Η Ιερά μας Μητρόπολις έχει την τιμή την ιδιαίτερη μέσα στα ιερά χώματα της Χαλκιδικής και μάλιστα στην περιοχή των Γαβριαδίων της Ιερισσού να διαθέτει ανυψωμένο ένα θαυμάσιο Εξωκκλήσιο τιμώμενο επ’ ονόματι της Αγίας Ενδόξου Ισαποστόλου και Μυρφοφόρου Μαρίας της Μαγδαληνής, της γυναίκας που αξιώθηκε να ιδεί πρώτη τον Αναστάντα Κύριό μας επί του Παναγίου Τάφου, όταν με άλλες Μυροφόρες γυναίκες προσέτρεξε την Κυριακή μετά το Μέγα Σάββατο για να αλείψει με μύρα τον Κύριό μας, όπως ήταν παραδοσιακή συνήθεια στους Εβραίους.
Σήμερα, λοιπόν, Δευτέρα 22α Ιουλίου 2024, στο υπέροχης ομορφιάς τοπίο των Γαβριαδίων πανηγύρισε το ομώνυμο Εξωκκλήσι Της, το οποίο φροντίζουν με περισσή αγάπη οι παραθεριστές των Γαβριαδίων και της Ιερισσού, με επικεφαλής τον φιλάγιο κ. Γεώργιο Ανανιάδη και την ερίτιμο σύζυγό του κα Φανή. Του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας της κυριωνύμου ημέρας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος από τον Παν. Αρχιμ. π. Νικόδημο Κωτινούδη, τους Αιδ. Πρωτ. π. Βασίλειο Ανυφαντή και π. Μακάριο Ζωνάρα, Εφημερίους Ιερισσού και τον Διάκονο π. Νικόλαο Τσεπίση. Πολύς ο Λαός προσέτρεξε στη Χάρη της Αγίας, που το χαριτόβρυτο χέρι της θησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του παρουσίασε το Χαριτωμένο Πρόσωπο της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, την Οποία τιμά όλως ιδιαιτέρως και σέβεται, όχι μόνο για το γεγονός ότι υπήρξε η πρώτη Μάρτυς της Αναστάσεως του Κυρίου, αλλά γιατί από τη θέση ενός κατατρεγμένου ανθρώπου, τον οποίο κατέτρυχε ο Σατανάς, ανεδείχθη σε μεγάλο Διδάχο και Ισαπόστολο του Χριστού.
Οι Συνοπτικοί, Ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς, είπε ο ομιλητής, αναφέρουν ότι η Μαρία η Μαγδαληνή ακολουθούσε τον Κύριο, καθότι τη θεράπευσε, εκβάλοντας απ’ αυτήν επτά Δαιμόνια και από τότε υπήρξε, μάλλον δε μετετράπη σε Μάρτυρα και Ομολογητή του Κυρίου. Αναφέρεται ότι μετά την Ανάσταση του Χριστού, η Αποστολική δράση της Αγίας έφθασε μέχρι την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, τη Φοινίκη, τη Συρία και την Παμφυλία, με κατάληξη στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου η Ισαπόστολος συνάντησε τον Ευαγγελιστή Ιωάννη.
Εκεί, συνέχισε ο Μητροπολίτης, απεβίωσε και ενταφιάστηκε στη θύρα του σπηλαίου, όπου αργότερα εκοιμήθησαν οι μακάριοι επτά παίδες οι εν Εφέσω. Και κατέληξε ο Επίσκοπος, τονίζοντας ότι η ίασις της Μαρίας της Μαγδαληνής από τον Κύριο υπήρξε ουσιαστικά η αφορμή της κοινωνίας, μάλλον δε η κλήση της στον Αμπελώνα της Εκκλησίας, για να αποβεί σκεύος εκλογής του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας του Θεανθρώπου. Ζωή της, από τη στιγμή που εγνώρισε τον Κύριο, ανάσα της από την ώρα που εγνώρισε τον Κύριο ήταν το Χαριτωμένο Πρόσωπο του Ιησού και φωνή της η Δοξολογία του Σωτήρος της. Γι’ αυτό της αντιδωρήθηκε, ως δείγμα της δόξης του Αναστάντος, η διατήρηση μέχρι σήμερα άφθαρτης της χειρός της και η παραμονή της σε θερμοκρασία ζώντος οργανισμού! Η δε Εκκλησία μας γεραίρεται ότι κατέχει στα σπλάχνα της και ένα επιπλέον πρόσωπο Ιερό, στο οποίο, όπως και στους άλλους Ευαγγελιστές, Μυροφόρες και Μάρτυρες στηρίζεται η αλήθεια του ιστορικού Προσώπου του Χριστού μας. Είναι δηλαδή και Αυτή μια αληθής Μάρτυς και Ομολογήτρια της ιστορικότητος του Προσώπου του Θεανθρώπου Σωτήρα μας.
