαποτισθῆ ὅλος μου ὁ ἑαυτός καί ἡ κάθε λεπτομέρεια τῆς ζωῆς μου ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, πρᾶγμα πού μέ ὁδηγεῖ νά πολιτεύωμαι καί νά φέρωμαι ὄχι ὅπως ἐγώ θέλω κάθε φορά, ἀλλά ὅπως ὁ Χριστός θέλει καί ὁρίζει.
Παρετήρησε ὅτι πολλοί ἀπό ἐμᾶς τούς χριστιανούς διαθέτομε δύο ἤ καί περισσότερα πρόσωπα στήν καθημερινή ζωή μας, πρᾶγμα πού πληγώνει τήν εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας μας στό σήμερα. Πληγώνει τήν προσωπική, πνευματική, οἰκογενειακή, κοινωνική μας ζωή καί πορεία καί γκρεμίζει καί ἀπογοητεύει συνειδήσεις κυρίως νέων ἀνθρώπων πού ἀποφεύγουν νά ἐντάσσωνται στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἐξαιτίας ἰδικῶν μας ἐπιλογῶν καί καθημερινῶν συμπεριφορῶν.
Εἶναι ἀπαράδεκτο νά πληγώνεται τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἐπειδή ἐμεῖς ἄλλα πιστεύομε, ἄλλα κηρύσσομε καί ἄλλα πράττομε. Εἶναι ἀνάγκη, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος, νά ὑπάρχη ταύτιση μεταξύ σκέψεων, προθέσεων, λόγων καί ἔργων στά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἀνάγκη ἡ χριστιανική μας ἰδιότητα καί ποιότητα νά διαποτίζη ὄχι μόνο τό ψυχικό μας διαμέρισμα, ἀλλά νά ἀρδεύη ὅλο τό εἶναι μας, νά κανονίζη καί νά εὐπρεπίζη τήν ὅλη μας συμπεριφορά, ν’ ἀφήνη τόν Κύριο μας νά ὁμιλή μέσῳ ὑμῶν καί στό σπίτι καί στό γραφεῖο καί στήν ἐργασία καί στό σχολεῖο καί στή διασκέδαση καί στό πεζοδρόμιο καί στό ἐργοστάσιο καί στό χωράφι.
Καί κατέληξε, ὀφείλομε νά εἴμαστε Χριστιανοί ὅλες τίς ὧρες, σάν τόν Παῦλο, ἀπό τήν ὥρα πού μπαίνομε στήν Κολυμβήθρα, μέχρι τήν ὥρα πού θ’ ἀφήσωμε τό πνεῦμα μας στά ἄχραντα χέρια τοῦ Δημιουργοῦ μας, γιά νά τό δεχθῆ καί νά τό ἀναπαύση.
Μετά τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας καί πρό τῆς ἀπολύσεως, ὁ Σεβασμιώτατος προεχείρισε εἰς Ἀρχιμανδρίτη τόν π. Σιλουανό Τσατσιάδη καί εὐχήθηκε νά διακονήση τόν Λαό καί νά ὑπηρετήση τόν Θεό ὡς ἄλλος Παῦλος ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς του καί μέ ὅλη του τήν δύναμη.
Τέλος εὐχαρίστησε τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. ΑΝΘΙΜΟ πού μέ εὐλογία του ἐτέθη εἰς προσκύνησιν τό τίμιο Λείψανο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στήν Ἱερά μας Μητρόπολη, ὡς καί τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Νικόλαο Ἀρσένιο, γιατί συνόδευσε τόν πολύτιμο αὐτό θησαυρό μέχρι τόν τόπο μας.
[widgetkit id=37]